16 ¹ Сўнг фарзийлару саддуқийлар келиб, Исони васвасага солдилар ва Ундан осмондан аломат кўрсатишини сўрадилар. ² У уларга жавоб бериб, деди: “Сизлар кечқурун дейсизлар: Ҳаво яхши бўлади, чунки осмон қип-қизил. ³ Эрталаб эса – бугун намгарчилик бўлади, чунки осмон тўқ қизил. Эй, иккиюзламачилар! Сизлар осмоннинг юзини фарқлай оласизлар-у, даврнинг аломатларини эса фарқлай олмайсизлар. ⁴ Мана, бетавфиқ ва зинокор авлод аломат излайди, аммо уларга Йонаҳ пайғамбарнинг аломатидан бошқа аломат берилмайди”. Шундай деб, Исо уларни тарк этди. ⁵ Унинг шогирдлари бошқа томонга сузиб ўтиб, нон олишни унутдилар. ⁶ Сўнгра Исо уларга: “Қаранглар, фарзийлару саддукийларнинг хамиртурушидан эҳтиёт бўлинглар”,- деди. ⁷ Улар эса ўзларича ўйлаб: “Бу – биз нон олмаганимизни билдиради”,- дедилар. ⁸ Исо буни англаб, уларга деди: “Эй, имони камлар, нима учун ичингизда: нон олмадик, деб муҳокама қиляпсизлар. ⁹ Ҳануз тушунмадингизларми, беш мингта одам бешта нонни еганидан сўнг, сизлар қанча сават териб олганингиз эсингизда йўқми? ¹⁰ Ёки тўрт мингтаси еттита нонни еганидан сўнг, неча сават йиғиштириб олганингизчи? ¹¹ Қандай қилиб, Мен: Фарзийлару саддуқийларнинг хамиртурушидан эҳтиёт бўлинглар,- деганимда, сизларга нон ҳақида айтмаганимни тушунмайсизлар?” ¹² Шунда улар, Исо уларга нон хамиртурушидан эмас, лекин фарзийлару саддуқийларнинг таълимотидан эҳтиёт бўлишларини айтганини тушундилар. ¹³ Исо Филип Кесариясининг ҳудудларига келганида, Ўз шогирдларидан: “Одамлар Мени, Инсон Ўғлини Ким, деб ҳисоблайдилар?”- деб сўради. ¹⁴ Улар: “Баъзилари: Яҳё Чўмдирувчи, бошқалари: Элийаҳ пайғамбар,- деб, яна бошқалари эса: Йермийаҳ ёки пайғамбарлардан бири, деб ҳисоблайдилар”,- дедилар. ¹⁵ У уларга: “Сизлар-чи, Мени Ким, деб ҳисоблайсизлар?”- деди. ¹⁶ Шимўн Петъёр жавоб бериб: “Сен Барҳаёт Худонинг Ўғли – Масиҳсан”,- деди. ¹⁷ Исо эса унга жавобан деди: “Эй, Йонаҳ ўғли Шимўн, сен бахтлисан, чунки буни сенга тана ва қон эмас, балки Осмондаги Менинг Отам очди. ¹⁸ Мен сенга айтаманки, сен – Петъёр, мана шу қоя устида Ўз Жамоатимни қураман ва дўзахнинг дарвозалари ундан устун келмайди. ¹⁹ Осмон Шоҳлигининг калитларини сенга бераман. Сен ер юзида нимани боғласанг, шу осмонда боғланган бўлади. Сен ер юзида нимани ечсанг, шу осмонда ечилган бўлади”. ²⁰ Шунда Исо Ўзининг Масиҳ эканини бирор кимсага айтишларини шогирдларига тақиқлади. ²¹ Шу вақтдан бошлаб, Исо Ўзининг Йерусалимга бориши ва оқсоқоллар, олий руҳонийлар, уламолардан кўплаб азоб чекиб, ўлдирилиши ва учинчи куни тирилиши кераклигини шогирдларига очиб бера бошлади. ²² Шунда Петъёр Уни четга чақириб, эътироз қила бошлади ва Унга: “Худо сақласин, Ҳазрат! Сен билан бундай бўлмасин!”- деди. ²³ Лекин У ўгирилиб, Петъёрга: “Йўқол Менинг олдимдан, шайтон! Сен Мен учун васвасасан, чунки сен Худонинг нарсалари ҳақида эмас, балки инсоннинг нарсалари ҳақида ўйлаяпсан”,- деди. ²⁴ Шунда Исо Ўз шогирдларига деди: “Агар ким Менинг ортимдан юришни истаса, ўзидан воз кечсин ва ўз хочини кўтариб, Менга эргашсин. ²⁵ Чунки ким жонини сақлаб қолмоқчи бўлса, уни йўқотади. Лекин ким Мен учун жонини йўқотса, уни топади. ²⁶ Зеро агар одам бутун дунёни қўлга киритса-ю, аммо ўзининг жонини йўқотса, унга нима фойда? Ёки одам ўзининг жони учун қандай тўлов беради? ²⁷ Чунки Инсон Ўғли Ўз Отасининг шуҳратида Ўз фаришталари билан келиб, ҳар кимнинг қилмишига яраша тақдирлайди. ²⁸ Сизларга ростини айтаманки, бу ерда турганлардан баъзилари борки, улар Инсон Ўғлининг Ўз Шоҳлигида келаётганини кўрмагунча, ўлим кўрмайдилар”.