11
1
Подшоҳ Сулаймон фиръавннинг қизидан ташқари кўплаб ўзга юртлик аёлларни: моўблик, аммўнлик, эдўмлик, сидўнлик ва хетлик аёлларни севиб қолди.
2
Раббий Исроил ўғилларига: “Улар сизнинг юракларингизни ўз худоларига ўгирмасликлари учун уларникига кирманглар, шунингдек, улар сизларникига кирмасинлар”, деган халқлардан бўлган аёлларга Сулаймон севги билан ёпишди.
3
Унинг етти юз нафар хотини ва уч юз нафар канизаги бор эди. Унинг хотинлари унинг юрагини буздилар.
4
Сулаймон қариганида, хотинлари унинг юрагини ўзга худоларга ўгирдилар ва унинг юраги отаси Довуднинг юраги каби ўз Раббий Худосига тўлиқ содиқ эмас эди.
5
Сулаймон сидўнликларнинг худоси Аштаротга ва аммўнликларнинг жирканч бути Милкўмга сиғина бошлади.
6
Сулаймон Раббийнинг нигоҳида ёвуз бўлган ишни қилар эди ва унинг отаси Довуд каби Раббийга тўлиқ эргашмади.
7
Сўнгра Сулаймон Йерусалимнинг олдидаги тоғда мўабликларнинг жирканч бути Қемошга ва аммўнликларнинг жирканч бути Молекга бутхона қурди.
8
Сулаймон ўзга юртлик барча ўзининг хотинлари учун шундай қилди, токи улар ўз худоларига қурбонлик келтириб, тутатқи тутатсинлар.
9
Раббий Сулаймондан ғазабланди, чунки унга икки марта намоён бўлган Раббий, Исроилнинг Худосидан у ўз юрагини ўгирди
10
ва унга ўзга худоларнинг ортидан бормасликни амр қилган Раббийнинг амрини бажармади.
11
Шунда Раббий Сулаймонга деди: “Сен шу ишни қилганинг, Мен сенга амр берган Менинг аҳдимни ва Менинг низомларимни сақламаганинг учун Мен сендан шоҳликни оламан ва уни қулингга топшираман.
12
Бироқ Мен отанг Довуд ҳақи буни сенинг кунларингда қилмайман, лекин уни сенинг ўғлингнинг қўлидан тортиб оламан.
13
Фақат бутун шоҳликни тортиб олмайман, балки Менинг қулим Довуд ва Мен танлаган Йерусалим ҳақи битта қабилани ўғлингга бераман”.
14
Сўнгра Раббий Сулаймонга қарши душманни – Эдўмлик Ҳададни кўтарди. У эдўмликларнинг подшоҳлари уруғидан эди.
15
Довуд Эдўмда бўлганида, лашкарбоши Йўаб Эдўмдаги барча эркакни қириб ташлаганидан сўнг мурдаларни дафн этиш учун келганида,
16
(чунки Йўаб ва исроилликлар Эдўмдаги барча эркакни қириб ташламагунларича, ўша ерда олти ой турдилар),
17
шунда Ҳадад ва унинг отасининг хизматкорларидан бўлмиш бир неча эдўмликлар Мисрга қочиб кетдилар. Ўша вақтда Ҳадад кичкина бола эди.
18
Улар Мидиандан чиқиб, Поронга келдилар ва ўзлари билан бирга Порондан одамларни олиб, Миср подшоҳи фиръавннинг олдига Мисрга келдилар. У унга уй берди, таъминот тайинлади ва унга ер берди.
19
Ҳадад фиръавннинг нигоҳида катта илтифот топди ва у унга хотинликка ўз хотинининг синглисини, малика Таҳпенеснинг синглисини берди.
20
Таҳпенеснинг синглиси унга ўғли Генубатни туғиб берди. Таҳпенес эса уни фиръавннинг уйида тарбиялар эди. Генубат фиръавннинг хонадонида фиръавн ўғиллари билан бирга яшар эди.
21
Мисрда Ҳадад Довуд кўз юмиб, оталарига қўшилганини ва лашкарбоши Йўаб вафот этганини эшитганида, у фиръавнга: “Мени қўйиб юборинг, мен ўз юртимга борайин”,- деди.
22
Фиръавн унга: “Сен менинг шоҳлигимда нимага муҳтожсанки, ўз юртингга боришни истамоқдасан?”- деди. У: “Ҳеч нарсага муҳтож эмасман, лекин барибир мени қўйиб юборинг”,- деб жавоб берди.
23
Худо Сулаймонга қарши яна бир душманни, ўз ҳукмдори Зўбаҳ подшоҳи Ҳададэзердан қочиб кетган Элиаданинг ўғли Резонни кўтарди.
