अध्याय 5
1
फासो देव आन तिया चेलाहा फुगारा तियुवेला गीया गरसेकर नाव गावावेला गिया.
2
तो उडीमेने उतत्ताच एक अशुद्ध आत्मो लागलो एक माहू माहनामेने निगता तीयाल मिल्यो.
3
तो माहानाम रेतालो आने तियाल हाकली की बांधलो आथो. आने तियाल गाठवुलो केडालुज हिम्मत नेय आथी.
4
कारण तियाल खुब दाव हाकलीकी आन दोडाकि बांधीन थोवतले. आने तो हाकलया आने दोडान तो टूकडा टुकडा किन तोडी टाकतलो.
5
तो लेगासम राज आन दिही माहाळाम आने डोगाम रिन बोंबलुतो फिरतलो आन तो तिया डिलाल चिंदला डोगडावाय ठोकतलो.
6
येशु देवाल दुरने वेताच तो माहु दौवडूतो आलो आन इसु देवा पागे पोडा लाग्यो.
7
आने खुब मोडाकी बोबलीन तो आखा लाग्यो, “हे इसू देवा जीवना देवा पोयरा तु वचमे काहा पोडतो हो ?” आय तुल देवा शपथ लेवाहु, मान वोखोमा केरावो.
8
काहाकी इशू देव तियाल आखतलो “ओ पुथडा ईया माहामेने निगी जो.”
9
यियाल तियाय फुच्यो ? ”तो नाव काय हाय?” तियाय तियाल आख्यो “मा नाव सेन्य हाय.”
10
आने आमाहने ईया देशामेने काढोमा. एहेकी तो तियाल कालावाला किन आखतलो.
11
तिही डोगा तेडील डुकरा एक मोठो टोलो चरतलो.
12
ताहा तियाल पुथडाय कालावाला केयी आन आमुहू तिया डुकराम विहीजाजी आम्हान तियावेला जा दे.
13
फासो तियाल (ईसु देवाय) तियहान आदेश देदो. तहा ति पुथडा आत्मा तियामे निधीन डुकरामे विही गियी आने तीही सुमारे दोन हजार डुकरा टोलो तु ताहा ति पुथडा आत्मा तुरुत दौडतेच जायने डोगा कोरीलने फुगारा मे पोड्ये.
14
डुकरा सांबालनारे नाही गीये आन गावा मे आन खेताम मोलाम रेणारा लोक तिया आख्यो नाहा काय वेयो वेरा लोक तिही आला.
15
तो ईसू देवा पाही आलो ता तो पुथडाय तेलो माहू आने जिया माहाम जे सैन्य आथे आने पुथडे पाविन तो माहु हारो बरोबर देखायो ताहा यिा लोकाहान भिख लागी.
16
जियान तीयाल वेला तियान पुथडा लागला माहाल काय वेयो तियाहा आने डुकराबारामे खेरी गोठ खुब लोकाहान आख्यो.
17
ताहा तिहीने माही “आमा गावामेने तिगी जा” खातुर ईसु देवाल कालावाला केरा लाग्या.
18
फासो ईसू मेने हारो वेलो माहु ईसू पाही जायन तियाल कालावाला केतलो की मान भी तुमा आरी लि जा.
19
काहा की तिया माहाल आमाआरी आवोमा ऐहकी आखीन तियाल हाद्यो नाहो. फासो तियाल आख्यो तु तो खाजगी को जातुलाही जो आने इसू देवाय तो जीवनाम कौअती मोठो चमत्कारा कामे केयहै आन तो उपे केहकी दया/माया केयी ती तु तियान आख.
20
तो तिहीने निघी जायने ईसु देवाय तिया जीवनाम जे काय मोठे कामे केयेह आथे ते दकापलीस तिया गावाम आखतो फिरतोलो. ताहा तिहीने लोकाहाल खुब नवाय लागी.
21
आने ईसू देव उडीम बोहीन फासो गियो ताहातिया पाही खुब मोठो माहा टोलो तिही भेगो वेयो आने तो फुगारा पाही आथो.
22
फासो तिही याईर नावा एक सभास्थाना अधिकारी तिही आलो ताहा येशू देवाल विन तिया पागे पोडा लाग्यो
23
तिया कालावाला किन तियाल आख्यो कि, मा हानी पोयारी मोयजाय इयु अवस्थाम हाय ति हारी वीन जीवन जीवाजोजे तियहाल तु आवीन तियुपे आथ थोव.
