21 ¹ Ушбу воқеалардан сўнг бундай бўлди: Йезреэлда, Самариядаги подшоҳ Ахабнинг қасри ёнида йезреэллик Наботнинг узумзори бор эди. ² Ахаб Наботга сўзлаб: “Менга ўз узумзорингни бергин, у менга сабзавот полизи бўлади, чунки у менинг уйимга яқин. Унинг ўрнига эса мен сенга ундан яхшироқ узумзор бераман. Ёки сенга маъқул бўлса, у қанча турса, сенга шунча кумуш бераман”,- деди. ³ Лекин Набот Ахабга: “Сизга оталаримнинг меросини беришдан мени Раббий сақласин”,- деди. ⁴ Ахаб эса йезреэллик Наботнинг: Ўз оталаримнинг меросини сизга бермайман, деб айтган сўзларидан безовта ва хафа бўлиб, ўз уйига келди. Ўз тўшагига ётиб олиб, юзини ўгириб олди ва нон емади. ⁵ Унинг хотини Йезебел, унинг олдига кириб: “Сизнинг руҳингиз нимадан безовта, ҳатто нон ҳам емаяпсиз?”- деди. ⁶ Ахаб деди: “Мен йезреэллик Наботга сўзлаб: Менга ўз узумзорингни кумушга бергин ёки агар истасанг, мен сенга унинг ўрнига бошқа узумзор бераман, деганимда, у менга: Мен сизга ўз узумзоримни бермайман, деди”. ⁷ Унинг хотини Йезебел унга: “Агар сиз шундай йўл тутсангиз, Исроил қанақа шоҳлик бўлиши мумкин? Туринг, нон енг ва юрагингиз қувонсин. Мен сизга йезреэллик Наботнинг узумзорини олиб бераман”,- деди. ⁸ Сўнг у Ахаб исмидан мактуб ёзди ва унинг муҳри билан муҳрлаб, бу мактубни Наботнинг шаҳрида, у билан бирга яшайдиган оқсоқолларга ҳамда атоқлиларга юборди. ⁹ У мактубда шундай ёзган эди: “Рўза эълон қилиб, Наботни халқнинг орасида энг тўрга ўтқазиб қўйинглар ¹⁰ ва унинг қаршисига: Сен Худо ва подшоҳни ҳақорат қилдинг, деб гувоҳлик берадиган иккита ярамас кишини ўтқизинглар. Сўнгра уни олиб чиқинглар ва ўлгунича тошбўрон қилинглар”. ¹¹ Унинг шаҳрида яшовчилар, оқсоқоллар ва атоқлилар Йезебел уларга амр этганидек, Йезебел уларга юборган мактубида қандай ёзилган бўлса, худди шундай қилдилар. ¹² Улар рўза эълон қилдилар ва Наботни халқнинг ичида энг тўрга ўтқиздилар. ¹³ Шунда иккита ярамас киши келиб, унинг қаршисига ўтирди. Бу ярамас кишилар халқнинг олдида унга қарши гувоҳлик бериб: “Набот Худо ва подшоҳни ҳақоратлади”,- дедилар. Шунда уни шаҳарнинг ташқарисига олиб чиқиб, тошбўрон қилдилар ва у ўлди. ¹⁴ Сўнг Йезебелнинг олдига: “Набот тошбўрон қилинди ва ўлди”,- деб айтишга одам юбордилар. ¹⁵ Набот тошбўрон қилиниб, ўлганини эшитганида, Йезебел Ахабга: “Туринг, йезреэллик Наботнинг сизга кумушга беришни истамаган узумзорини олинг, чунки Набот тирик эмас, у ўлди”,- деди. ¹⁶ Ахаб Наботнинг ўлганини эшитганида, Наботнинг узумзорига бориш ва уни эгаликка олиш учун турди. ¹⁷ Шунда тишбитлик Элийаҳга Раббийнинг сўзи келди: ¹⁸ “Тургин, Самариядаги Исроил подшоҳи Ахаб билан учрашгани боргин. Мана, у Наботнинг узумзори ичида, у уни эгалликка олиш учун келган. ¹⁹ Унга дегин: Раббий шундай дейди: Сен ўлдириб, яна эгаликка оляпсанми? Мана, Раббий шундай дейди: Наботнинг қонини итлар ялаган жойда, итлар сенинг қонингни ҳам ялайди”. ²⁰ Ахаб Элийаҳга: “Менинг душманим, сен мени топдинг!”- деди. У: “Топдим, чунки сен ўзингни Раббий нигоҳида ёвуз ишни қилишга сотдинг”,- деб жавоб берди. ²¹ Раббий шундай дейди: “Мана, мен сенга кулфатларни юбориб, ортингдан супуриб ташлайман ва Ахабнинг авлодидан деворга сиядиганларни: асир олинганларини ҳам, Исроилда қолганларини ҳам қириб ташлайман. ²² Сен Мени ғазаблантирганинг ва Исроилни гуноҳга ботирганинг учун Мен Небат ўғли Йеробоамнинг хонадонини ва Ахийаҳ ўғли Баашанинг хонадонини нима қилган бўлсам, сенинг хонадонингни ҳам шундай қиламан. ²³ Шунингдек, Раббий Йезебел ҳақида деди: Йезебелни Исроил девори ортида итлар ейдилар. ²⁴ Ахабнинг хонадонидан ким шаҳарда ўлса, уни итлар ейди, ким далада ўлса, уни само қушлари ейди”. ²⁵ Раббийнинг нигоҳида ёвуз ишларни қилишга шу қадар ўзини сотган Ахабга ўхшаган киши ҳали бўлмаган эди. Унинг хотини Йезебел уни бунга қўзғатар эди. ²⁶ Раббий Исроил ўғилларининг юзи қаршисидан қувиб юборган амўрликлар қилганидек бутларга эргашиб, у ўта жирканч ишлар қилар эди. ²⁷ Ахаб бу барча сўзларни эшитганида, ўз кийимларини йиртиб ташлаб, ўз танасига қанор кийди. У рўза тутиб, қанор кийимида ухлай бошлади ва қайғули юрди. ²⁸ Шунда тишбитлик Элийаҳга Раббийнинг сўзи келди ва Раббий деди: ²⁹ “Ахаб Менинг қаршимда нақадар бўйсуниб ўзини паст олганини кўрдингми? У Менинг қаршимда бўйсуниб, ўзини паст олгани учун Мен унинг кунларида кулфатни юбормайман, лекин унинг ўғлининг кунларида унинг хонадонига кулфатларни юбораман”.