24
Довуд зўбаҳликларни қириб ташлаганидан сўнг, у ёнига одамларни йиғиб, бир тўда одамнинг бошлиғи бўлган эди. Улар Дамашққа бориб, у ерга ўрнашдилар ва Дамашқда ҳукмронлик қила бошладилар.
25
У Сулаймоннинг барча кунларида Исроилнинг душмани эди. Ҳадад етказган зарардан ташқари у ҳам Исроилга доим зарар етказар эди ва у Сурияга подшоҳ бўлди.
26
Шунингдек, Сулаймоннинг қули Зереддаги эфрайимлик Небатнинг ўғли Йеробоам подшоҳга қўл кўтарди. Унинг онаси бева аёл бўлиб, унинг исми Зеруаҳ эди.
27
Йеробоамнинг подшоҳга қўл кўтарганининг сабаби қуйидагича эди: Сулаймон Миллони қурар ва отаси Довуднинг шаҳрининг ёриқларини таъмирлар эди.
28
Йеробоам жасоратли киши эди. Сулаймон бу ёш йигитнинг ишга қобилиятли эканлигини кўриб, уни Юсуф хонадонидан бўлган мажбурий ишчиларнинг устидан назоратчи қилиб қўйди.
29
Ўша пайтда шундай бўлдики, Йеробоам Йерусалимдан чиққан вақтда, йўлда шилўҳлик Ахийаҳ унга дуч келди, унинг эгнида янги кийим бор эди. Далада фақат уларнинг иккаласи эди.
30
Ахийаҳ эгнидаги янги кийимни олиб, уни ўн икки бўлакка бўлиб йиртди.
31
У Йеробоамга деди: “Ўзингга ўнта қисмни ол, чунки Исроилнинг Раббий Худоси шундай дейди: Мана, Мен Сулаймоннинг қўлидан шоҳликни тортиб оламан ва ўнта қабилани сенга топшираман.
32
Бироқ Менинг қулим Довуд ва Мен Исроилнинг барча қабилалари орасидан танлаган Йерусалим шаҳри ҳақи битта қабила унда қолади.
33
Чунки улар Мени тарк этиб, сидўнликларнинг худоси Аштаротга, мўабликларнинг худоси Қемошга, аммўнликларининг худоси Милкўмга сиғина бошладилар ва Сулаймоннинг отаси Довуд каби Менинг нигоҳимда тўғри ишларни қилиш учун Менинг низомларимга, Менинг амрларимга амал қилиш учун Менинг йўлларимдан бормадилар.
34
Мен унинг қўлидан бутун шоҳликни тортиб олмайман, бироқ Менинг амрларимга ва Менинг низомларимга амал қилган, Мен танлаган Менинг қулим Довуд туфайли Мен Сулаймонни бутун ҳаётининг давомида ҳукмрон қилиб қолдираман.
35
Лекин унинг ўғлининг қўлидан шоҳликни оламан ва ўнта қабилани сенга бераман.
36
Унинг ўғлига эса битта қабилани бераман, токи Менинг номим ўша жойда бўлиши учун Мен Ўзимга танлаган Йерусалим шаҳрида Менинг юзим олдида, барча кунларда қулим Довуднинг чироғи қолсин.
37
Мен сени танламоқдаман ва кўнглинг истаганидек ҳукмронлик қиласан ҳамда Исроил устидан подшоҳ бўласан.
38
Агар сен, Мен сенга амр этганларимга амал қилсанг, Менинг йўлларимдан юрсанг ва Менинг қулим Довуд каби Менинг низомларимга, амрларимга амал қилиб, Менинг нигоҳимда тўғри ишларни қилсанг, Мен сен билан бирга бўламан ва Мен Довудга қурганим каби сенга мустаҳкам уй қураман. Бутун Исроилни сенга бераман.
39
Бу учун Мен Довуднинг уруғини пастга ураман, лекин то абад эмас”.
40
Сулаймон Йеробоамни ўлдирмоқчи бўлди, лекин Йеробоам туриб, Миср подшоҳи Шушакнинг олдига қочиб кетди ва Сулаймоннинг ўлимигача Мисрда қолди.
41
Сулаймоннинг қолган фаолияти, унинг қилган барча ишлари ва унинг донолиги Сулаймоннинг ишлари китобида ёзилган.
42
Сулаймоннинг Йерусалимда барча Исроил устидан ҳукронлик қилган вақти қирқ йил эди.
43
Сулаймон кўз юмиб, оталарига қўшилди ва отаси Довуднинг шаҳрида дафн этилди. Унинг ўрнига унинг ўғли Реҳобоам подшоҳ бўлди.