¹ फाचे येशू खाडी तेडाीप हिकवा लाग्यो, ताहा ता खाडी तेडीप जाईन बठो आन बाठ्ठा लोक खउो तेउाीप आथा, ² तो तियान दाखलो दीन काहिक गोठ्या हिकवा लाग्यो, आन तो तियाहान आखा लाग्यो ³ एक एक पोनारो बी पारा खातोर निंग्यो. ⁴ आन तो पोतुलो ताहा एहकी वेयोका काय बी वाटीम पोडलो तो चिडाहाय आविन खाय लेदोलो. ⁵ थोड्या बीया खेडकाली जमिनप पोड्यो तिही तियाल हारी जमिन नाय आथी कादु उंचेज आथो तिया खातोर ते माहारीज उगीवोल्ये. ⁶ पेन सूर्य उंचे आवताज तोपाकी कोमाय गिये आन मुले नाय आथे तियाल हुकाय गिये. ⁷ थोड्या बिंज्या काटाला चाडाम पोड्या आण काटाला चाडा होसाटाम वाअी गिये आन तियाल तियान कायज पिक आलो नाहा. ⁸ थोड्या बिंया हारी जमिनीम पोड्या ते उगी आल्या मोडे विये तियान पिक आले आन तिया तिसपट साठपट शंभरपट आतों पिक आलोंं. ⁹ तो आखा लाग्यो जियान (उनानु) कान हाय ते उनाय, ¹⁰ तो एखोलज आथा तिया आरी बारा माहे आथें जे आथे तियाही तियान दाख बाराम फुच्यो, ¹¹ तो तियान आखा लाग्यो देवा राज्या रहस्यदान तुम्हान देलेलो हाय, पेन बारेनु प्रत्येक गोठ दाखलाकी आखुला आवेह, ¹² इया केता का तियान डोवा देखता देखायपेन तियान देखाय नाय, उन्हांया खातोर तुमा उन्हाया पेन होमजा नाहा, नेय ता कदाच ते फिरी आन देव तियान माप की दी, ¹³ तो आखा लाग्यो ओ दाखलो तुम्हान हमोजो का नाहा, आन हाथी बिहरा दाखला तुम्हान केहकी होमजी. ¹⁴ पोणारा वचन पोरेहे. ¹⁵ वाटीवे वचन पोरा जातेह तिहून लोक ए हाय का, तियाय अनाताज सौतान आविन तियामेने पोले वचन बुची लेदले, ¹⁶ तेहकीज खडकाळ जमीनुम पोले हाय ते, वचन उनाताज ते खुछीकी पालन केतहे. ¹⁷ थोडा खातोर तियामेने मुले नये आथे तियाल ते थोडेज टिकतेहे, वचना खातोर संकट आलो मंझे ते तुरुत ओटकूतेहे, ¹⁸ काटाम पोले हाय ते वचन उनाय लेतेहे, ¹⁹ पेन जगा चिंता, पैसा, लोभ आन बिहरी गोठीबी लोभ तियाहाम विहीन वचनाले दाबावी देहे, आन तो बिगर काम ऐहेडो वि जाहे, ²⁰ आन जो हारा जागाम पोंलो हाय तो ते वचन उनाते खेरे पेन केडो तीसटोका केडो साठ टोक्का केडो शंभर टोक्का फोलवो देतेहे ²¹ आजी येशूय तियान आख्यो, दिवो मापाथुले नेता खाटलाथुले थोवा लावताहा का दिवीप थोवा लावतेहे. ²² प्रत्येक गोठ्या दोबावल्या ते उगड्या पडी आन प्रत्येक गुप्त गोठ्या आखाम आवि, ²³ जियाल कान हाय ते उनाया ²⁴ तो तियाहान आखा लाग्यो “तुमा जे काय उनातेहे तियु गोठिम हासविन ऱ्या, जिया मापाकी मोजाहा तियाज मापाकी तुम्हान बी मोजाम आवी.” ²⁵ आन जियापहायतियाल आजी देवाम आवी, जान जियाप नाहा हाय तियापून ले लेवाम आवी ²⁶ आजी तो आखा लाग्यो देवा राज्याम एहेकी हाय का, जेहेकी का एगदो माहाव तोरतीम बींजी टाके, ²⁷ राती हुवी जाहे आन दिहा उठेहे आन ते बिंज्या उगतह आण वादत्याहा इ केहंकी वेरेहे तो तियाहान मालुम नाहा, ²⁸ जमिन तित तिया पिक देहे पेहेला मोवर फांसे कोहें आण कोहांम पोराला दाना. ²⁹ पिक तियार वेरेहे ताहा तियाल तरुत दाहोलो लागवुतेहे काहाकी वाडुलो बोखत आवी गियोहो ³⁰ आजी तो आखा लाग्यो आपु देवा राज्या तुलना केहंडा आरी आपु की शेकतेह नाता केल्ला दाखलाम तियान माडूंलो, ³¹ तो राई दाना होस हाय, जो तरतीम पोनुवेला पृथ्वीपनु आख्या दाना देख हानो वेरी तेबी, ³² तो पोईन उगेहे ताहा आख्या चाडाहा देख मोडो वेरेहे, तियाल मोड्यो डांग्या आवत्याहा आण आकाशामेने चिडे तियाप कोरुवो बनवि शेकतेहे, ³³ एहेडो खुब दाखला दीन जेहेकी तियाहा की उनावले तेहकी तो तियाहान वचन आखतुलो, ³⁴ आण दाखला वासी तो तयिाआरी गोगूतलो नाय, पेन एखलाम तो तिया शिष्याहान आख्या गोठ्या हमजाविन आखतुलो. ³⁵ तो दिहीच वातोपोड्याताच तो तियाहान आखा लाग्यो, “आपु तेसलीमेर जाता हा”. ³⁶ फोसे तियाय गर्दील सोडीन जेहेकी तो आथो तेहेकीज ते तियाल बी आरी लि गीयेतियाआरी बिहीरे बी उडीप आथे. ³⁷ ताहा वाराआरी मोडो वादलो सुट्यों आण पायालाठा उड्याप आवा लाग्या का तो पायावाय पोराया लाग्यों ³⁸ पेन येशु फासला भागाम गाडदीप हुतलो आथो ते तियाल उठविन आखा लाग्या, “गुरुजी आपु बुडी रियाहा तेबी तुल पडली नाहा का ?” ³⁹ फांसे तो उठ्यो आन तियाय बारगाल धमाकाव्यो आण दरीयाल आख्यो “शांती राख आण ठाको रे” फांसे वारगो बोंद बेयो आण तिही मोठी शांती आली, ⁴⁰ तियाय तियाहान आख्यो “ तुम्हा काहा बिताहा, तुम्हापे आजीबी विश्वास केहकी हाय नाहा हाय ?” ⁴¹ फांसे ते पांका बी गिया आण एक विहीराल आखा लाग्या, “ओ पेन केडो हाय ? वारो बी आण दोरीयो बी इया उनाताहा.”