2 ¹ Подшоҳ Ҳирод даврида Исо Яҳудиядаги Бейт-Леҳем шаҳрида туғилганидан кейин, шарқдан Йерусалимга мунажжимлар келиб, дейишди: ² ”Яҳудийларнинг туғилган Подшоҳи қаерда? Зеро биз шарқда Унинг юлдузини кўрдик ва Унга сажда қилиш учун келдик”. ³ Подшоҳ Ҳирод буни эшитиб, ўзи ҳам, у билан бирга бутун Йерусалим ҳам безовталаниб кетди. ⁴ У барча олий руҳонийлар ва халқ уламоларини йиғиб, улардан: “Масиҳ қаерда туғилиши керак?”- деб сўради. ⁵ Улар унга жавобан: “Яҳудиядаги Бейт-Леҳем шаҳрида,- дедилар,- зеро пайғамбар томонидан шундай ёзилган: ⁶ Сен, эй, Бейт-Леҳем, Яҳудия юрти, сен Яҳудия бошлиқлари орасида ҳеч ҳам кам эмассан, чунки Менинг халқим Исроилга чўпонлик қилувчи Ҳукмдор сендан келиб чиқади”. ⁷ Шунда Ҳирод мунажжимларни яширинча чақириб, улардан юлдуз қачон пайдо бўлганини сўраб суриштирди. ⁸ Сўнг уларни Бейт-Леҳемга юбориб, уларга деди: “Бориб, Гўдакни синчиклаб суриштиринглар. Уни топганларингда эса менга хабар беринглар, токи мен ҳам бориб, Унга сажда қилай”. ⁹ Улар эса подшоҳни эшитиб бўлгач, йўлга тушдилар. Шундай қилиб, улар шарқда кўрган юлдуз уларнинг олдида борар эди ва Гўдак бўлган жойга келиб тўхтади. ¹⁰ Улар юлдузни кўрганларида, буюк қувонч билан қувондилар. ¹¹ Уйга кириб, улар Гўдакни онаси Мирйам билан бирга кўрдилар ва тиз чўкиб, Унга сажда қилдилар. Сўнг хазиналарини очиб, Унга инъомларини – олтин, хушбўй тутатқилар ва миррани тақдим қилдилар. ¹² Улар Ҳироднинг олдига қайтмаслик ҳақида тушларида ваҳий олиб, ўз юртларига бошқа йўл билан қайтиб кетдилар. ¹³ Мунажжимларнинг кетганларидан сўнг, мана, Раббийнинг фариштаси Юсуфга унинг тушида зоҳир бўлиб, унга: “Ўрнингдан тургин, Гўдакни ва Унинг онасини олиб, Мисрга кетгин. Мен сенга айтгунимча, ўша ерда бўлгин, чунки Ҳирод Гўдакни ўлдириш учун изламоқда”,- деди. ¹⁴ У туриб, Гўдакни онаси билан бирга олди ва тунда Мисрга кетди. ¹⁵ Ҳирод вафот этгунича Юсуф ўша ерда қолди, токи Раббийнинг пайғамбар орқали: “Ўғлимни Мисрдан чақирдим”,- деган сўзи амалга ошсин. ¹⁶ Ҳирод эса мунажжимлар томонидан мазах қилинганини кўргач, ўта дарғазаб бўлди. Шунда улардан билиб олган вақтга кўра, у Бейт-Леҳемдаги ҳамда унинг атрофидаги икки ёш ва ундан кичик бўлган ҳамма гўдакни қириш учун одамларни юборди. ¹⁷ Ўшанда Йермийаҳ пайғамбарнинг айтган сўзлари бажо бўлди: ¹⁸ “Рамаҳда йиғи, нола овози ва буюк фарёд эшитилмоқда. Роҳила ўз болалари учун йиғламоқда ва у юпанишни истамайди, чунки улар йўқ”. ¹⁹ Ҳироднинг ўлимидан кейин Худонинг фариштаси Юсуфга Мисрда намоён бўлиб: ²⁰ “Ўрнингдан тургин, Гўдакни онаси билан бирга олиб, Исроил ерига боргин, чунки Гўдакнинг жонини излаётган ўлди”,- деди. ²¹ У ўрнидан туриб, Гўдакни онаси билан бирга олди ва Исроил ерига келди. ²² Аммо Ҳироднинг ўз отаси Архелайнинг ўрнига Яҳудия устидан ҳукмронлик қилаётганини эшитиб, Юсуф у ерга боришга қўрқди. Тушида эса ваҳий кўриб, у Галиле ҳудудларига кетди. ²³ У Нозара, деб аталадиган шаҳарга келиб, ўша ерда яшай бошлади, токи пайғамбарлар орқали: “У Нозарий, деб аталади”,- деган сўз амалга ошсин.