1
چون عیسی هَمی حرفیاش اَ مردم تموم اُشکه اَ کفرناحوم چو
2
اَنکَه یَک نظامی رومی اَند که غلامی اُشند که دوس شَه داشت غلام مریض و در آستانَی مَرگ اَند
3
نظامی چون در بارَی عیسی اُش شُنُفت چند نفر از مشایخ یهود شَه پَلو فِرِسا تا از اَنَش شو بِوی بیا و غلامُش شفا آدِه
4
اَنَیا اَ پلو عیسی چِدِن و خیلی التماس شو که اَ اَنَشُ گُت اِ مَردی سزاوار اِسی اِ لطفی در حَقُش بُکُنِش
5
چون قومِ اَما دوسَ دَرِه و کنیسَه بَرَی اَماش ساخته
6
پس عیسی با اِدَیا چو چون اَ نَزیکِ خونَه رَسی فرماندَه چَن نفر اَ دوسیاش اُش فِرسا که اُش بِگو زَمَت مَکَش چون لایق نیسِم اَ زِرِ سقفِ مَه بَیش
7
یَک چی بگو تا خدمت کارُم شفا پیدا بُکُن
8
چون که مَه کسی اِسِم که اَ لشکریام فرمو اَدَیم اَ یکی اَگواِم برو اَچو و اَیکی دِگَه اَگواِم بِدا ، دا اَ غلامِ خوم اَگواِم انجام آدِه انجام اَدِه
9
عیسی چون اِدِش شُنُفت شِگِفت زَتَه بُیس اَ جمعیتی که اَنکَه اَندِن اُش گُت اَ شما اَگواِم اِ ایمانی در اسراییل اُم نِبینَیسُن .
10
چون فرستادَیا اَ خونَه رِسِدِن غلام خَش بُسُن
11
چند رُز بعد عیسی اَ شَهری به اسمِ نایین چو شاگردیا و جمعیتِ زیادی شَمرَ اَندِن
12
اَ نَزیکیِ شَهر که رَسی اُش بینا مُردَی اَبُرداین که یَک دونَه پُسِ پیرزَن اَند خیلیا شَمرَ اَندِن
13
خداوند اُش بینا و دلُش سُت و اُشگُت گریخ مَکُن
14
اَ نَزیک چو تابوتُش لَمسُش که کِسیای که اَنَه حمل شا که وَیسَدِن عیسی اُشگُت ای جوان اَگواِم بلند وابَش
15
مُردَه راس شه و شروع اَ حرف زَتَش که عیسی شه نَه نَش سِپُرد
16
ترس اَ تمامِ اَنَیا غلبَه اُش کِه و شروع شُکِه اَ پرستِشِ خداوند و شا گُت پیامبری گَپ اَ میمن اَ ما ظهور اُش کِردِه خدا یاریِ قومُش اُندِه
17
خبرِ کارِ عیسی اَ تمامیِ یهودیه و اطراف چو
18
شاگردیای یحیی از اِ وقایایی اَ اَنَه خبر شو دا
19
پس اَنَه شَه دو تا شو گُت بَی با اِ پیغام شَه پَلو عیسی فِرسا آیا تو اَمی اِسِش که تَوِس بَیش یا منتظرِ کِسِ دِگَه بَم
20
اَنَیا اَ پَلو عیسی اُندِن و شو گُت یحیی تعمید دَهندَه اَما اُش فِرِسَدِه تا از تو بپُرسَم آیا تو اَمی اِسِش که شَه ویس بیا یا منتظرِ کَسیدو بَم
21
در اَمی موقع عیسی خَیلی از بیماریا و دردیا و ارواحِ پلید شفاش دا و نابینایا بیناش که
22
پس در جواب اَنَیا اُش گُت اُچی چیزیای که تُبینَدِه و تُشُنُفتِه اَ یحیی بُگُید که کوریا بینا اَبِن ، لنگیا اَ را اَچِن جزامیا پاک اَبِن کَریا اَشنُوِن ، مردیا زندَه اَبِن اَ فقیریا بشارت دَدَ اَبو
23
خوش بحالِ کِسی که بخاطر مَه نِلَغزِه
24
پس از چِدَی فرستادَیای یحیی در بارَی اَنَه حرف اُش زَت و شَه جماعت گُت بَرَی چه چیزی اَ بیابو چِسی بَرَی دِدَی نَی که در باد تَکون اَخوی
25
بَرَی دِدَی چه چِسی ؟ مردی که جَمَی لطیف اَ بَر اَکُن اَنیایی که جَمَی فاخر اَبَر اَکُنِن در تَجمُل زندگی اَکُنن در قصریای پادشاهیا اِسِن
26
پس بَرَی دِدَی چه چِسُنی بَرَی دِدَی پیامبر ؟ اُ اَ شما اَگواِم کِسی که از پیامبر بَرتر اِسی
27
اَنَه اَمی اِسی که در بارَش نوشتَه بُدِه آلا پیامبر خوت پیشاپیشِ تو اَفرِسِم که راه از بَر آمادِه اَکُن .
