17 ¹ Олти кундан сўнг Исо Петъёр, Ёқуб ва унинг укаси Юҳаннони олиб, уларни баланд бир тоққа алоҳида олиб чиқди. ² Шунда уларнинг олдида Унинг қиёфаси ўзгарди, Унинг юзи худди қуёшдек порлади ва кийимлари нурдай оппоқ бўлди. ³ Мана, уларга Элийаҳ билан Мусо зоҳир бўлиб, Исо билан cуҳбатлашар эдилар. ⁴ Сўнг Петъёр Исога: “Ҳазрат, бизга бу ерда бўлиш яхши! Агар истасанг, шу ерда учта чайла қиламиз: бириси Сенга, бириси Мусога ва бириси Элийаҳга”,- деди. ⁵ У ҳали гапираётганида, мана, ёрқин булут пайдо бўлиб, уларни сояси билан қоплади. Мана, шу булутдан: “Бу Менинг севикли Ўғлимдир. Мен Ундан мамнунман. Унга қулоқ солинглар”,- деган овоз келди. ⁶ Шогирдлар буни эшитгач, ерга юз тубан йиқилдилар ва жуда қўрқдилар. ⁷ Бироқ Исо яқинлашди ва уларга қўлини тегизиб: “Туринглар, қўрқманглар”,- деди. ⁸ Улар кўзларини очганда, Исодан бошқа ҳеч кимни кўрмадилар. ⁹ Улар тоғдан тушаётганларида, Исо шогирдларига: “Инсон Ўғли ўликлардан тирилмагунича, кўрганларингизни ҳеч кимга айтманглар”,- деб тайинлади. ¹⁰ Унинг шогирдлари Ундан сўрадилар: “Нима учун уламолар: Аввал Элийаҳ келиши керак,- дейдилар?” ¹¹ Исо уларга жавоб бериб деди: “Ростдан ҳам, аввал Элийаҳ келиб, ҳамма нарсани тайёрлаши керак. ¹² Лекин Мен сизларга айтаманки, Элийаҳ аллақачон келди ва уни танимадилар, лекин у билан истаганларини қилдилар. Шунингдек, Инсон Ўғли ҳам улардан азоб чекади”. ¹³ Шунда шогирдлари, Унинг Яҳё Чўмдирувчи ҳақида гапираётганини тушундилар. ¹⁴ Улар халқнинг олдига келганларида, бир одам Исонинг ёнига яқинлашиб, тиз чўкди-да, деди: ¹⁵ ”Эй, Ҳазрат, менинг ўғлимга раҳм қил. У тутқаноқ касаллигига йўлиққан ва оғир азобланмоқда, чунки тез-тез оловга ва сувга ташланади. ¹⁶ Мен уни Сенинг шогирдларингга олиб келдим, улар эса уни шифолай олмадилар”. ¹⁷ Шунда Исо жавоб бериб: “Эҳ, имонсиз ва бузуқ авлод, қачонгача Мен сизлар билан бирга бўламан? Қачонгача сизларга чидайман? Уни Менинг олдимга, бу ерга олиб келинглар”,- деди. ¹⁸ Исо ёвуз руҳга тақиқлади ва ёвуз руҳ ундан чиқиб кетди. Ўсмир ўша вақтда шифо топди. ¹⁹ Сўнг шогирдлар Исонинг олдига алоҳида келиб, Ундан: “Нима учун биз уни қува олмадик?”- деб сўрадилар. ²⁰ Исо уларга: “Имонсизлигингиз учун,- деди,- Сизларга ростини айтаманки, агар сизларда хантал уруғидек имон бўлса ва бу тоққа: Бу ердан у ерга кўч,- десангизлар, у кўчади. Сизларга ҳеч бир нарса имконсиз бўлмайди. ²¹ Бу турдаги руҳ фақатгина ибодат ва рўза орқали қувилади”. ²² Улар Галиледа турганларида, Исо шогирдларига деди: “Инсон Ўғли одамлар қўлига тутиб берилади ²³ ва улар Уни ўлдирадилар. Учинчи кун эса У тирилади”. Шунда шогирдлари жуда ҳам қайғуга тушдилар. ²⁴ Улар Кафарнаҳумга келганларида, “икки драхм” солиғи йиғувчилар Петъёрга келиб: “Устозингиз икки драхм бермайдими?”- дедилар. ²⁵ У: “Ҳа”,- деди. Петъёр уйга кирганида, Исо ундан олдин сўзлаб, унга: “Шимўн, сенинг фикринг қандай? Ернинг шоҳлари бож ва солиқни кимдан оладилар? Ўз болалариданми ёки бегоналарданми?”- деди. ²⁶ Петъёр Унга: “Бегоналардан”,- деди. Исо эса унга деди: “Шундай қилиб, болалар озоддир. ²⁷ Бироқ уларни васвасага солмаслик учун, денгизга бор ва қармоқ ташла. Биринчи илинган балиқни ол ва унинг оғзини очиб, статир топасан. Буни олиб, Мен ҳамда ўзинг учун уларга бер”.