9 ¹ Мен Масиҳда ҳақиқатни айтяпман ва ёлғон гапирмаяпман, менинг виждоним ҳам Муқаддас Руҳда менга гувоҳлик беряптики, ² менинг улкан ғамим ва юрагимда тинмайдиган дардим бор. ³ Менинг биродарларим ҳақи, яъни жисман қариндошларим бўлган исроилликлар ҳақи Менинг ўзим Масиҳдан ажралиб лаънати бўлишни хоҳлар эдим. ⁴ Зеро ўғилликка олиниш ва шуҳрат, аҳдлар ва Қонуншунослик, Худога хизмат ва ваъдалар уларга тегишли бўлган. ⁵ Оталар ҳам улардан бўлган, Масиҳ ҳам жисман улардан келиб чиққан. У эса – ҳамма нарсанинг устида бўлган то абад муборак Худодир. Омин! ⁶ Аммо бу Худонинг сўзи бекор бўлди, дегани эмас, чунки Исроилдан бўлганларнинг ҳаммаси ҳам исроилликлар эмасдир. ⁷ Иброҳимнинг уруғидан бўлганларнинг ҳаммаси ҳам унинг фарзандлари эмас, аммо: “Сенинг уруғинг Исҳоқда номланади,”- деб айтилган. ⁸ Яъни тана бўйича бўлган фарзандлар Худонинг фарзандлари эмас, балки ваъда бўйича бўлган фарзандлар уруғ, деб ҳисобланадилар. ⁹ Чунки ваъданинг сўзи шундай эди: “Мана шу вақтда келаман ва Соронинг ўғли бўлади”. ¹⁰ Фақатгина шу эмас, балки Ривқо ҳам отамиз Исҳоқдан эгиз ўғилларга ҳомиладор бўлган эди. ¹¹ Чунки улар ҳали туғилмаган ва бирор яхши ёки ёмон иш қилмаган вақтда, Худонинг мурод-мақсади савоб ишлар орқали эмас, балки даъват Қилувчининг танлаши орқали бўлиши учун ¹² Худо Ривқога: “Каттаси кичигига қул бўлади,”- деган эди. ¹³ Худди ёзилганидек: “Мен Ёқубни севдим, аммо Эсовдан нафратландим”. ¹⁴ Хўш, унда нима деймиз? Худо ноҳақми? – Йўқ, асло! ¹⁵ Чунки У Мусога демоқда: “Кимга шафқат қилсам, шафқат қиламан, кимга раҳм қилсам, раҳм қиламан”. ¹⁶ Шундай қилиб, бу хоҳлаётганга ёки интилаётганга эмас, балки шафқат кўрсатувчи Худога боғлиқдир. ¹⁷ Чунки Ёзув фиръавнга демоқда: “Айнан шунинг учун Мен сени юксалтирдимки, сенинг устингдан Ўзимнинг қудратимни кўрсатай, токи Менинг номим бутун ер юзи бўйлаб воизлик қилинсин”. ¹⁸ Шундай қилиб, Худо истаганига шафқат қилади ва истаганини тошбағир қилади. ¹⁹ Унда сен менга айтарсан: “Шундай экан, У нима учун айбламоқда? Ахир ким Унинг иродасига қарши чиқади?” ²⁰ Эй, инсон, сен кимсанки, Худога гап қайтарасан? Бирор буюм уни ясаганга: “Нега мени бундай ясадинг?”- дейдими? ²¹ Кулолнинг худди ўша гил қоришмасидан бир идишни иззатли нарса учун, бошқа идишни эса иззатсиз нарса учун ясашига ҳаққи йўқми? ²² Агар Худо ғазабини кўрсатмоқчи ва Ўзининг қудратини намоён қилмоқчи бўлиб, ҳалокатга тайёрлаб қўйган ғазаб идишларига кўп сабр билан чидаган бўлса, нима бўпти? ²³ Агарда Худо шуҳратга ҳозирлаган шафқат идишларига Ўз шуҳратининг бойлигини намоён қилиш учун бундай қилган бўлса, нима бўпти? ²⁴ Шу шафқат идишлари нафақат яҳудийлардан, балки мажусийлардан ҳам даъват этилганлар – бизмиз. ²⁵ Худди Ҳўшея китобида айтилганидек: “Менинг халқим бўлмаганни – Менинг халқим, севиклим бўлмаганни эса – севиклим, деб атайман. ²⁶ Шунингдек, “сизлар – Менинг халқим эмассизлар” дейилган жойда, улар барҳаёт Худонинг ўғиллари, деб аталадилар”. ²⁷ Йешайаҳ ҳам Исроил ҳақида шундай хитоб қилмоқда: “Исроил ўғилларининг сони худди денгиз қумидек саноқсиз бўлса ҳам, фақат қолдиғи нажот топади. ²⁸ Зеро Раббий Ўз сўзини шиддат билан бажаради ва У ер юзида Ўз ишини шиддат билан амалга оширади”. ²⁹ Яна Йешайаҳ башорат қилганидек: “Агар Қўшинлар Худованди бизга уруғ қолдирмаганида эди, биз Садўм шаҳридек бўлар ва Ғамўрага ўхшаб қолар эдик”. ³⁰ Хўш, унда нима деймиз? Ҳақликка интилмаган мажусийлар ҳақликка, яъни имондан бўлган ҳақликка эришдилар. ³¹ Ҳақлик Қонунига интилган Исроил эса ҳақлик Қонунига эришмади. ³² Нега? Чунки улар буни имон орқали эмас, балки Қонун ишлари орқали изладилар. Шунинг учун улар қоқиниш тошига қоқиниб кетдилар. ³³ Худди ёзилганидек: “Мана, Мен Сионда қоқиниш тоши ҳамда тузоқ тошини қўяман. Унга имон келтирган ҳар бир одам эса уятда қолмайди”.