13 ¹ Шу вақтда у ерда бўлган айрим одамлар Исога: “Пилат жалилаликларнинг қонини уларнинг қурбонликлари билан аралаштириб юборди”,- деб айтдилар. ² Исо уларга шундай жавоб берди: “Сизлар, ўша жалилаликлар бошқа барча жалилаликлардан кўпроқ гуноҳкор бўлгани учун шунчалик азоб чекдилар, деб ўйлаяпсизларми? ³ Сизларга: Йўқ!- дейман. Лекин тавба қилмасангизлар, сизларнинг ҳаммангиз ҳам худди шундай ҳалок бўласизлар. ⁴ Ёки Силоам минораси қулаб тушиб, ўн саккиз киши эзилиб нобуд бўлганида, бу кишилар Йерусалимда яшовчиларнинг ҳаммасидан кўра айбдорроқ бўлган, деб ўйлайсизларми? ⁵ Сизларга: Йўқ!- дейман. Лекин тавба қилмасангизлар, сизларнинг ҳаммангиз ҳам худди шундай ҳалок бўласизлар”. ⁶ Исо яна мана бу масални ҳикоя қилди: “Бир кишининг узумзорида ўтқазилган анжир дарахти бор эди. Бир пайт у келиб, ундан мева излаб ҳеч нарса топа олмабди. ⁷ Шунда у боғбонга дебди: Мана, мен уч йилдан бери бу анжир дарахтидан мева излаб келаман ва ҳеч нарса топа олмайман. Уни кесиб ташла, у нима учун ерни банд қилиб турибди? ⁸ Боғбон эса жавобан: Хўжайин, дарахтингиз бу йил ҳам турсин, - дебди, - Мен унинг атрофини юмшатаман ва гўнг соламан. ⁹ Балки мева бериб қолар. Агарда мева бермаса, унда келгуси йил кесиб ташлайсиз”. ¹⁰ Шаббат куни Исо синагогаларнинг бирида таълим бераётган эди. ¹¹ У ерда ўн саккиз йилдан бери дармонсизлик руҳига чалинган бир аёл бор эди. У букилиб қолган бўлиб, қаддини сира тўғри тута олмас эди. ¹² Исо уни кўргач, ёнига чақириб, унга деди: “Аёл, сен дармонсизлигингдан озод бўляпсан!” ¹³ У қўлларини аёлнинг бошига қўйди. Аёл ўша заҳоти қаддини ростлаб, Худога шукурлар айта бошлади. ¹⁴ Исо шаббат кунида шифолагани учун синагога бошлиғи аччиқланиб, халққа: “Иш қилиш учун олти кун бор. Шифоланиш учун шу кунлари келинглар, шаббат куни эмас”,- деди. ¹⁵ Раббий эса унга жавоб бериб деди: “Эй, риёкор! Шаббат куни сизларнинг ҳар бирингиз ўз ҳўкиз ёки эшагингизни охурдан ечиб, суғоргани олиб бормайсизларми? ¹⁶ Ўн саккиз йилдан бери шайтон боғлаб қўйган, Иброҳимнинг қизи бўлган бу аёлни шаббат куни кишанлардан озод қилиш керак эмасмиди?” ¹⁷ Исо буни гапираётганида, Унга қаршилик кўрсатганларнинг ҳаммаси уялиб қолдилар. Бутун халқ эса Унинг қилган барча шуҳратли ишлари учун қувонар эди. ¹⁸ Сўнгра Исо яна деди: “Худонинг Шоҳлиги нимага ўхшайди? Уни нимага ўхшатайин? ¹⁹ У бир одам ўз боғига эккан хантал уруғига ўхшайди. Уруғ ўсиб чиқиб, улкан дарахт бўлган, осмондаги қушлар эса шохлари орасига қўниб паноҳ топишар эди”. ²⁰ У яна: “Худонинг Шоҳлигини нимага ўхшатай?- деб айтди,- ²¹ У бир аёлнинг бутун хамирни ачитиш учун ўлчови уч сатон бўлган унга қориштириб солган хамиртурушига ўхшайди”. ²² Шундай қилиб, Исо Йерусалим томонга бораётиб, шаҳару қишлоқларни кезиб таълим берар эди. ²³ Бир киши Унга: “Ҳазрат! Наҳотки нажот топадиганлар оз бўлса?”- деди. Исо эса уларга деди: ²⁴ “Тор дарвозадан киришга ҳаракат қилинглар. Чунки сизларга айтаманки, кўплар киришни излайдилар, лекин кира олмайдилар. ²⁵ Уй эгаси туриб эшикни бекитиб қўйганида, ўшанда сизлар ташқарида туриб, эшикни тақиллата бошлаб: Ё, Раббий, ё, Раббий, бизга эшикни оч!- дейсизлар. Лекин У сизларга шундай жавоб беради: Сизлар ким ва қаердан эканингизни билмайман. ²⁶ Шунда сизлар: Биз Сенинг олдингда еб-ичдик, Сен кўчаларимизда таълим бериб юрган эдинг-ку,- деб айта бошлайсизлар. ²⁷ У эса: Сизларга айтаманки, сизлар ким ва қаердан эканингизни билмайман. Эй, ноҳақлик қилувчилар, ҳаммангиз Менинг олдимдан кетинглар!- дейди. ²⁸ У ерда йиғи-сиғи ва тишлар ғижирлаши бўлади. Чунки Иброҳим, Исҳоқ, Ёқуб ва барча пайғамбарларни Худонинг Шоҳлигида, ўзингизни эса ташқарига қувилаётганингизни кўрасизлар. ²⁹ Шарқу ғарбдан, шимолу жанубдан одамлар келиб, Худонинг Шоҳлигида ёнбошлаб ўтирадилар. ³⁰ Мана, охиргилар борки, улар биринчи бўладилар. Биринчилар эса охирги бўладилар”. ³¹ Ўша куни фарзийлардан айрим одамлар Исонинг олдига келиб, Унга: “Бу ердан чиқиб кетгин, чунки Ҳирод Сени ўлдирмоқчи”,- дедилар. ³² Исо эса уларга деди: “Бориб ўша тулкига айтинглар: Мен бугун ва эртага жинларни қувиб, одамларни шифоламоқдаман. Учинчи куни тугатаман. ³³ Бироқ барибир Мен бугун, эрта ва индин юраверишим керак. Чунки пайғамбар Йерусалимдан ташқарида ҳалок бўлмайди. ³⁴ Йерусалим, Йерусалим! Пайғамбарларни ўлдирувчи ва сеникига юборилганларни тошбўрон қилувчи шаҳар! Товуқ ўз жўжаларини қанотлари остига тўплаганидек, Мен ҳам сенинг болаларингни неча бор тўпламоқчи бўлдим, лекин сизлар хоҳламадингизлар. ³⁵ Мана, энди уй-жойингиз ҳувиллаб қолади. Сизларга ростини айтаманки, Раббий номидан Келаётган муборак, деб сизлар хитоб қиладиган вақт келмагунича, Мени бошқа кўрмайсизлар”.