अध्याय 2
1
पेन तिया लोकाहाम खोटे संदेष्ट वेले आथे तेहकी तुमाय खोटे शिक्षकही उपजी. ते आपु खाराब मत चोयन दबावीन ते माजये लावी आणे तियाहाल तियाय वेचाते लेदले हाय तिया स्वामील ते नाकारी तेहकी केरी ते आपु स्वता:पे शीघ्र नाश आपु उचे ओढवीली
2
कोता तेबी जा तिया कामातुरपणाआ तिया होस केरी व तियाआ मार्गाम तियाकेता तिया निंदा वेरी
3
आणे बनवुल्या गोठ्या आखी ते लोभ लालुचा की तुमापे ते पाेयसा लाकेता, तियाकेता जो शिक्षा हाय ति ठरवुलो दंड पेलाज हाय आणे तिया वाट नेय जोवे आणे तिया नाश हुलक्या लेनारो नाहा.
4
काहाका जर देवाय पाप केनाराहाल देवदुताहाल राखेनाहा पेण नरकाम गोचालीन गडद ऐहडा आंधाराम खाडाम न्यायाकेता अटकावी थोव्य
5
जर तियाय पेला जग राख्यो नाहा पेनअभक्ताआ तिया जगामें जलप्रलय लावीन नीतिमत्वा उपदेशक नोहालुज आणे सात जाहाल सुरक्षित थोवले.
6
जर तियाहाय सदोम व गामोरा या नगराल राख कीटाक्यो तियाल नाशाआ शिक्षा देदी व आगला जे लोक अभक्तीकी वागी तीयाहां केता तिया उदाहरण थोव.
7
आणे तिने लोक वाईट गोठी होवे जातेला आणे देवा गोठ्या नेय माननु ईवीन काटलाय गीलो नितीमान लोटाल तियाय सोडीवी लेदो
8
काहका तो नितीमान माहु तियाम रीन वेतुलो ताहा व उनातुलो ताहा तिया खाराअब कृत्ये वीन, दिह दिह तिया नीतीमरन जिवाल त्रास वेतुलो
9
तर जे धार्मिकाहाल तिया परीक्षामने केहकी सोडवी व जे अनितीमान लोकाहाल शिक्षा भोगीन न्याया दिही केहकी राखी थोवी ई प्रभुल माहीती हाय
10
विशेषत: अमंगळपणाआ वासनसकी वाईट कामा फासाडी लागनारे व जाहखे एचनीच मानणारे तियाहाल केहकी राखी थोवा ई प्रभुल मालुम हाय, स्वैर, स्वच्छदी ऐहकी ई लोक सत्ताविषयी वाईट गोगाकेता ई काचरावता नाहा.
11
पेन तिया पेक्षा शक्तीकी व सामर्थ्याकी मोडो वेरी ते देवदुत सुध्दा तिया विरुध्द परमेश्वरा आगला निंदा किन तियाहाल दोषी ठेरवुता नाहा
12
पेन जियाहाल बुध्दी नाहा हाय जोनावारे निसर्गा ते तेराय जावणु व मायटाकाम जानारे एहडे जन्माम आवते है तियासारखे ई स्वत:ल नेय होमजुनारे गोठी विषय वाईट गोगते आणे स्वत:आ भ्रष्टतेम नाश वेरी.
13
तियाहाल वाईट वेरी याम तियाहाल प्रतिफल मिली ते दिहाल खाली खुसाली सुख मानते ते डाग व कलंक हाय तुमाआरी ते खाताहा ताहा ते हस मोजाककीन ते मजा केताहा
14
तिया डोवाम शिनाला विचार सदाज पोलो हाय तियाहाल पापामने दुर रेवातो नाहा. ते आस्थिर मोनाआ लोकाहाल लोभ देखावताहा,तिया जीव लोभाम लागले हाय, ते शाप मिलला लोक हाय.
15
ते बाठा मार्ग सोडीन बेहकाले आणे बौराआ पायो बालाम या मार्गाम लागले हाय तियाहाल अनीती वेतन प्रिय लागेहे.
16
तेबी तिया अनाचाराआ खाराब वेयो मुका गोदडीही माहां सारखो आवाजाम गोगी संदेष्टाहा गांडा सारखो रोखी लेदो.
17
ते पाय नाहा हाय ऐहडे चीरफु हाय तो वाराकी फेलाय जानारो एहडो वादलो हाय आणे आंधाराे खुब कालो तियाकेता राखलो हाय
18
काहका जाहा चुकीन वागणारो लोकाहामने केडो बारे निग्ये वेरी ताहा ई लोक मुर्खपणाहोस मोड्या चोडवीन गोठ्या गोगीन तियाहाल शरीरा वासनाकी कामातुरपणाकी पुलवी टाकते हे.
19
तियाहाल ते स्वातंत्र्याआ वचन देते ताहा स्वत: दुष्ट ते दास रेमाहा काहका जियापने केडाय जिकलाे हाय तिया दासपणाम बी तो लालले हाय.
20
काहका तियाहाल आपु प्रभु व तारणारो येशू ख्रिस्त तिया ज्ञान वीनबी ते जगाआ घाणीमने बारे निघिन तिया फासे तियाम पोडीन जर स्वत:आ असहाय्य कीन लेदो तर तिया शेवटी जी दशा तिया पेला पेक्षा स्थितीने जाखो वाईट वेरी.
21
काहका तियाहाल नीतिमत्वाआ मार्ग होमजायो ताहा तिया देदली पवित्र आज्ञा सोडीन तियाय फासल फिरा जोजे. ई वेरा पेक्षा तियाहाल तिया ज्ञान वेतो नेय तर तिया केता ते हारो वेतो.
22
काहाका कुत्रे आपु ओखला होवे फासे फिरीते आणे तोवला नंतर डुकरी उडलाकेता घाणीत विहे ई जी खेरी म्हण तियाहोस ई तियाहाल वेलो हाय.