¹ Ngari, mamalik kita kang Yahweh. Tungod kay iya kitang gigisi, apan ayohon niya kita; gisamaran niya kita, apan bugkosan niya ang atong mga samad. ² Human sa duha ka adlaw buhion niya kita; bangonon niya kita sa ikatulo nga adlaw, ug magkinabuhi kita diha kaniya. ³ Ilhon nato si Yahweh; modutdot kita sa pag-ila kang Yahweh. Ang iyang pag-abot sama ka sigurado sa kaadlawon; moanhi siya kanato sama sa ulan, sama sa ulan sa tingpugas nga mobisibis sa yuta." ⁴ Efraim, unsa man ang buhaton ko kanimo? Juda, unsa man ang buhaton ko kanimo? Ang inyong love sama sa gabon sa kabuntagon, sama sa yamog nga dali lang nahanaw. ⁵ Busa gipinopino ko sila pinaagi sa mga propeta, gipangpatay ko sila pinaagi sa mga pulong sa akong baba. Ang imong mga hukom sama sa midan-ag nga kahayag. ⁶ Kay nagtinguha ako diha sa pagkamatinud-anon sa pakigsaad ug dili ang sakripisyo, ug ang kahibalo sa Dios labaw pa sa mga halad sinunog. ⁷ Gisupak nila ang kasabotan sama kang Adan; wala sila nagmatinud-anon kanako. ⁸ Ang Gilead usa ka siyudad sa mga nagbuhat ug daotan, uban ang mga hulma sa tiil sa dugo. ⁹ Sama sa mga pundok sa mga tulisan naghulat sa usa ka tawo, mao nga ang mga pari nagpundok aron nga mopatay didto sa dalan paingon sa Shekem; nakabuhat sila ug makauulaw nga mga kremin. ¹⁰ Sulod sa balay sa Israel nakita ko ang makalilisang nga butang sa ; anaa didto ang pagbaligya ug dungog ni Efraim, ug nahimong hugaw ang Israel. ¹¹ Alang usab kanimo, Juda, natakda na ang pag-ani, sa dihang ipasig-uli ko ang kadagaya sa akong katawhan.