1
Тай като иклило Исус таро храми, тай жалас песке, о ученикия Лескере приближисале те покажинен Леске о здания е храмиескер.
2
А Ов в отговор пенгяс ленге: На дикен ли всичко давка? Истина пенав туменге: Нанай те ачол ате бар упрал баресте, ковато тена сринингиол.
3
Тай като бешелас ко Елеонско хълми, о ученикия але паш Лесте коркоресте тай пенде: Пен аменге кана ка овел давка тай саво ка овел о белеги за Тере пришествиеске тай за о свършеки е векоскоро?
4
Исус в отговор пенгяс ленге: Пазинен тумен тена заблудинел тумен декой ;
5
соскето мнозина ка авен Мере алавесте, тай ка пенен: Ме синиом о Помазаники, тай ка заблудинен мнозина
6
Тай ка шунен за войни тай слуховя за войни; но внимавинен тена смутиненн тумен; понеже далка букя требва те ачон; но давка още нанай о свършеки.
7
Соскето ка ваздел пес народос против народосте тай царство против царство; тай разноне таненде ка овел бок тай трусовя.
8
Но всичко давка ка овел само начало на страдания.
9
Тогава ка преден тумен на оскърбление тай ка мударен тумен; тай ка овен мразиме саворе народостар ашал Мере алавеске.
10
Тай тогава мнозина ка отстъпинен тари вяра, тай иек авресте ка преден пес, тай иек аврес ка мразинен пес.
11
Тай бут лъжепророкя ка появинен пес тай ка заблудинен мнозина.
12
Тай понеже ка умножингиол о беззаконие, и любов е мнозинствоскири ка охладнинел.
13
Но който устоинел жи ко крайос, ов ка овел спасиме.
14
Тай давка благовестие е царствоскоро ка овел проповедиме ки цело вселена за свидетелство саворе народоске; тай тогава ка авел о свършеки.
15
Далкеске, като дикен и мерзост, която анел запустение, за колаке хоратинел пророк Даниил, бешли ко свято тан (който четинел, нека ахалол),
16
тогава колка, кате си анди Юдея, нека нашен андо планини;
17
ковато араклол е кереске ко покриви, тена ухлел те лел о букя пе керестар;
18
тай който араклол анди нива, тена иринел пес напапале те лел пе шехя.
19
А горко е непердоненге тай кърмещите колке диесенде!
20
Далкеске, молинен тумен тена случинел пес о бягство тумаро евендеске или ко съботно диес;
21
соскето тогава ка овел бари скръб, кате нана ули таро началос е светоске жи акана, тай со да нанай те овел.
22
Тай ако на съкретинеен колка диеса, нанай те избавинел пес нито иек плът; но ашал е избраноненге, колка диеса ка съкратинен пес.
23
Тогава ако декой пенел туменге: Аке, ате си о Помазаники, или оте си, ма верувинен;
24
соскето ка появинен пес лъжепомазаникя тай лъжепророкия, колато ка покажинен баре знамения тай чудеса, чука че те заблудинен, ако си възможно е избранонен да.
25
Аке, предскажингиом туменге.
26
Тай чука, ако пенен туменге: Аке, Ов си ки пустиния - ма иклион; или: Аке, Ов си андо вътрешна стаиес - ма верувинен.
27
Соскето, сарто и светкавица иклол от изток тай дикиол чак до запад, чука ка овел о пришествие е Човешконе Чавескоро.
28
Кате овел и трупос, оте ка киден пес о орли да.
29
А веднага палал и скръб околке диесенде о кам ка потъмнингиол, и луна нанай те дел пи светлина, о звезди ка перен таро небес тай о небесна силес ка разклатингион.
30
Тогава ка явинел пес ко небес о знамение е Човешконе Чавескоро; тай тогава ка заровен саворе земна племена, като ка дикен е Човешконе Чавес те авел ко небесна облакя силаса тай баре славаса.
31
Ка бичалел Пере ангелен силноне тръбноне гласоса; тай он ка киден Лескере избранонен таро штар вертища, тари иек крайос е небескоро жи колкесте.
32
А сиклон и притча тари смокиня: Като о клоня лакере ковлон тай развинен листовя, жанен, кай си паше о нилай.
33
Също чука тумеда, като дикен всичко давка, те жанен, кай Ов си паше жи ко вудар.
34
Истина пенав туменге: Давка поколение нанай те пренакел, жи кай нана сбъднингиол всичко давка.
35
О небес тай и пув ка пренакен, но Мере думес нанай те пренакен.
36
А колке диесеске тай сахакиеске никой на жанел, нито о небесна ангела, нито о Чаво, а само о Отец.
37
Тай сарто сине о Ноева диеса, чука ка овел о пришествие е Човешконе Чавескоро.
38
Соскето, сарто колке диесенде англал о потопи ханас тай пиенас, жениненас пес тай омъжвиненас пес жи ко диес, като Ной диняс андо ковчеги,
39
тай нана усетинде, жи кай ало о потопи тай завлечингяс саворен, чука ка овел о пришествие е Човешконе Чавескоро.
40
Тогава дуи ка овен ко полес; иек лелпес, а окова мукелпес.
41
Дуи жувля ка мелинен анди мелница; иек лелпес а окоя мукелпес.
42
Затова бдинен, соскето на жанен кова диес ка авел тумаро Дел.
43
Но давка те жанен, кай ако о домакини жанел кова сахати ка авел о чор, ов ка бдинел тай нанай те мукел те подкопинен лескоро кер.
44
Затова, овен тумеда готова; соскето ко сахати ковато на мислинен, о Човешко Чаво ка авел.
45
Тай чука, кова си о верно тай разумно слугас, ковато о господари лескоро поставингяс упрал пе слугиенде; за те дел лен хабе навреме?
46
Блажено си ковка слугас, колескоро господари, като ка авел песке, аракел лес, кай керел чука.
47
Истина пенав туменге, кай ка поставинел лес упрал пе целоне имотиесте.
48
Но ако ковка слугас си канило, тай пенел ан пе сърцесте: Мо господари бависало,
49
тай ов почнинел те марел пе служителен, тай те хал тай пиел е пияниценца,
50
о господари колке слугаскоро ка авел ко диес, като ов нана жарел лес, тай ко сахати, ковато нажанел,
51
тай като марел лес паресте, ка определинел лескири участ е лицемериенца; оте ка овел роиба тай скърцане данденца.