22 ¹ Исо уларга масал билан гапиришда давом этиб, деди: ² “Осмон Шоҳлиги эса ўз ўғли учун никоҳ тўйи қилган бир подшоҳга ўхшайди. ³ У никоҳ тўйига таклиф этилганларни чақириш учун ўз қулларини юборди. Улар эса келишни истамадилар. ⁴ Яна бошқа қулларини юбориб, уларга деди: Таклиф этилганларга айтинглар, мана, мен зиёфат дастурхонини тайёрлаб қўйдим. Менинг ҳўкизу бўрдоқиларим сўйилган. Ҳаммаси тайёр. Никоҳ тўйига келинглар. ⁵ Лекин улар писанд қилмасдан, кимдир ўзининг даласига, кимдир эса ўзининг савдо-сотиғига кетди. ⁶ Қолганлари эса унинг қулларини ушлаб олиб, уларни ҳақорат қилиб ўлдирдилар. ⁷ Буни эшитиб, подшоҳ ғазабланди ва ўз лашкарларини юбориб, бу қотилларни қириб ташлади ва шаҳарларини ёқиб юборди. ⁸ Шунда у ўз қулларига деди: Никоҳ тўйи тайёр, лекин чақирилганлар эса лойиқ эмас эканлар. ⁹ Шунинг учун чорраҳаларга боринглар ва топганларингизнинг барчасини никоҳ тўйига чақиринглар. ¹⁰ Қуллар эса кўчаларга чиқиб, топганларининг барчасини – ёмонларни ҳам, яхшиларни ҳам йиғдилар. Шундай қилиб, никоҳ тўйи ёнбошловчилар билан тўлди. ¹¹ Подшоҳ ёнбошлаб ётганларни кўриш учун киргач, у eрда тўй кийимини киймаган одамни кўрди. ¹² У унга: Дўстим! Сен тўй кийимисиз қандай қилиб бу ерга кирдинг?- деди. У эса жим турди. ¹³ Шунда подшоҳ хизматкорларига деди: Унинг қўл-оёғини боғлаб, олиб чиқинглар ва ташқи зулматга ташланглар. У ерда йиғи-сиғи ва тишлар ғижирлаши бўлади. ¹⁴ Зеро чақирилганлар кўп, танланганлар эса оздир”. ¹⁵ Шунда фарзийлар бориб, Исони қандай Унинг сўзларидан ушлашни ўзаро маслаҳатлашдилар ¹⁶ ва Унинг олдига ўз шогирдларини ҳиродчилар билан бирга жўнатдилар. Улар келиб: “Устоз,- дедилар,- биз Сенинг адолатли эканлигингни, Худонинг йўлини ҳақиқатда ўргатишингни, бирор кишига ёқишга ҳаракат қилмаслигингни, чунки юзхотирчилик қилмаслигингни биламиз. ¹⁷ Энди, бизга айт-чи: Императорга солиқ тўлаш биз учун жоизми ёки йўқми?” ¹⁸ Лекин Исо уларнинг бетавфиқликларини кўриб, деди: “Эй, иккиюзламачилар! Нима учун Мени васвасага соляпсизлар? ¹⁹ Менга солиқ тўланадиган тангани кўрсатинглар”. Улар Унга бир динорни олиб келдилар. ²⁰ Исо уларга: “Бу сурат ва ёзув кимники?”- деди. ²¹ Унга жавобан: “Императорники”,- дедилар. Шунда У уларга: “Ундай бўлса, императорникини императорга, Худоникини Худога беринглар”,- деди. ²² Буни эшитиб, улар ҳайрон қолдилар. Сўнг Уни тарк этиб кетдилар. ²³ Ўша куни Исонинг олдига: Қайта тирилиш йўқ,- деб айтадиган саддуқийлар келиб, Ундан сўрадилар: ²⁴ ”Устоз! Мусо айтганки: Агар ким фарзанди бўлмай ўлиб кетса, унинг биродари унинг хотинини ўзига олиб, акасининг уруғини тикласин. ²⁵ Бизда етти ака-ука бор эди. Биринчиси уйланиб, фарзанди бўлмай ўлди ва хотинини ўз укасига қолдирди. ²⁶ У сингари иккинчиси ҳам, учинчиси ҳам, ҳаттоки еттинчисигача оламдан ўтишди. ²⁷ Ҳаммасидан кейин хотин ҳам ўлди. ²⁸ Шундай қилиб, тирилишда у қайси бирининг хотини бўлади? Зеро унга ҳаммалари эга бўлганлар”. ²⁹ Исо эса уларга жавоб бериб деди: “Сизлар Худонинг кучини ҳам, Ёзувни ҳам билмасдан, адашяпсизлар. ³⁰ Чунки тирилишда уйланмайдилар ҳам, эрга ҳам тегмайдилар, аммо улар самода Худонинг фаришталари каби бўладилар. ³¹ Ўликларнинг тирилиши ҳақида эса Худо сизларга айтганини ўқимаганмисизлар: ³² Мен Иброҳимнинг Худоси, Исҳоқнинг Худоси, Ёқубнинг Худосиман. Худо ўликларнинг эмас, балки тирикларнинг Худосидир”. ³³ Халқ эшитиб, Унинг таълимотидан ҳайрон бўлар эди. ³⁴ Фарзийлар эса Исо саддуқийларни жим қилганини эшитиб, бирга йиғилишди. ³⁵ Сўнг улардан бири қонуншунос Уни васвасага солиб, Ундан сўради: ³⁶ ”Устоз! Қонундаги қайси амр энг буюк?” ³⁷ Исо унга деди: “Раббий Худойингни бутун юрагинг, бутун жонинг ва бутун онгинг билан севгин. ³⁸ Мана шу биринчи ва энг буюк амрдир. ³⁹ Иккинчиси эса шунга ўхшашдир: Ўз яқинингни ўзингни севгандек севгин. ⁴⁰ Бутун Қонун ва пайғамбарлар мана шу иккита амрда асосланган”. ⁴¹ Фарзийлар йиғилганида, Исо улардан сўради: ⁴² ”Масиҳ ҳақида нима, деб ўйлайсизлар? У кимнинг Ўғли?” Унга: “Довуднинг”,- деб жавоб бердилар. ⁴³ Шунда Исо уларга деди: “Қандай қилиб Довуд Руҳ таъсирида Уни Раббим, деб атайди: ⁴⁴ Раббий менинг Раббимга деди: Душманларингни оёқларинг остига қулатгунимча, Менинг ўнг томонимда ўтириб тургин. ⁴⁵ Агар Довуд Уни Раббим, деб атаётган бўлса, қандай қилиб У унга Ўғил бўлади?” ⁴⁶ Бунга ҳеч ким Унга бир сўз жавоб бера олмади. Шу кундан бошлаб, ҳеч ким Ундан яна бирор нарсани сўрашга журъат эта олмади.