¹ عیسی بَرَی شاگردیا مَثلی شاو تا نِشو آدِه که باید هَمیشَه دعا بُکُنِن و هرگز دلسَرد نِبِن ² و اُشگُت { در شهری قاضی اَند که نه از خدا باکی اُشَن نه اَ خلقِ خدا تَوجهی ³ در اَمی شهر بیوه زنی اَند که همیشَه شَ پِش دان و از اَنَه شَوِس دادوش از دشمَن بِگِرِه ⁴ قاضی چند باری اَ اَنَه اعتنا اُش نِکِه اما سرانجام با خوش اُشگُت هر چه از خدا باکی اُمنی و خلقِ خدا بی توجهم ⁵ اما چون اِ بیوه زن مدام زحمت مَدِه دادُش اَگِرِم مبادا همیشَه بیا و مَه اَ ستوه بیارِه } ⁶ اَمی موقع خدا اُشگُت توشُنُفت اِ قاضی بی انصاف چِش گُت ؟ ⁷ حال آیا خدا اَ دادِ بَرگذیدَیای خوش که رُز و شو اَ در گاهِ اَنَه فریاد اَزَنِن نارَسِه ؟ ⁸ آیا اِکار را اَمدِه اَتاخیر اَبی اَ شما اَگواِم که به زودی اَ دادِ اِدَیا اَرَسِه اما هنگامی که پُسِ انسان بیا آیا ایمان بَر زَمی پیدا اَکُن ؟ ⁹ اَمی موقع بَرَی برخی که از پارسایی خوشو مطمئن اَندِن اَ اَنَیا اَ دیدَی تحقیر نگاشا که اِ مثلی شاو ¹⁰ { دو نفر بَرَی عبادت اَ معبد چِدِن یکی فریسی ، یکی دِگَه خَراجگیر ¹¹ فریسی وَیسا و با خوش اِندِه دعاش که خدایا تو شُکر اَکُنِم که مِثِ دِگَه مَردُمیا دزد و بدکارَه و زنا کار نیسِم و نه مِثِ اِ خَراجگیر . ¹² دو بار در هفتَه روزَه اَگِرِم و هر چی اَ دَس دارِم دَه یک اَدَیم ¹³ اما اَنَه خَراجگیر دور وَیسا و اُش نواِس حتی چِشیای خوش اَ طرفِ آسمو بلند بُکُن بلکه اَ سینَه یِ خوش شَه کوفت وشَه گُت خدایا اَ مَیِ گُناهکار رحم بُکُن . ¹⁴ اَ شما اَگواِم که اِ مَرد، و نه اَ نَه ، پارسا شِمُردَه بُیس اَ خونَه چو ، چون هر که خوش بلند بُکُن خوار اَبو و هر که خوش خوار بُکُن سَراَفراز اَبو ¹⁵ مَردُم حتی نوزادیا اَ پَلو عیسی شادو تا بَر اَنَیا دَس اونِسِه شاگردیا چون اِدِشو بینا مَردُم را سَرزنش شو که ¹⁶ اما عیسی اَنَیا اَ پَلو خوش فَراش خَند و اُشگُت اونِسی بِچیا اَ پَلو مَه بَین مانع مَبی چون پادشاهیِ خدا اَز آنِ اِدَیا اِسی . ¹⁷ آمین اَ شما اَگواِم هَر که پادشاهیِ خدا مِثِ بِچی نِپَذیرِه هرگز اَ اَنَه راه پیدا ناکُن} ¹⁸ یکی از رئیسیا از اَنَش پُرسی {استادِ نیکو چو بُکُنَم تا وارثِ حیاتِ جاودان بِبِم ؟} ¹⁹ عیسی پاسُخ اُشدا ، { چواِ مَه نیکو مَخَنِش ؟ هیچکی نیکو نی جز خدا ²⁰ اَحکام اَفَمِش زنا مَکُن ، قتل مَکُن، دزدی مَکُن، شهادتِ دروغ مَدِه، پدر و مادرِ خوت را گرامی بِدَن }. ²¹ اُشگُت هَمَی اِدَیا از بِچِه گیم اَ جا مَه آردِه ²² عیسی چون اِدِه اُش شُنُفت اُشگُت اَنوز یک چی کَم اُتِه هرچی اُتِه بِفِرُش و بَهایَش اَ میونِ تَنگدَسیا تقسیم بُکُن که در آسمو گَنج اُتِه و اَمی موقع بِدا از مَه پیروی بُکُن . ²³ مَرد چون اِدِه اُش شُنُفت اندوهگین بُیس چون ثروتِ زیاد اُشَن ²⁴ عیسی اَ اَنَه نِگاش که و اُشگُت { چه دشوار اِسی راه پیدا کِردَی ثروتمندیا اَ پادشاهیِ خدا . ²⁵ رَد بُدَی شُتر از سوراخِ سوزَن آسونتر اِسی از راهیابیِ شخصِ ثروتمند اَ پادشاهیِ خدا} ²⁶ کِسیای که اِدِه شو شُنُفت شو پُرسی { پس چه کَسی شه شا نجات پَیدا بُکُن ؟} ²⁷ اُشگُت هر چه بَرَی انسان ناممکن اِسی بَرَی خدا ممکن اِسی ²⁸ پطرس اُشگُت اَما که خونَه و کاشونی خوت تَرک مو کِردِه تا از تو پیروی بُکُنَم . ²⁹ عیسی اَ اِدَیا اُشگُت آمین اَ شما اَگواِم ، کسی نی که خونَه یا زن یا بَرادَریا یا والدَین یا فرزندیا را بخاطرِ پادشاهیِ خدا ترک بُکُن ³⁰ و در اَمی عصر چند برابر اَ دَس نیارِه و در عصرِ آیندَه نیز از حیاتِ جاویدان بهرمَند نابو ³¹ اَمی موقع اَنَه دوازدهَ نفر اَ کناری اُشکَشی و اَ اَنَیا اُشگُت آلا اَ اورشلیم اَچَم در اَنکَه هَر چه انبیا دربارَی پُسِ انسان شو نَوِشته اَ انجام اَرَسِه . ³² چون اَنَه اَ اقوامِ بیگانَه اَسپُرِن اَنَیا اَنَه استیزا و توهین شَه کُنِن و آوِ دَهَن اَ رویِ اَنَه اَبَین ³³ تازیانَش اَزَنِن و شَه کُشِن اما در رُزِ سوم بلند اَوابو ³⁴ شاگردیا هیچ یک از اَنَیا درک شو نِکِه معنی سُخُنِ اَنَه از اَنَیا پِنهون اَند و شو نِفَمی دربارَی چه سُخَن اَگُتای ³⁵ چون نَزیکِ اریحا رَسی مَردی نابینا اَ کنارِ راه اُداسُن و گدایی شَه کِه ³⁶ چون صدای جمعیتی که از اَمکِه رَد اَبُدِن اُش شُنُفت اُش پُرسی {چه خبر اِسی}؟ ³⁷ شو گُت {عیسیِ ناصری رَد اَبُدوی } ³⁸ اَنَه فریاد اُش زَت { ای عیسی پُسِ داوود اَ مَه تَرَحم بُکُن } ³⁹ کِسیای که جلوتر اَ جمعیت اَچِدِن نهیب شو دا و شو گُت ساکت بِبَش اما اَنَه بیشتر فریاد اُشزَت ای عیسی پُسِ داوود بَر مَه تَرَحم بُکُن ⁴⁰ اَمی موقع عیسی وَیسا و اَمراُشکه اَنَه مَرد شَه پَلو بیارِن چون نَزیک اُند ⁴¹ عیسی از اَنَش پُرسی چه تَوی تَززَر بُکُنِم ؟ اُشگُت سَرورِ مَه مَوی بینا بِبِم ⁴² عیسی اَ اَنَش گُت بینا بِبَش ایمانُت شفا اُش دَیسِش ⁴³ کور اَمی موقع بینا بُیس و خدا را سپاس اُشگُت از پیِ عیسی چو مَردُم چون اِدِشو بینا هَمه گی خدا را سپاس شو گُت