باب 5 نخستین شاگردان عیسی
1
یَک رُز عیسی اَ کِنارِ دریاچه جنیسارت ویسیسُن و جمعیت از هر طرف اش اَنَه ازدحام شا کِه تا کلامِ خدا را بِشنُوِن
2
اَ کنارِ دریا دو قایق اُشبینا که صیادیا از اَنَه اَ در داندِن مشغولِ شُسَی توری یاشو اَندِن
3
پس اَ یکی از اَنَیا که مالِ شَمعون اَند سوار بُیس و شَه اَنَه گُت قایق را اِ قد دکو از ساحل دور بُکُن پس خُش اَ قایق شِه و مَردُم را تَعلیم اُشدا
4
چون حرفیاش تَموم بُیس اَ شَمعون اُشگُت قایق را اَ جای عمیقتر بو بو و توریا بَرَی صید مَای{ماهی} اَ آو اوبَی .
5
شمعون اُشگُت استاد اَمَی شُو تلاش مو کِه و چیزی مو نِگِرِت اما چون تو اَگواِش توریا اَ آو اَبییَم
6
و اِندِشو که اِقَد مَای {ماهی } شو گِرِت که چیزی نِوامُندِسُن توریا پَرَه ببو.
7
اِندِه بُیس که اَ دوسای خوت اَ قایقِ دِگَه با اشارَ شو گُت تا اَ کُمَکِشو بَین اَنَیا اُندِن و هر دو قایق پُرِ مَای {ماهی } شو که چیزی نِوامُندِسُن که در آو فرو اُچِن
8
چون شمعون پطرس اِدِش بینا اَ پای عیسی کَتِن و شو گُت اَی خداوند از مَه دور بِبَش چون مَردی گناهکارِم .
9
چه خُش و همرای یاش از اِ واقع اَی صَیدِ مَای شِگِفت زَدَه اَندِن .
10
یعقوب و یوحنا پُسیای زیدی، که هَمکاریای شَمعون اَندِن اِ حالی شو اَند . عیسی اَ شَمعون اُشگُت ، مترس از اِ به بعد مَردُم را صَید اُکُنِش
11
پس اَنَیا قایقیای خُشو اَ ساحل شو بو و اَمَ چی تَرک شو که اَز پیِ اَنَه روانَه بُدِن
12
رُزِ دِگَه که عیسی اَ یکی اَ شَهریا اَند مَردی اُند که جزام اَمَی بَدَنُش اُشگِرِتِسون چون عیسی اُش بینا سَرَ اَ خاکُش نا و التماس اُشکِه و اُشگُت سَروَرِ مَه اَگَه اُت بِوی تَشا پاکُم بُکُنِش
13
عیسی دَسِ خُش دراز اُشکِه و اَنَه لمسُش که مَوی ، پاک بِبَش اَمی موقَع جذامُش چو
14
سپس اَ اَنَه گُت اَ کِسی چیزی مَگو بلکه برو خوت اَ کاهن نِشو آدِه وبَرَی تطهیرِ خوت قربانی یای که موسی اَمر اُشکِردِه تقدیم بُکُن تا بَرَی اَنَیا گواهی بو
15
با اِ هَمَه ، خبرکاریای اَنَه بیشتر پَخش اَبُیس جماعتییای زیادی گرد داندِن تا سُخنیاش بِشنُوِن و از بیماریای خُشو شفا پیدا بُکُنِن
16
اما عیسی اغلب اَ جاییای دور اَچو و دعا شَه کِه
17
رُزی از رُزیا عیسی تعلیم شَه دا و فریسیا و معلمیای شَریعت از هَمَی شهریای جلیل و یهودیه و از اورشلیم اُندِسُنِش و اُداسُنِن و قدرت خداوند بَرَی شفای بیماریا با اَنَه اَند
18
یَک کَشی چند تا مَرد از راه رَسِدِن که مفلوجی را اَ رویِ دُشَکی حمل شا که اِدَیا تلاش شو که اَنَه اَ داخلِ خونَه بُبُرِن و مقابل عیسی اُنِسِن
19
