14 ¹ Ўша вақтда Йеробоамнинг ўғли Абийаҳ касал бўлиб қолди. ² Йеробоам ўз хотинига деди: “Тур, Йеробоамнинг хотини эканингни билмасликлари учун қиёфангни ўзгартириб, Шилўҳга боргин. Ўша ерда пайғамбар Ахийаҳ бор, у менга мана шу халққа подшоҳ бўлишимни башорат қилган эди. ³ Ўзинг билан ўнта нон, кулчалар ва бир кўза асал олиб, унинг олдига бор. У сенга болага нима бўлишини айтади”. ⁴ Йеробоамнинг хотини худди шундай қилди. Ўрнидан туриб, Шилўҳга борди ва Ахийаҳнинг уйига келди. Ахийаҳнинг кўзлари энди кўрмас, чунки унинг кўзлари қариганидан хиралашган эди. ⁵ Раббий Ахийаҳга деди: “Мана, Йеробоамнинг хотини ўз ўғли ҳақида сендан сўрагани келмоқда, чунки у касал. Сен унга мана бундай-бундай дегин, чунки у қиёфасини ўзгартириб келади”. ⁶ Ахийаҳ аёл эшикдан кириб келганида, оёқларининг шитирлашини эшитиб, деди: “Эй, Йеробоамнинг хотини, кир. Қиёфангни ўзгартиришинг нима керак эди? Мен сенга даҳшатли элчиман. ⁷ Бор, Йеробоамга айт: Раббий Исроилнинг Худоси шундай дейди: Мен сени оддий халқ орасидан кўтариб, Менинг халқим Исроилга бошлиқ қилиб қўйдим. ⁸ Мен Довуднинг хонадонидан шоҳликни тортиб олиб, сенга бердим. Сен эса Менинг амрларимга амал қилган ва Менинг нигоҳимда тўғри ишларнигина қилиб, бор юраги билан Менга эргашган Менинг қулим Довуд каби эмассан. ⁹ Сен барча сендан олдин бўлганлардан ёмонроқ иш қилдинг: бориб, Мени ғазаблантириш учун ўзингга ўзга худолар ва ҳайкаллар ясадинг, Мени эса ортга улоқтирдинг. ¹⁰ Шунинг учун Мен Йеробоамнинг хонадонига кулфат юбораман, Йеробоамнинг хонадонидан деворга сиядиганларни, асир қилинганларни ва Исроилда қолганларни қириб ташлайман. Йеробоамнинг уйининг қолдиғини, биров ахлатни тўлиқ тозалагунича олиб ташлаганидек супуриб ташлайман. ¹¹ Йеробоамнинг хонадонидан ким шаҳарда ўлса, уни итлар еб битиради, ким далада ўлса, уни само қушлари чўқиб ейди. Зеро Раббий шундай дейди. ¹² Туриб, ўз уйингга бор. Сенинг оёқларинг шаҳарга қадам босганида, бола ўлади. ¹³ У ҳақида барча исроилликлар фарёд қиладилар ва уни дафн этадилар. Йеробоамнинг хонадонидан қабрга фақат у киради, чунки Йеробоамнинг хонадонидан ундангина Исроилнинг Раббий Худоси қаршисида қандайдир эзгулик топилди. ¹⁴ Бундан ташқари, Раббий Ўзига Исроил устидан подшоҳни кўтаради; у ўша куни Йеробоамнинг хонадонини қириб ташлайди. Қачон? Ҳатто ҳозир! ¹⁵ Раббий Исроилни шикастлайди ва у сувда тебранадиган қамиш каби бўлади. У уларнинг оталарига берган мана шу яхши ердан Исроилни қўпориб олади ва уларни дарёнинг у томонига сочиб юборади, чунки улар Раббийни ғазаблантириб, ўзларига бутлар ясадилар. ¹⁶ Раббий Йеробоамнинг гуноҳлари учун: унинг ўзи қилгани ва Исроилни гуноҳга ботиргани учун Исроилни душманга топширади”. ¹⁷ Йеробоамнинг хотини ўрнидан туриб, кетди ва Тирзаҳга келди. У эшикнинг остонасига қадам қўйганидаёқ бола ўлди. ¹⁸ Уни дафн этдилар ва Раббий Ўз қули пайғамбар Ахийаҳ орқали айтган Унинг сўзи бўйича барча исроилликлар бола учун йиғладилар. ¹⁹ Йеробоамнинг қолган ишлари, у қандай жанг ва подшоҳлик қилгани Исроил подшоҳлари йилномаси китобида ёзилган. ²⁰ Йеробоамнинг ҳукмронлик қилган муддати йигирма икки йил эди. У кўз юмиб, оталарига қўшилди ва унинг ўрнига унинг ўғли Надаб подшоҳ бўлди. ²¹ Сулаймоннинг ўғли Реҳобоам Яҳудияда подшоҳлик қилар эди. Реҳобоам подшоҳ бўлганида, қирқ бир ёшда эди. У Раббий Ўз номи ўша жойда бўлиши учун Исроил қабилалари орасидан танлаган шаҳар Йерусалимда ўн етти йил подшоҳлик қилди. Унинг онасининг исми аммўнлик Наамаҳ эди. ²² Яҳудо Раббийнинг нигоҳида ёвуз ишларни қилар, уларнинг оталари қилган гуноҳларнинг устига улар ўзларининг гуноҳлари билан Уни ўта ғазаблантирар эдилар. ²³ Улар ҳам ўзларига ҳар бир баланд тепаликда ва ҳар қандай яшил дарахт остида сиғинадиган тепаликлар, бутлар ва бутхоналар қурдилар. ²⁴ Бу ерда фоҳишабозлар ҳам бор бўлиб, улар Раббий Исроил ўғиллари юзи қаршисидан қувиб юборган халқларнинг барча жирканч ишларини қилар эдилар. ²⁵ Реҳобоам подшоҳлигининг бешинчи йилида, Миср подшоҳи Шушак Йерусалимга қарши юриш қилди. ²⁶ У Раббий уйининг хазинасини, подшоҳ уйининг хазинасини олиб кетди. У ҳамма нарсани олиб кетди, Сулаймон ясаган барча олтин қалқонларни ҳам олиб кетди. ²⁷ Подшоҳ Реҳобоам уларнинг ўрнига мис қалқонлар ясади ва уларни подшоҳ уйининг эшигини қўриқлайдиган қўриқчилар бошлиғининг қўлларига топширди. ²⁸ Подшоҳ Раббийнинг уйига борганида, қўриқчилар уларни кўтариб борар ва ундан кейин уларни яна қўриқчиларнинг хонасига қайтариб, олиб келар эдилар. ²⁹ Реҳобоамнинг қолган ишлари ва у қилган барча ишлар ҳақида Яҳудиянинг подшоҳлари йилномаси китобида ёзилган. ³⁰ Реҳобоам ва Йеробоам орасида, уларнинг ҳаётларининг барча кунларида уруш бўлди. ³¹ Реҳобоам кўз юмиб, ўз оталарига қўшилди ва ўз оталари ёнида Довуд шаҳрида дафн этилди. Унинг онасининг исми аммўнлик Наамаҳ эди. Унинг ўрнига ўғли Абийам подшоҳ бўлди.