24
ताहा तो तियाआरी निघ्यो, ताहा खुब माही तिया फासला चालतले आथे अन तियासमई आवी गेहलो आथे.
25
तिही एक बाई आथी तियुल बारा वर्षे लुग रगत पडा बिमारी आथी.
26
तियु खुबकाही दावादुरी वालाही खुब दावो खादो आने खुब वोखो की लेदो. तियुप जो काही आथो तो होगोज पारवावी टाक्यो. तियाकी तिया दुख नेय इुदरी अने तियु दुख (बिमारी) खुब काय वाधी गियी.
27
इसु दवा विषयी गोठ्या उनाई आने तिही खुब मोठो माहा टोलो आथो तिहीम ती विही गियी आने तिया फासला आवीन तिया पोतडाने आथली लेदे.
28
काहाल ती आखतीली कि ईसु देवा पोतडाने आथल तेबी आये हारी वि जायेहे. ओतो तियु विश्वास आथो.
29
ताहा तियु बायु रगत पडलु बिमारी मेने तुरुतूज हारी वी गिई. आने तियुल (बाईल) माआबिमारी मेने आयहारी वि गियीही ऐहडो तियु जीवनाम अनुभाव वियो.
30
मा शरीरामेने शक्ती (सामर्थ) निगी ऐहकी ईसु देवाल लाग्यो.( जाय लेदो.) ईसु देव फासला फिरीन माहा टोलाम विन आखतोलो की “मा पोतडाने केडाय आथल्यो ?”.
31
ईसू देवा चेला ईसु देवाल आतला खुब माही तो सोमकी टोलवाइन रेहला हायी. तोओ तु वि रेहलो हाय तेबी तु आखतोहो मान केडाय आथल्यो ?
32
जी बाईन ईसू देवाल पोतडे आथलुले तो बेरा खातुर ईसू देव चारी सोमकी वेतलो.
33
ताहा ती बाई जीवनाम काय काय वेयो, माआ जीवनाम काय वेयो तो हमजीन ती बिख राखीन कापती कापती ईसू देवा पाही आली, आने तिया पागे पोडीन तियुय आखज सत्य गोठ आखी देखावी.
34
ईसु देव तियू बाईल आखतलो “बाई तो विश्वासाकी तु हारी वि गीयी ही, शांती वाय जो आने तो बिमारी (दुख) की तु हारी वि गीयीही.
35
ईसू देव आखतलो, अतामुज सभास्थाना त्या अधिकारी को ने माहे आवीन तियाल आखतले “तो पोयरी मोय गियीही. आमी गुरुजील वोखो मा देखावो.”
36
फासो ईसु देवाय तिया गोगुला वेले ध्यान नाय देदो सभास्थाना अधिकाऱ्याल आखतलो “बियोह मा विश्वास अतोज के.”
37
तियाय पतरस, याकुब आने याकुबा पावुहू याहान तियाहा सोडीन बिजाल केडाल नेय हाद्या.
38
फासो तो सभास्थाना अधिकारी पोंगा पाही आला तीही रडते आथे आने खुपच दुखी तिन बोंबलुतले आथे तिया माहा गडबड तियाल वेयो .
39
तोओ कौवा माजमे जायन आखतालो तमा काहा रोडतेहे आने बोबलुतेहे ? ति पोयारी मोयी नाहा तर हुवी गियीही.
40
ताहा तिहीने माहे ईसू देवाल ओहा लागे माहान तियाये तिहीने आखाा माहान बारे काडी देदे, आने पोयरी बाहकाले आने तिया आरी आथा तिया चेलान तो पोयरी आथी तीही ते माजमे गिया
41
फासो पोयरी आथाल तीन तियुल आख्यो “तलीथा कुम” ईया अर्थ पोयरी आय तुल आखुहू उठ.”
42
फोसो तुरुतूज ती पोयरी ऊठीन चाला लागी. (ती बारा वर्षा आथी) तिया माहाने खुब खुब नवाय लागा लाग्यो
43
इ गोठ केडालोच मालुम पोडा मा द्या. ऐहडी तियाय तियान कडक (आज्ञा) आदेश देदेा. आने तियुल (पोयरी) खावुलो द्या ऐहकी तियाल तियान आख्यो.