اما چون جمعیت زیادَن راهی پیدا شو نِکِه اَ پُشتِ بو چِدِن و از میونِ سفالیا مفلوج را با دُشَکُش اَ زیر شو فِرِسا و میونِ جمعیت اَ روبرو عیسی شو نا
20
چون عیسی ایمان اِدَیا اُش بینا اُشگُت اَی مَرد گنایای تو آمُرزیدَه بُیس
21
امافَریسیا و علمای دین با خوت فکر شا کِه اِ کِه اِسی که کفر اَ گُتُی ؟ چه کِسی جز خدا شَشا گناهیا رو بِبَخشِه
22
عیسی اُش فَمی چه فِکر اَکِرداین و اُش پُرسی چو اِ در دلِ خوت اِ فکر اَ کِردوی شو گُت
23
کدوم یکی آسونتر اِسی گنات آمرزیدَه ببو یا اِدِه که بلند وابش و اَ راه اُچِش
24
آلا بِفَمی که پُسِ انسان اَ زَمی اقتدارِ آمرزشِ گنایا اُشِه اَ مَردِ مفلوج اُشگُت اَ تو اَگواِم بلند وابَش دُشکِ خوت واسی و اَخونِه برو
25
اَمی موقع مَردو اَ مقابلِ اِدَیا وَیسا مَچینیای که اَ رویِ اَنَه خَتِسُن اُش واسِه و خدا را حمد گویان اَ خونَه چو
26
اَمَه از اِ رویداد اَ شگِفت بُدِن خدا را تمجید شو که در حالی که ترس هَمَی وجودِشو اُشگِرِتُسُن شا گُت اِرُز یک چی شگفت انگیز مو بینا
27
پس عیسی از اَنَه خونَی اَ در چو خراجگیری اُشبینا اِسمُش لاوی اَند که در خراجگاه اُداسُن شَه اَنَه گُت از پَیِ مَه بِدا
28
لاوی بلند وابُیس هَمَه چی تَرکُش کِه و از پیِ عیسی چو
29
اَنَه اَ خونَی خُش ضیافتی گَپ اَ افتخارِ عیسی برپاش کِه و جمعیتی گَپ از خراجگیریا و مردُمِ دِگَه با اَنَیا اَ سَرِ سُفرَه شِسِن .
30
اما فریسیا و علمایِ دین که از فرقَی اَنَیا اَندِن شِکوِه کنان اَ شاگردیای عیسی شو گُت چواِ با خراجگیریا و گناهکاریا اَخَردوی و اَنوشیدُی؟
31
عیسی اُشگُت بیماریا اِسِن که اَ طبیب نیازشو اِ نه تَن دُرُسیا .
32
مَه نیوندِسِم تا پارسایا بلکه گناهکاریا اَ توبَه دعوت بُکُنِم
33
شُ اَنَه گُت شاگردیای یحیی اغلب روزَه اَگِرِن و دعا اَکُنِن شاگردیای فریسیا اِندِه اِسِن اما شاگردیای تو اَمیشَه در حالِ خَردَه و نوشیدَنِن
34
عیسی جواب اُشدا آیا اَبو مِهمونیای عروسی تا موقی که دَما با اَنَیا اِسی اَ روزَه نِگَه بِدَرِن ؟
35
اما موقی اَرَسِه که دَما از اِدَیبا گِرِتَه ببو در اَمی ایام روزَه اَگِرِن
36
پس اِ مَثَلی بَرَی اِدَیا شا آو هیچ کهِ تِکَی از جَمَی نو نابُلِه تا اَنَه اَ جَمَی کُنَه وصلَه بِزِن چون اَگَه اِندِه بُکُن اِم جَمَی نو پَرَش کِردِه اَم لَکِ نو بَر جَمَی کُنَه وصلَی اِسی ناجور
37
کِسی شَراب نو اَ مَشکیای کُنَه نالِزِه چون اَگَه اِندِه بُکُن شراب نو مَشکیا پَرَه اَکُن و شراب اَریزِه و مشکیا تباه اَبِن
38
شراب نو را در مشکیای نو باید بِریزِن و
39
کِسی پس از خَردَی شرابِ کُنَه خواستَی شرابِ تازَه نی چون اَگواِن شراب کُنَه بِتَر اِسی