pasal 138

1 Waki si Daud. Niaku ku laa mesesyukur wia-Nikoo ampit em pakasa’an e nateku, witu en sinaru em baya ne empung niaku ku laa mememazmur i wee-Nikoo. 2 Niaku ku laa mongkot tumorome em bait-Mu kudus wo lumo’or e ngaran-Nu, eng karengan e nupus-Mu wo eng karengan e lale’-Mu; karengan Koo simiwo e ngaran-Nu wo en ta’ar-Mu lumantouwla e reiy’ sa mina’asa wo’o sapa. 3 Witu e nendo niaku nu minaleiy, Nikoo tu’u koo miningkot niaku, Nikoo koo minawesla eng kaente’an witu si imukurku. 4 Em baya ne raja wia em bumi se laa mee syukur wia-Nikoo, eeh TUHAN, karengan nisea se liminga en ta’ar waki suma-Mu; 5 nisea se laa kumantar tanume e lalan-lalan ni TUHAN, karengan e wangko’ eng kamulia’an ni TUHAN. 6 TUHAN i ti’i si rakek, ta’anouw Nisia si maloo’ se tou hina, wo sumine’umi se tou tingkeiy waki wa’akat. 7 Sa aku witu eng gorem eng kase’esekan, Nikoo koo minangintaangla em petou-touangku, witu e nupi’ ne kesaruku Nikoo koo kimaya’la e lawas-Mu, wo e lawas lele’os-Mu e limawirla niaku. 8 TUHAN si laa sumampetla nyi’a i wee niaku! Oh TUHAN, e nupus lale’-Mu i wee eng keure-urena; te’a mouw Koo metetele’ula em pasiwo-siwon e lawas-Mu!