1
عیسی اَ اریحا رَسی و از میونِ شهر رَد اَبُیس
2
در اَنکَه توانگری اَند زَکا نام رییسِ خراجگیریا
3
اَنَه شَوِس ببینِه عیسی کِه اِسی اما از کَیدونیِ قَدُش و جمعیتِ زیاد اُش ناشِیس .
4
بخاطر اَمی دووی و از درختِ چنار بَرا چو چون عیسی از اَمکِه رَد اَبُیس
5
چون عیسی اَ اَمی مکانی رَسی اَ بَرا نگاش که و اَ اَنَش گُت {زکا زودی اَ زیر بِدا که اِرُز اَ خونَی تو وامَنَم }.
6
زکا بیدرنگ اَ زیر اُند و با شادی اَنَش پَذیرفت .
7
مَردُم چون اِدِشو بینا هَمَه لَب اَ شکایت باز شو که {اَ خونَی گناهکاری مِمونی چِدِه }
8
و زکا از جاش بلند وابُیس و اَ خداوند اُشگُت سَروَرِ مَه آلا نصفِ اموالِ خوت اَ فقرا اَدَیم و اَگَه چیزی به ناحق از کسی اُم گِرِتِه چهار برابر اَ اَنَه اَواگَردَنِم .
9
عیسی اُشگُت اِرُز نجات اَ اِ خونَی اُندِه چون اِ مَرد نیز فرزندِ ابراهیم اِسی .
10
چون پُسِ انسان اُندِه تا گمشُدَه پیدا بُکُن و نجات آدِه
11
در اَمی آل که اَنَیا اَ اِ حرفیا گوش شا دا عیسی در ادامَه ی حرف مَثلی شاو چون نَزیکِ اورشلیم اَند مَردُم گُمان شا که پادشاهیِ خدا در اَمی زمان ظهور اَکُن
12
پس اُشگُت { نَجیب زادَی اَ سرزمینِ دور دَستی چو تا اَ مقامِ شاهی منسوب ببو و سپس واگَردِه
13
پس چند نفر از خادمیای خوش اُشگُت بَی و هر یک سکه طلا اُشدا و اُشگُت تا واگِشتَی مَه با اِ پول تجارت بُکُنی .
14
اما مَردُمیای که قرار اَند براشو حکومت بُکُن از اَنَه نفرت شو اَند . اَنَیا قاصدیای شو فِرسا و اِ پیغامی که اَما مُناوی اِشخص اَما حکومت بُکُن
15
با اِ هَمَه اَنَه اَ مقامِ شاهی منسوب بُیس و اَ ولایتِ خوش اُند پس فرمود خادمیای که اَ اِدَیا سرمایش دَیسُن فرا اُش خَند تا بِفَمه چقد سدو شو کِردِه
16
اولی اُند اُشگُت سرورا سکه تو دَه سکه دِگَه سود شاردِه .
17
اَ اَنَش گُت آفرین اِی خادِمِ نیکو چون در اَندَک اَمین بُسِش حکومت دَه شَهر اَ تو اَسپورِم
18
دومی اُند اُشگُت سرورا سکه تو پنج سکه دِگَه سود شاردِه .
19
اَ اَنَه نیز اُشگُت بر پنج شهر حکمرانی بُکُن
20
سپس دیگری اُند اُشگُت سرورا آلا سکه تواَ پارچَی اُم پِچیدِه نگه اُم داشته
21
چون از تو اَتَرسِدِم چون مردی سخت گیرِش هر چه اُت نِدَدِه اَ واسَیش و هر چه اُت نکاشته دِرو اَکُنِش
22
اَ اَنَش گُت اَی خادِمِ بد کارَه مطابقِ گُفتَ ی خوت بر تو حکم اَکُنِم تو که تَ فَمَیس مَردی سخت گیرِم هر چه اُم نِنَدِه اَواسَیم و اَنَه که اُم نِکاشته درو اَکُنِم
23
چواِ پولِ مَه اَ صرافیا اُت نِداتا چون واگَردِم اَنَه با سود پس بِگِرِم ؟
24
پس اَ حاضریا اُشگُت ، سکه از اَنَه بِگیری و اَ اَنَه که دَه سکه اُشَن آدَی .