28
اَ شما اَگواِم کسی گَپتر از یحیی زادَه نَبُدِه اما کیدوتَرین در پادشاهیِ خدا از اَنَه گَپتر اِسی
29
اَمَی مَردُمی که اِ حرفیا شو شُنُفتِسُن حتی خراجگیریا تَصدیق شو که که راهِ خدا حق اِسی
30
اما فریسیا و علما قبول شو نِکِه که اَ دَسِ یحیی تَعمید بِگِرِن ارادَی خدا رَد شو که
31
عیسی اُشگُت ، مَردُمِ اِ نسلی اَ چه تَشبی بُکُنِم چونِ چه اِسِن؟
32
اَ بِچیای که اَ بَزال اَنَینو اَ یَک دِگَه ندا اَدَین بَرَی شما نی اُم زَت نِرَقصیدی نوحَم خَند سینَتو نِزَت
33
چون یحییِ تعمید دَهَندَه اُند که نه نو{نان} اَخوی نَه شراب اَخوی اَگواِن دیو اُشِ
34
پُسِ انسان اُند که هم اَخوی هم اَنوشِه که اَگواِن مَردی پُرخور و میگسار اِسی دوسِ باجگیریا و گناهگاریا اِسی
35
اما حکمت و حقانیت اَ بِچیاش اَ نبوت اَرَسَنِه
36
رُزی یکی از فریسیا بَرَی خَردَی غذا دعوت اُشکِه پس اَ خونَی اَنَه فریسی چو و اَ سَر سُفرِه شِه
37
در اَنَه شَهری زَنی بد کارَه زندگی شَه کِه چون اُش شُنُفت اَ خونَی فریسی مِمو {مهمان} اِسی ظَرفی مَرمَری پُر از عطر با خُش شاو
38
پشتِ سَرِ عیسی گیریخ شَه که اَپَلو پای عیسی وَیسا اَمی موقع با قطرَیای اَشکُش پایایِ عیسی اُش شو و با مویاش خُشک اُشکِه بعد اَ پایاش بوسَش زَت و عطراگین اُشکِه
39
چون فَریسی میزبان اِدِش بینا با خُششُش گُت اَگَه اِ پیامبر اَند شَه فَمیس چه زَنی بد کارَی اِسی که لَمس اُش کِردِه
40
عیسی شَه اَنَه گُت ای شَمعون مَوی چیزی اَ تو بوگواِم اُشگُت بِگو استاد
41
کِسی از دو نفر طلب اُش اَند یَک نفر پانصد دینار و یَکی دِگَه پنجاه دینار طلب اُش اَند
42
اما چون چیزی شُ نی اَند که واپَس آدَین بدهیِ هر دو شو اُش بَخشی به نَظَرُت کدوم بیشتر اُش بَخشی
43
شمعون در جوابُش اُشگُت اَنَه که بدهیِ بیشتری اُش اَند بَخشیدَه بُیس اُشگُت دُرست اُتگُت
44
اَمی موقع اَ زَن اشارَش که اَ شمعون اُشگُت اِ زَن اَبینِداش ؟ اَ خونَت اُندِه تو بَرَی شَسَی پام آو اُت نیاو اما اِ زَن با اشکیاش پایِ مَه شو و با گیسُش خُشک اُشکه
45
تو مَه اُت نِبوسی اما اِ زِن از موقعی اُندِ اَمدِه پایای مَه اَبوسی دای
46
تو اَ سَر مَه روغن اُت نِمالی اما اَنَه پایای مَه عطراگین اُشکِه
47
پس اَ تو اَگواِم محبت زیاد اَند که بَخشیدَه بُیس اما اَنَه آمرزیدَه بُیس اما اَنَه که کمتر آمرزیدَه بُیس کمتر محبت اَکُن
48
پس روشَه اَنَه زَنو کِه واُشگُت گناهیای تو بَخشیدَه بُیس
49
مِمویا {مهمانان } با یَک دِگَشو گُت اِ کِه اِسی که گنایا اَمَه اَبَخشِه .
50
عیسی شَه اَنَه زَنو گُت ایمانُت نجات اُشدَیسِش بِسلامت برو