1
یکی از رُزیا که عیسی در صحنِ معبد مردم را تعلیم و بشارت شَه دا سرانِ کاهنیا و علمایِ دین اَ هَمرایِ مشایخ شَه پَلو اُندِن
2
و شو گُت اَ اَما بُگو به چه اجازه ی اِ کاریا اَکِردایش چه کِسی اِ اِقتدار اَ تو اُش دَدِه ؟
3
پاسخ اُشدا مَه نیزاز شما پرسشی اُمِه اَ مَه بُگوی
4
آیا تعمید یحیی از آسمو اَند یا از انسان ؟
5
اَنَیا با هم شور شو کِه و شو گُت { اَگَه بگواَم از آسمو بُدِه اَگو پس چواِ اَ اَنَه ایمان تو نیاردِه؟
6
و اَگَه بُگواَم از انسان اَند مردم هَمَه سنگسار ما کُنِن چون بر اِ اعتقادی اِن که یحیی پیامبر بُدِه}
7
پس پاسُخ شو دا {نافَمم از کجا اِسی }
8
عیسی اُشگُت { مَه نیز اَ شما ناگواِم با چه اقتداری اِ کاریا اَکِردام }
9
اَمی موقع اِ مَثلی بَرَی مردم شآو مَردی تاکستانی غرس اُشکه و اَنَه اَ چند باغبو اجارَه اُشدا و مدتِ طولانی اَ سفر چو
10
در موسِم واسِسَی محصول غلامی اَ پَلو باغبونیا اُش فِرسا تا مقداری از میوَه ی تاکستان اَ اَنَه آدَین اما باغبونیا اَ اَنَه شو زَت و دَسِ خالی شو واگَردَنا
11
پس غلامی دِگَه اُش فِرسا اَنَه نیز شو زَت و اَ اَنَه بی احترامی شو که و دَسِ خالی روانَه شو که
12
پس بَرَی بارِ سوم غلامی اُشفرسا اما اَنَه نیز مجروح شو که و شا در بِس
13
پس صاحبِ باغ اُشگُت چو بُکُنِم ؟ پُسِ محبوبِ خوم اَفِرِسِم شاید اَنَه حرمت شو نا .
14
اما باغبونیا چون پُسُش شو بینا با هم اَ مشورت شِسِن و شو گُت اِ وارث اِسی بَی اَنَه اُش بُکُشَم تا میراث از آنِ اَما ببو
15
پس اَنَه از تاکستان شآ در بِس شو کُشت . آلا اَ گمانِ شما صاحبِ تاکستان با اَنَیا چو اَکُن ؟
16
اَنَه دا و باغبونیا را هلاک اَکُن تاکستان اَ کِسیای دِگَه اَدِه . چون اِدِشو شُنُفت شو گُت اِندِه نابو
17
اما اَنَه اَ اِدَیا نگاه اُشکه و اُشگُت پس معنیِ اِ نِوشتَه چه اِسی که اَگو سنگی که معماریا رَد اَکُنِن بهترین سنگِ بنا اِسی ؟
18
هر که اَ اَنَه سنگ بِکِت خُرد اَبو و هر موقع اَنَه سنگ اَ رو کسی بِکِت اَنَه در هم اَشکَنِه
19
علمای دین و سرانِ کاهنیا چون شو فَمی اِ مَثل دربارَه ی اَنَیا اَگوتوی با هم بُدِن اَمی موقع اَنَه گرفتار بُکُنِن اما از مردم تَرسِدِن
20
پس عیسی شآ زیرِ نظر گِرِت و جاسوسیای شآ پَلو فِرسا که خوشو صدیق جلوَه آدَین اَنَیا در پیِ اِدِه اَندِن که حرفیای عیسی دست آویزی بَرَی تسلیمِ اَنَه اَ قدرت و اقتدارِ والی پیدا بُکُنِن
21
پس جاسوسیا از اَنَه شو پرسی { استاد اَدَنَم که تو حقیقت اَگوتایش و تعلیم اَدِدایش و از کسی جانبداری ناکردایش بلکه راهِ خدا بدرستی اَ یاد اَدِدایش .
