1 Miktam, Waki si Daud. Tayuranouw aku, eeh Empung, karengan wia-Nikoo niaku timerung. 2 Niaku ku limila’ wia si TUHAN: “Nikoo mouw si Tuhanku, e reiy’la si le’os i wee niaku ta’an i te Nikoo!” 3 Tou-tou kudus se wia en tana’ i yi’i, nisea mouw se tou mulia se salalu minamuali kepa’arangku. 4 Minawes kasela eng katekuran ne tou-tou se maki’itla se empung walina; niaku ku reiy’ laa kumi’it mapasempela en tetule tinoa’ nea e waki raa’, o kangkasi reiy’ laa menoto-notor e ngaran nea waki sumpingku. 5 Oh TUHAN, Nikoo mouw si weteng e warisangku wo em pialaku, Nikoo nuesa mouw si time’etepla e weteng neiy i koba’la wia niaku. 6 Tali i peukur e limenta’ i wee niaku waki tampa-tampa kewangun; yon, eng kapunya’an pusakaku e masenaangla nateku. 7 Niaku ku malo’or si TUHAN, si minee mola e ngenge’enge wia niaku, yon, witu e nedo wengi nate nuraniku e maajarla niaku. 8 Niaku ku reiy’ maena-ena’ matu’us wia si TUHAN; karengan Nisia si rimedeiy witu esa nga weka lele’osku, niaku ku reiy’ moghe. 9 Kaa ni’itu nateku e mepa’a-pa’ar wo e imukurku merio-rio, awes tare e nouwakeku e laa mena’ ampit e lener; 10 karengan Nikoo koo reiy’ simarakanla niaku mea waki kaoatan ne tou minate, wo reiy’ minayala Sitou Kudus-Mu lumoo’ eng kapunengan. 11 Nikoo koo minakite’ula wia niaku e lalan em petou-touan; witu en sinaru-Mu wawean e mepa’a-pa’ar meloko-lokon, witu e lawas lele’os-Mu wawean e nikmat reiy’ maena-ena’.