pasal 112

1 Haleluya! Ma’aruiyola se tou se meide’la si TUHAN, se kasa pa’ar witu e reiy’ sa mina’asa em perenta-Na. 2 Se oki’ puyunna se laa mewaraneiy wia em bumi; angkatan ne tou ulit se laa berkaten. 3 Harta wo eng kakaya’an em bitu eng gorem em balena, eng kale’osanna e minena-ena’ i wee eng keurena. 4 Witu eng gorem e reiydem rimetik en terang i wee se tou ulit; tongkoupus wo me’upus se tou adil. 5 Kinamang sitou minee en tongkoupusen wo si minee pinjangan, si matuanala e nurusanna ampit eng kewaarna. 6 Karengan nisia si reiy’ laa moghe i wee eng keure-urena; sitou ulit i ti’i si laa ghenangen eng keure-urena. 7 Nisia si reiy’ meide’ witu e nabar cilaka, natena e minena-ena’, wuta eng ka’emanan wia si TUHAN. 8 Natena en te’etep, sia si reiy’ meide’, i ka’ayo sia limoo’ kumeng em baya se kesaruna. 9 Sia si minemete-metengla, sia si mineela wia se tou miskin; kale’osanna e minena-ena’ i wee eng keure-urena, sungena e rimakek witu eng kamulia’an. 10 Tou fasik se limoo’ nyi’a laa o merara ate, sia si kimare’eketla em ba’angna, laa o makemu; kepa’aran ne tou fasik e laa tumoro eng kapunengan.