7 ¹ Гидъўн бўлмиш Йеруббаал ва у билан бирга бўлган халқ эрта тонгда туриб, Ҳарод қудуғи ёнида қароргоҳ қурди. Мидианнинг қароргоҳи эса ундан шимол томонда, водийдаги Мўреҳ тепалигида эди. ² Раббий Гидъўнга деди: “Сен билан бирга бўлган халқ жуда кўп, Мен мидианликларни уларнинг қўлларига топшира олмайман, токи Исроил Менинг қаршимда мағрурланиб: Менинг қўлим мени қутқарди, демасин. ³ Шунинг учун, халқнинг қулоғига эшиттириб эълон қил ва уларга: Ким қўрқоқ ва журъатсиз бўлса, ортга қайтсин ва Гилъад тоғидан эрта тонгда кетсин, деб айтгин”. Шунда халқдан йигирма икки минг киши қайтди, ўн минг киши қолди. ⁴ Раббий яна Гидъўнга деди: “Ҳали ҳам халқ кўп. Уларни сувга бошлаб боргин, Мен сенга уларни танлаб бераман. Мен ким ҳақида: Сен билан бирга борсин, десам, ўша сен билан бирган борсин. Ким ҳақида: Сен билан бирга бормасин, десам, ўша сен билан бирга бормасин”. ⁵ У халқни сувнинг бўйига олиб келди. Раббий Гидъўнга деди: “Ким сувни ит ялаб ичгани каби тили билан ялаб ичса, уни алоҳида қўйгин. Шунингдек, тиззаларига чўк тушиб, сув ичадиганларнинг ҳаммасини алоҳида қўйгин”. ⁶ Қўлидан оғзи билан сувни ялаб ичганларнинг сони уч юз киши эди, қолган бутун халқ эса сув ичиш учун тиззаларига чўк тушган эдилар. ⁷ Сўнг Раббий Гидъўнга деди: “Ялаб ичган уч юз киши билан Мен сизларни халос қиламан ва мидианликларни қўлларингизга топшираман. Бутун халқ эса ўз жойига борсин”. ⁸ Улар халқдан ўзлари учун озуқа ва уларнинг карнайларини олдилар ва Гидъўн ҳамма исроилликларни чодирларига қўйиб юбориб, ўзига уч юз кишини олиб қолди. Мидианликларнинг чодирлари эса ундан пастда, водийда эди. ⁹ Ўша тунда Раббий унга деди: “Тур ва қароргоҳга тушиб бор. Мен уни сенинг қўлингга топширяпман. ¹⁰ Агар бир ўзинг боришга қўрқсанг, унда қароргоҳга хизматкоринг Фураҳ билан бор. ¹¹ Улар нима деяётганларини эшитасан, ўшанда қўлларинг қувватланади ва қароргоҳга борасан”. Гидъўн ва унинг хизматкори Фураҳ қароргоҳда бўлган қуролланган кишиларнинг олдига бордилар. ¹² Мидианликлар, амолеқликлар ва шарқнинг барча аҳолиси водийда чигиртка каби кўпчилик бўлиб жойлашган эдилар. Уларнинг туяларининг сон-саноғи йўқ эди, улар дарё қирғоғидаги қум каби кўп эдилар. ¹³ Гидъўн келди. Мана, бири бошқасига тушини айтиб берар ва дер эди: “Мен туш кўрдим, гўёки юмалоқ арпа нони Мидиан қўшини томон думалаб келар эди. У чодирга думалаб келиб, уни шундай урдики, у қулади; уни ағдариб юборди ва чодир бузилиб кетди”. ¹⁴ Бошқаси унга жавобан деди: “Бу ― исроиллик Йоашнинг ўғли Гидъўннинг қиличидан бошқа нарса эмас. Худо мидианликларни ва бор қўшинни унинг қўлига топширди”. ¹⁵ Гидъўн тушнинг баёни ва унинг талқинини эшитиб, Раббийга сажда қилди ва Исроилнинг қароргоҳига келиб: “Туринглар! Раббий мидианликларнинг қўшинини сизларнинг қўлингизга топширди”,- деди. ¹⁶ У уч юз одамни уч гуруҳга бўлиб, уларнинг ҳаммасининг қўлларига карнай, бўш кўза ҳамда бўш кўзаларнинг ичига солишга чироқлар берди. ¹⁷ Сўнг уларга деди: “Менга қаранглар ва мен қилгандек қилинглар. Мана, мен қароргоҳга яқинлашаман ва мен нима қилсам, сизлар ҳам шуни қилинглар. ¹⁸ Мен ва мен билан бирга бўлганлар карнай чалганимизда, сизлар ҳам бутун қароргоҳ атрофида карнайларингизни чалиб: "Раббий ва Гидъўн учун олға!"- деб қичқиринглар”. ¹⁹ Гидъўн ва у билан бирга юз киши ярим тунда қароргоҳга келиб, соқчиларни уйғотишди, карнайларни чалишди ва қўлларида бўлган кўзаларни синдиришди. ²⁰ Уччала гуруҳ ҳам карнайлар чалишди, кўзаларни синдиришди. Улар чап қўлларида чироқларини, ўнг қўлларида эса карнайларини тутиб турар эдилар, карнай чалиб: “Раббий ва Гидъўн учун олға!”- деб қичқирар эдилар. ²¹ Уларнинг ҳар бири қароргоҳнинг атрофида ўз жойида турар эди. Шунда бутун қароргоҳдагилар югура бошладилар, қичқира бошладилар ва қочиб қолдилар. ²² Уч юз киши карнай чалаётганида, Раббий бутун қароргоҳда уларнинг ҳар бирининг қиличини бошқасига қарши қилиб қўйди. Шунда қўшин Зерератдаги Бейт-Шиттаҳга, Таббат ёнидаги Абел-Мехолаҳнинг чегарасигача қочар эди. ²³ Нафтали, Ашер ва Манашеҳнинг бутун қабиласидан исроилликлар чақирилдилар ва мидианликларни таъқиб қилдилар. ²⁴ Гидъўн эса бутун Эфрайим тоғига элчиларни юбориб деди: “Мидианликларнинг олдидан чиқиб, Бейт-Бараҳ ва Йордангача бўлган сув кечувини улардан тортиб олинглар”. Барча эфрайимликлар чақирилдилар. Улар Бейт-Бараҳ ҳамда Йордангача бўлган сув кечувини қўлга олдилар. ²⁵ Улар мидианликларнинг иккита ҳокимини ― Ореб ва Зибни ҳам қўлга олдилар. Оребни Тсур-Оребда, Зибни эса Йеқеб-Зибда ўлдирдилар ва мидианликларни таъқиб қилдилар. Ореб билан Зибнинг бошини эса Йорданнинг у томонига Гидъўнга олиб келдилар.