22
آیا پرداختِ خراج اَ قیصر اَ اَما روا اِسی یا نه }؟
23
اما اَنَه اَ نیرنگ اِدَیا پی اُشبو و اُشگُت { دیناری
24
اَ مَه نِشو آدَی نقش و نام رویِ اِ سِکَه از آنِ که اِسی ؟} پاسخ شو دا { از آنِ قیصر}
25
اَ اَنَیا اُشگُت مالِ قیصر اَ قیصر آدَی و مالِ خدا را اَ خدا .
26
اِندِه اَند که شُنِشَیس در حضورِ مردم اَنَه با گفتَیاش اَ دام اوبَین و در شگفت از پاسُخِ اَنَه خاموش بُدِن
27
پس چند نفر از صدوقیا که منکرِ قیامت اَندِن اُندِن و سوالی از اَنَه شو پُرسی ،
28
شو گُت استاد موسی بَرَی اَما اُش نوشتِه که اَگَه برادرِ مَردی بمیری و از خوش زنی بی فرزند اَ جای اُنِسِه اَنَه مَرد باید اَنَه اَ زنی بِگِرِه تا نسلی بَرَی برادَرُش اَ جا اُنِسِه
29
پس هفت برادر اَندِن برادر اول زنی اُشگِرِت و بی بِچ مُرد
30
پس دومی
31
و بعد سومی اَنَه به زنی شو گِرِت و اَمدِه هفت برادر مُردِن بدونِ اِدِه که از خوشو بِچی اَ جا اُنِسِن .
32
سراجام اَنَه زَنونیز بِمیری .
33
حال در قیامت اَنَه زنِ کدام یک اَبو ؟ چون هر هفت برادر اَنَه اَ زَنی شو گِرِت
34
عیسی پاسُخ اُشدا مَردمِ اِ عَصری زَن اَگِرِن و شو {شوهر} اَکُنِن
35
اما اَنَیا که شایستَه ی رِسِدَی اِ عصرِ آیندَه و قیامتِ مُردَیا محسوب اَبِن ، نِه زِنَه اَگِرِن و نِه شو اَکُنِن
36
و نَه دِگَه اَمِرِن چون مثِ فرشتَیا اَبِن اَنَیا بِچیای خدا اِسِن چون که بِچیای قیامتِن
37
حقیقتِ بلند وابُدَی مُردَیا را حتی موسی نیز در شَرحِ ماجرایِ بوتَه ی سوزان آشکار اَکُن اَنکَه که خداوند خدایِ ابراهیم و خدایِ اسحاق و خدایِ یعقوب خَندَ بُدِه
38
اما اَنَه نِه خدای مُردَیا ، بلکه خدایِ زِندَیا اِسی چون پَلو اَنَه هَمَه زِندَه اِسِن
39
بعضی از علمای دین پاسُخ شو دا استاد خَش اُتگُت
40
و دِگَه هیچکَس جرات اُش نِکِه ُپُرسشی از اَنَه بُکُن
41
پس عیسی اَ اَنَیا اُشگُت چگونِه اِسی که اَگواِن مسیح پُسِ داوود اِسی ؟
42
چواِ که داوود خوش در کتابِ مزامیر اَگو : خداوند اَ خداوندِ مَه اُشگُت اَ دَسِ راسِ مَه اونی
43
تا موقعی که دُشمنیات اَ کُرسیِ زیرِ پات بُکُنِم
44
اَگَه داوود اَنَه خداوند اُش خَندِس بو چطور اَنَه شَشا پُسِ داوود بو ؟
45
در اَمی موقع که مردم هَمَه گوش شا دا عیسی اَ شاگردیای خوش اُشگُت ،
46
از علمایِ دین بر حذر بی که دوس اَدَرِن در قبایِ بلند راه اُچِن و مَردُم در کوچَه و بازار اَ اَنَیا سلام بُکُنِن و در کَنیسَیا بهترین جاشو بو و در ضیافتیا اَ صدرِ مجلس اونَین .
47
از طَرفی خونَیای بیوه زَنیا غارَت اَکُنِن و از طَرفِ دِگَه بَرَی تظاهر دعایِ خوشوطولانی اَکُنِن مکافاتِ اِدَیا بَسی سختتر اَبو