25
اَ اَنَه شو گُت ، سرورا اَنَه که خوش دَه سِکه اُشِه
26
پاسخ اُشدا اَ شما اَگواِم که به هر که اُشِه بیشتر دَدَه اَبواما اَنَه کِه اُشنی اَمی که اُشِه نیز از اَنَه گِرِتَه اَبو .
27
و آلا اَنَه دشمنیای مَه که شو نآوویس بر اِدَیا حکومت بُکُنِم اَ اِنکه بیاری و در برابر مَه بُکُشی
28
پس از اِ حَرفیا عیسی جلوتر از اِنَیا راهِ اورشلیم شه پِش گِرِت
29
چون اَ نَزیکیِ بیت فاجی و بیت عنیا که اَ بَرَی کوهی اَند رَسی دو نفر از شاگردیا ی خوش اُش فِرسا
30
اُشگُت ، اَ دهکدَی که اَ پِشِ رویِ شما اِسی اوچی چون وارد بُدی کُره الاغی پیدا اَکُنی که کسی تا تا آلا اَ سوارِ اَنَه نِبُدِه اَنَه باز بُکُنی اَ اِنکِه بیاری .
31
اَگَه کِسی از شما اُش پُرسی چواِ اَنَه بازَ کِردوی؟ بوگوی خداوند اَ اَنَه نیاز اُشِه
32
فِرستادَیا چِدِن و هَمَه چی اَمدِه که عیسی اُش گُتِسُن پیداشو کِه
33
و چون کُرَه باز شا که صاحبیاش اَ اِدَیا شو گُت چواِ اِ کُرَه باز اَکِردوی؟
34
جواب شو دا خدا اَ انَه نیاز اُشِه
35
اَنَیا کُرَه را اَ پَلو عیسی شوآو پس رَدایایِ خوشو اَ رو اَنَه شو بِس و عیسی اَ روی اَنَه شو نا .
36
اَمدَه که عیسی شا پِش اَبو مَردُم رَدایایِ خوشو اَ سَرِ راه پَهن شا کِه
37
چون نَزیکِ سرازیریِ کوهِ زیتون رَسی جماعت شاگردیا هَمَه با شادی خدا را با صدایِ بلند بخاطرِ هَمَی معجزاتی که از اَنَه شو بینِیسون سپاس شو گُت
38
نداشو دا که مبارک اِسی پادشاهی که اَ نامِ خداوند دا صلح و سلامت در آسمو و جلال در عرشِ بَرین باد
39
بعضی از فَریسیا از میونِ جمعیت اَ عیسی شو گُت استاد شاگردیا نهیب بِزَن .
40
در پاسُخ اُشگُت اَ شما اَگواِم اَگَه اِدَیا خاموش بِبِن سَنگیا اَفریاد دااِن
41
پس چون اَ اورشلیم نَزیک بُیس و شهر اُش بینا بَرَی اَنَه گیریخ اُشکه
42
و اُشگُت کاش تو نیز در اِزُریا تشخیص تَدا که چه چیز تَززَر صلح و سلامتی اَ ارمغان دارِه اما افسوس که از چِشیا پنهون بُدِه
43
زمانی دا که دشمنیا دور تا دورِ تو سنگر اَبَنِن و از هر طرف محاصرَه تَکُنِن عرصَه اَ تو تنگ اَکُنِن
44
و تو و فرزندیات در درونُت اَ خاک و خون اَکَشِن و سنگ بر سنگ اَ جا نوامَنِه چون از موعدِ اُندی خدا اَ یاریت غافل بُسِش
45
پس اَ صحنِ معبد اُند و اَ دَرکِردَی فُروشندیا اُشکه .
46
و اَ اَنیا اُشگُت {نوشتَه بودِه خونَی مَه خونَی دعا اِسی اما شما اَنَه لونَه ی راهزنیاتو کِردِه}
47
اَنَه هَر رُز در معبد تعلیم شَه دا اما سران و کاهنیا و علمایِ دین و مشایخ قوم در پیِ کُشتَنِ اَنَه اَندِن
48
اما راهی بَرَی مقصودِ خوت پیداشو ناکِه چون مردم هَمَه شیفتَی حرفیای اَنَه اَندِن