10
1
”Ростини, сизларга ростини айтаманки, қўй қўрасига эшикдан кирмайдиган, аммо бошқа йўл билан ошиб тушадиган ҳар кимса ўғри ва босқинчидир.
2
Эшикдан кирадиган эса қўйларнинг чўпонидир.
3
Унга дарвозабон эшикни очади ва қўйлар унинг овозига қулоқ соладилар. У ўз қўйларини номма-ном чақириб, ташқарига олиб чиқади.
4
Ўз қўйларини ташқарига олиб чиққанида, у уларнинг олдидан боради ва қўйлар унинг ортидан борадилар, чунки улар унинг овозини танийдилар.
5
Бегона одамнинг ортидан эса бормайдилар, лекин ундан қочадилар, чунки бегонанинг овозини танимайдилар”.
6
Исо уларга шу масални айтиб берди, лекин улар Исонинг нима ҳақида гапираётганини тушунмадилар.
7
Шунда Исо уларга яна гапирди: “Ростини, сизларга ростини айтаманки, Мен қўйлар учун эшикман.
8
Мендан олдин келганларнинг ҳаммаси — ўғри ва босқинчилардир, лекин қўйлар уларга қулоқ солмадилар.
9
Мен – эшикман. Ким Мен орқали кирса, у нажот топади. У кириб чиқади ва яйлов топади.
10
Ўғри фақат ўғирлаш, бўғизлаш ва ҳалок қилиш учун келади. Мен эса ҳаёт, тўла-тўкис ҳаётга эга бўлишлари учун келганман.
11
Мен – яхши Чўпонман. Яхши Чўпон қўйлари учун Ўз жонини беради.
12
Ёлланган одам эса чўпон эмас, қўйлар унинг ўзиники эмас. У келаётган бўрини кўриб қўйларни ташлаб қочади, бўри эса қўйларни талаб, уларни тумтарақай қилади.
13
Ёлланган одам эса қочади, чунки у ёллангандир, қўйлар ҳақида эса ғамхўрлик қилмайди.
14
Мен – яхши Чўпонман. Мен Ўзимникиларни биламан, Меникилар ҳам Мени биладилар.
15
Отам Мени билганидек, Мен ҳам Отамни биламан ва қўйлар учун ҳаётимни бераман.
16
Бу қўрада бўлмаган бошқа қўйларим ҳам бор, уларни ҳам олиб келишим керак. Улар Менинг овозимни эшитадилар, шунда бир пода ва бир Чўпон бўлади.
17
Шунинг учун Отам Мени севадики, Мен Ўз ҳаётимни бераман, токи уни яна қайтариб олайин.
18
Ҳеч ким уни Мендан тортиб олаётган эмас, лекин Менинг Ўзим уни фидо қиламан. Уни бериш ҳокимиятига эгаман, уни яна қайтариб олиш ҳокимиятига ҳам эгаман. Бу амрни Мен Отамдан олганман”.
19
Бу сўзлардан яҳудийлар орасида яна баҳс пайдо бўлди.
20
Улардан кўпчилиги: “Унинг ичида ёвуз руҳ бор, У телбалик қиляпти. Нима учун Унга қулоқ соляпсизлар?”- дедилар.
21
Бошқалар эса: “Булар жинга чалинган одамнинг сўзлари эмас. Ёвуз руҳ кўрнинг кўзини оча оладими?”- дедилар.
22
Шу орада Йерусалимда Янгиланиш байрами вақти келиб, қиш фасли эди.
23
Исо маъбадда Сулаймон равоғида айланиб юрар эди.
24
Шу пайт яҳудийлар Уни ўраб олиб, Унга дедилар: “Қачонгача Сен жонимизни қийнайсан? Агар Сен Масиҳ бўлсанг, бизга очиғини айт”.
25
Исо уларга жавоб бериб деди: “Мен сизларга айтдим, сизлар эса ишонмаяпсизлар. Мен Отам номидан қилаётган ишлар Мен ҳақимда гувоҳлик беради.
26
Лекин сизлар ишонмаяпсизлар, чунки Мен сизларга айтганимдек, сизлар Менинг қўйларимдан эмассизлар.
27
Менинг қўйларим эса Менинг овозимга қулоқ соладилар. Мен уларни биламан ва улар Менинг ортимдан эргашиб борадилар.
28
Мен уларга абадий ҳаёт бераман ва улар то абад ҳалок бўлмайдилар. Ҳеч ким уларни Менинг қўлимдан ўғирламайди.
29
Уларни Менга берган Отам ҳаммадан буюк ва ҳеч ким уларни Менинг Отамнинг қўлидан ўғирлай олмайди.
30
Мен ва Отам – бирмиз”.
31
Шунда яҳудийлар Уни тошбўрон қилиш учун яна тошларни олдилар.
32
Исо уларга жавоб бериб: “Сизларга Отамдан кўп эзгу ишларни кўрсатдим. Қайси бири учун Мени тошбўрон қилмоқчисизлар?”- деди.
33
Яҳудийлар Унга жавобан: “Эзгу ишларинг учун Сени тошбўрон қилмоқчи эмасмиз, аммо куфрлик қилганинг учун ва одам бўла туриб, Сен Ўзингни Худо билан тенглаштирганинг учун”,- дедилар.
34
Исо уларга жавоб берди: “Сизларнинг Қонунингизда: Мен айтдим – сизлар худосизлар,- деб ёзилган эмасми?
35
Агар Худо Унинг Сўзи мурожаат қилган одамларни худолар, деб атаган бўлса (Муқаддас Ёзув эса бузилмасдир),
36
унда Ота муқаддаслаб, дунёга юборган Ўшанга: Куфрлик қиляпсан,- дейсизларми, чунки Мен: Худонинг Ўғлиман, деб айтдим?
37
Агар Мен Отамнинг ишларини қилмасам, Менга ишонманглар.
38
Агарда ишларини қилсам, унда Менга ишонмасангизлар ҳам, Менинг ишларимга ишонинглар, токи Отам Менда ва Мен Отамда эканлигимни билиб, имон келтира олинглар”.
39
Шунда яҳудийлар яна Уни тутиб олиш имконини қидирдилар, лекин Исо уларнинг қўлидан чиқиб кетди.
40
Сўнг У яна Йорданнинг нариги томонига, олдин Яҳё сувга чўмдирган жойга бориб, ўша ерда қолди.
41
Кўпчилик Унинг олдига келиб: ”Яҳё ҳеч қандай мўъжиза яратмаган, лекин Яҳё бу Одам ҳақида айтганининг ҳаммаси ҳақиқат экан”,- деб айтар эдилар.
42
Шундай қилиб, у ерда кўпчилик Унга имон келтирдилар.