¹ Isto é o que o Señor Iahveh me mostrou: Velaquí unha canastra de froita de verán, ² e El dixo: Que ves Amós? E respondín: Unha cesta de froita de verán. Entón díxome Iahveh: "Chegou o fin para o meu pobo Israel. Xa non volverei deixalos sen castigo. ³ Os cantos do palacio convertiranse en xemido naquel día-- declara Iahveh. Moitos serán os cadáveres; en todo lugar botaranos fóra en silencio". ⁴ Oíde isto, os que escarnecedes aos necesitados, e queredes exterminar aos pobres da terra, ⁵ dicindo: "Cando pasará a lúa nova para vender o gran e o día de repouso para abrir o mercado de trigo, encoller o efa, aumentar o siclo e enganar con balanzas falsas; ⁶ para comprar por diñeiro aos desvalidos e a os pobres por un par de sandalias e vender os desperdicios do trigo?" ⁷ Iahveh xurou polo orgullo de Iacob: "De verdade, nunca esquecerei das túas obras". ⁸ Non tremerá por isto a terra e fará loito todo aquel que habita nela? Subirá toda ela como o Nilo, axitarase e minguará como o Nilo de Exipto. ⁹ Iso sucederá naquel día- di o Señor Iahveh- eu farei que o sol se poña ao mediodía e que a terra se escureza en pleno día. ¹⁰ Entón cambiarei as vosas festas en pranto e todas as vosas cancións en lamento; porei cilicio sobre todo lombo e calvicie sobre toda cabeza: farei que sexa como dó por fillo único, e o seu fin , como día de amargura. ¹¹ Velaquí veñen días - declara o Señor Iahveh- en que enviarei fame sobre a terra, non fame de pan, nin sede de auga, senón de ouvir as palabras de Iahveh. ¹² E vagarán de mar a mar, e do norte ao oriente; andarán de aquí cara alá na procura da palabra de Iahveh, pero non a atoparán ¹³ Naquel día as mozas fermosas e os xóvenes desfalecerán de sede. ¹⁴ Os que xuran polo pecado de Samaria e din: "Viva o teu deus oh, Dan" e "Viva o camiño de Beerseba", caerán e nunca máis se levantarán.