6
1
Исроил ўғилларининг Миср еридан чиққанларининг тўрт юз саксонинчи йилида, Сулаймоннинг Исроил устидан ҳукмронлигининг тўртинчи йилида, иккинчи ой бўлмиш Зиф ойида Сулаймон Раббийга маъбад қуришни бошлади.
2
Подшоҳ Сулаймон Раббийга қурган маъбаднинг узунлиги олтмиш тирсак, эни ва бўйи ўттиз тирсак эди.
3
Маъбаднинг олдидаги даҳлиз маъбаднинг энига мос равишда йигирма тирсак узунликда ва маъбад олдида ўн тирсак кенгликда эди.
4
Шунингдек, уй учун нақшинкор ромли деразалар қилди.
5
У маъбаднинг деворлари ёнида, маъбаднинг ёнида ва Муқаддаслар‑Муқаддаси ёнида айланасига уч қаватли қурилиш қилиб, уларни айланасига ён томондаги хоналар қилди.
6
Қурилишнинг пастки қаватининг эни беш тирсак, ўртадагисининг эни олти тирсак, учинчисининг эни етти тирсак эди. Қурилиш маъбаднинг деворларига тегмаслиги учун маъбаднинг ташқи томонида токчалар қилинган эди.
7
Маъбад қурилаётганида, қурилишга йўнилган тошлар ишлатилар эди. Маъбад қурилаётган вақтда унда болғанинг ҳам, новтешанинг ҳам, бошқа бирор темир асбобнинг ҳам товуши эшитилмас эди.
8
Пастки қаватнинг кириш қисми маъбаднинг ўнг томонида эди. Айлана зиналардан ўрта қаватга чиқилар, ўрта қаватдан эса учинчи қаватга чиқилар эди.
9
У маъбадни қуриб тугатди ва маъбадни кедр ёғочлари билан қоплади.
10
Бутун маъбаднинг атрофига беш тирсак баландликдаги ён хоналар қурди. Улар маъбад билан кедр ёғочлари воситасида бирлаштирилган эди.
11
Сулаймонга Раббийнинг сўзи келиб, унга шундай дейилган эди:
12
“Мана, сен маъбад қурмоқдасан. Агар сен Менинг низомларим бўйича юрсанг, Менинг қоидаларим бўйича йўл тутсанг ва Менинг барча амрларим бўйича йўл тутиб, уларга амал қилсанг, унда Мен сенинг отангга айтган Ўз сўзимни сенда амалга ошираман
13
ҳамда Мен Исроил ўғиллари орасида яшайман ва Ўз халқим Исроилни тарк этмайман”.
14
Шундай қилиб, Сулаймон маъбадни қурди ва уни битказди.
15
У маъбаднинг ичкаридаги деворларини кедр дарахтидан қилди. Маъбаднинг ичини ердан шифтгача ёғоч билан қоплади ва маъбаднинг ерини сарв тахталари билан қоплади.
16
Маъбаднинг орқа томонида, чеккасидан йигирма тирсак ичкарида девор қурди. Деворлар ва шифтни кедр тахталари билан қоплади ва Муқаддаслар-Муқаддаси учун Муқаддасгоҳ қурди.
17
Маъбад, яъни маъбаднинг олд қисми қирқ тирсак эди.
18
Маъбаднинг ичидаги кедр билан қопланган деворларда ғунча ва очилаётган гулларга ўхшаш нақшлар ўйилган эди. Ҳамма жой кедр билан қопланган бўлиб, тошлар кўринмас эди.
19
У маъбаднинг ичидаги Муқаддаслар‑Муқаддасини Раббийнинг Аҳд Киботини қўйиш учун тайёрлади.
20
Муқаддаслар‑Муқаддасининг узунлиги йигирма тирсак, эни йигирма тирсак ва баландлиги йигирма тирсак эди. У уни соф олтин билан қоплади, шунингдек, кедрдан қилинган қурбонгоҳни ҳам олтин билан қоплади.
21
Сулаймон маъбаднинг ичини соф олтин билан қоплади, Муқаддаслар‑Муқаддасининг олдидан олтин занжирлар тортди ва уни олтин билан қоплади.
22
У бутун маъбадни охиригача олтин билан қоплади. Муқаддаслар‑Муқаддаси олдидаги қурбонгоҳни ҳам бутунлай олтин билан қоплади.
23
Муқаддаслар‑Муқаддаси ичида зайтун дарахтидан бўйи ўн тирсак бўлган иккита керуб ясади.
24
Керубнинг биринчи қаноти беш тирсак ва иккинчи қаноти ҳам беш тирсак эди. Унинг биринчи қанотининг чеккасидан иккинчи қанотининг чеккасигача ўн тирсак эди.
25
Иккинчи керуб ҳам ўн тирсак эди. Иккала керуб ҳам бир хил ўлчамда ва бир хил кўринишда эди.
26
Биринчи керубнинг бўйи ўн тирсак, иккинчи керубнинг бўйи ҳам худди шундай эди.
27
У керубларни маъбаднинг ички қисмига қўйди. Керубларнинг қанотлари ёйилган ва бир керубнинг қаноти бир деворга, бошқа керубнинг қаноти эса бошқа деворга тегиб турар эди. Уларнинг бошқа қанотлари эса маъбаднинг ўртасида бир-бирига тегиб турар эди.
28
У керубларни олтин билан қоплади.
29
У маъбаднинг барча деворларининг ташқи ва ички томонларига айланасига керубларнинг, палма дарахтларининг, гуллаётган гулларнинг тасвирини нақш қилиб ўйдирди.
30
У маъбаднинг ички ва олди томонини олтин билан қоплади.
31
Муқаддаслар‑Муқаддасининг кириш қисми учун зайтун дарахтидан беш бурчак ромли эшик ясади.
32
Зайтун дарахтидан қилинган эшикнинг иккала ярмига ўйма керублар, палмалар, гуллаётган гуллар ясади ва олтин билан қоплади. У керубларни ҳам, палмаларни ҳам олтин билан қоплади.
33
Маъбаднинг кириш қисмига зайтун дарахтидан тўрт бурчакли ромлар
34
ва сарв дарахтидан иккита эшик қилди. Биринчи эшикнинг иккала ярми очилиб-ёпиладиган, иккинчи эшикнинг ҳам иккала ярми очилиб-ёпиладиган эди.
35
У уларга керубларни, палмаларни, гуллаётган гулларни ўйиб ясади ва нақш устини олтин билан қоплади.
36
У уч қатор йўнилган тошлардан ва бир қатор кедр ёғочидан иборат қилиб ички ҳовлини қурди.
37
Тўртинчи йилнинг Зиф ойида у Раббийнинг маъбадининг пойдеворини ўрнатди.
38
Ўн биринчи йили эса, саккизинчи ой бўлмиш Бул ойида, у маъбадни барча буюмлари билан бирга ва олдиндан белгиланган лойиҳасига кўра тугатди. Шундай қилиб, у маъбадни етти йил қурди.