1
در یکی از رُزیای شبات که عیسی بَرَی صَرفِ غذا اَ خونَه ی یکی از رهبریای فریسیا چِسُن کِسیای که اَنکَه اَندِن بدقت اَنَه شا زِرِ نظر بارِسُن
2
مقابل اَنَه مَردی اَند که بَدَنُش آو شا آردِسُن
3
عیسی از فقیهیا و فریسیا اُش پُرسی {آیا شفا دَدَه در رُزِ شبات جایز اِسی یا نه} ؟
4
اَنَیا ساکت اَندِن پس عیسی اَنَه مَردو اُشگِرت و شفا اُشدا و مُرخَص اُشکِه
5
پس رو شَه اَنَیا که و اُش پُرسی {کدام از شما که پُس یا گاوُش در رُزِ شَبات اَ چاه بِکِت و بیدرنگ اَنَه اَ در نیارِه ؟}
6
اَنَیا پاسُخی شو نی اَند
7
چون عیسی اُش بینا مهمونیا چطوری صدرِ مَجلس بَرَی خوت اختیار اَکِرداین اِ مَثلی بَرَی اِدَیا شاو
8
چون کِسی تو را اَ مجلسِ عروسی دعوت اَکُن بر صدرِ مجلس مَنی شاید کِسی سَرشناستر از تو دعوت بُدِس بو.
9
در اِ صورت میزبانی که هر دویِ شما دعوت اُش کِردِه دا و اَ تو اَگو جات اَ اِ شَخصی آدِه ناگزیر با سر افکندگی پائینِ مجلس اَنَیش
10
بلکه هر وقت کِسی مهمونُش کِردِش برو پائین ترین جایِ مجلس اونی تا چون میزبان دا اَ تو بگو دوسِ مَه بفرما اَ جایِ بَراتَر اونی اَمی موقع پَلو مهمونیای دِگَه سَرافراز اَبِش
11
چون هر که خوت گَپ بُکُن خار اَبو و هر که خوت را خار بُکُن سرافراز اَبو
12
پس عیسی اَ میزبانُش اُشگُت { چون ضیافتِ نهار یا شام اَدَیش دوسیا و برادریاتو خویشیاو همسایای ثروتمند خوت را دعوت مَکُن ، چون اَنَیا نیز از تو دعوت اَکُنِن و اَ اِدَیا عوض آدَیش
13
پس چون مهمونی اَدَیش فقیریا و معلولیا و لنگیا و کوریا دعوت بُکُن
14
که مبارک اَبِش چون اَنَیا چیزی شو نی که در عوض اَ تو آدَین و پاداشِ خوت را در قیامت پارسایی اَگِرِش }
15
چون یکی از مهمونیا که با عیسی هم سفرِه اَند اِدِش شُنُفت اُشگُت خوشا بحالِ اَنَه که در ضیافَتِ پادشاهیِ خدا نو"نان" اَخوی
16
عیسی در پاسُخ اُشگُت { شخصی ضیافتّ گَپی ترتیب اُشدا و خیلی دعوت اُشکه
17
چون وقتِ شام رَسی خادمُش اُش فِرسا تا اَ دعوت شُدَیا بِگو بَین که هَمی چی آمادَه اِسی
18
اما اَنَیا هر کدام عذری شو آو یکی اُشگُت مزرعه ای اُم خِلِدِه که باید اُچِم اَنَه ببینِم خواهش اَکُنِم معذور اُم بُکُن .
19
دیگری اُشگُت پنج جفت گاو اُم خِلِدِه و آلا اَ تِ راهِم بیازمایم تمنا اُمِه معذور اُم بُکُنِش .
20
سومی نیز اُشگُت زِنَ اُمگِرِتِه اُم ناشا بَیم
21
پس خادم واگِشت و شَه سَروَرِ خوت گُت میزبان خشمگین بُیس و اَ خادمُش دستور اُشدا اَ کوچه و بازارِ شهر اُچو و فقیریا و معلولیا و کوریا و لنگیا بیارِه .
22
خادم اُشگُت سرورِ مَه دستورُت انجام اُمدا اما هَنوز جا اِسی
23
پس آقایَش اُشگُت اَ جادَیا و کورَه راهیای بیرونِ شهر برو با اصرار مَردُم را اَ ضیافتِ مَه بیا تا خونَم پر ببو
24
اَ شما اَگواِم که هیچ یک از دعوت بُدَیا شامِ مَه ناچِشِن
25
جمعت زیادی عیسی را همراهی شَه که اَنَه رو شَه اِدَیا که
26
و اُشگُت هر که اَ پَلو مَه بیا از پدر و مادر ، زن و فرزند ، برادر و خواهر و حتی از جانِ خوت نفرَتُش نی شاگردِ مَه اُش ناشا بو
27
و هر که صلیبِ خوش اَ دوش نِکُشِ و از پیِ مَه نیا شاگردِ مَه اُش ناشا بو
28
کدام از شما که قصدِ بنایِ بُرجی تو بو و نخست نِنَی تا هزینَه ی اَنَه بَراوُرد بُکُنی و ببینی آیا تا شا تَکمیلُش بُکُنی یا نَه ؟
29
چون اَگَه پِیِ اَنَه اُنِسی اما از تکمیلِ بنا وامَنی هر که ببینِه اِستهزا تا کُن اَگو
30
اِ شخصی ساختَنِ بنایی شروع اُشکه اما در تکمیلِ اَنَه وامُندِه
31
یا کدام پادشاه اِسی که راهیِ جنگ با پادشاهِ دِگَه ببو بِدُنِ اِدِه که اول اُنی فکر بُکُن که آیا با ده هزار سرباز شَشا اَ رویاروییِ کِسی اوچو که با بیست هزار سرباز اَ جنگ اَنَه دا
32
و اَگَه ببینِه که اَنَه توانِ رویارویی اُشنی اَمی موقع تا سپاهِ دشمن دور اِسی سخن گویی اَفِرِسِه تا جویایِ شرایطِ صلح بو .
33
اِندِه اِسی که هیچ یک از شما تا از تمامِ دارایی خوت دَس نِکَشی شاگردِ مَه تو ناشا بی
34
نَمک نیکو اِسی اما اَگَه خاصیتُش از دَس آدِه چطوری اَبو اَنَه نمکین اُش بُکُنی ؟
35
نه اَ کارِ زَمی دا و نه در خورِ کَپَه ی کود اِسی بلکه اَنَه اَدور اَریزِه . هر که گُشِ شنوا اُشِ بِشنُوِه