¹ ताहा ते यरुशलेम शेहरु पाही जैतुन डोगा पाही ब्ेथफगे आन ब्थानी गावापाही आला ताहा येशु ये तिया बेन चेलाहान एहेंकी आखीन मोकल्यो, ² “हुंबऱ्या गावाम जा तिही तुहान एक फुरक्या पिलको बांदलो देखायी तियापे आमीलुग केडोज बोठो नाहा, तियाल सोडीन ली आवजा. ³ आने एहेंकी एगदांय फुच्यो तुमा इयाल काही ली चाल्याहा ताहा तुमा एहकी आखजा. “प्रभुल इया गोरज हाय.” तो इयाल माहारुज इही ली मोकली. ⁴ ताहा तिहीने निंगीन गिया ताह वाटीप एका कोवा बाणाय चौठाम पिलको बांदलो सापड्यो आने ते पिलकाल सोडा लाग्या ⁵ तिही उबले माहे आथे तियाहाय फुच्यो फरक्या पिलकाल सोडीन तुमा काय केताहा ⁶ येशू य आख्यो तेहकी तियाहा आख्यो, ताहा तियाहाल जा देदो. ⁷ फाचे तो फुरक्या पिलको येशु पाही लाला तियाहाल तिया पोतळे तियाल फांगाराव्यो ताह येशू तियाप बोठो. ⁸ खुप माहे यिाहा पोतळे रोसताप फातये आने फाचे बिहरा माहाय खेताम जो डालफे तोडीन वाटीप फात्ये. ⁹ आगला चालणार आने फाचला आवणारे बोंबला लाग्या “होसान्ना, प्रभु नावाम आवनारो धन्यवादीत वे.” ¹⁰ आमा पुर्वज दाविद इया आवनारो राज्य धन्यवादीत वे . ¹¹ फाचे येशु यरुशलेम शहराम गियो ताहा फाचे तो परमेश्वरा भवनाम गिया ताहा चारी वेलेनो वी लेदो. ताहा वातो वेलो वी गीयो फाचे तो तिया बारा चेलाहाल लीन बेथनीसा होवे निगी गियो.

¹² बिहीरो दिहाल, ते बेथानी नो निंग्या ताहा येशु ल पुख लागी. ¹³ तियाहाल पानां की पोरालो अंजिरा एक चाडवो दुर नो देखायो. तियाप कावीही मिली इया आशाकि तो वेरां गियो आन तियाल पानांहा सावाय काय नाहा मिल्यो. कारण तो अंजिरा हंगाम नेय आथो. ¹⁴ फाचे तीयाय तियाहाल आख्यो, इया आगला तो फलवो कोडोज नेय खानारो हाय, ¹⁵ फाचे ते यरुशलेम शेहराम गिया, आने येशू परमेश्वरा भवनाम गिया ताह भवनाम जे जे वेचतो लेनारा देनारा व्यवहार केतुला तियाहाल येशु बारे मोकाला लाग्यो, तियाय सराफाये चौरंग आन जे कबुतरे वेचा बोहतुला तियाहाल जागो विसकाडो टाक्यो. ¹⁶ तियाहाल केडा लुज कल्ली बी वोस्तु पेरमेश्वरा भवना मने ली आवा जान ली जा नाहा देदी. ¹⁷ फाचे येशु तियाहाल हिकवा लाग्यो, तियाहा आख्यो, ¹⁸ मुख्य याजक आने नियमशास्त्र शिक्षकाय तो उनायो आन ते तियाल मारा खातुर वाट होदा लाग्या, काहाका बाठा लोक तिया हिकवु लाप नोवाय केतुला ते तियाल बितुला माआ कावाले बाठा देशा हा प्रार्थना कोअवो एहेकी आखी ऐहकी पवित्रशास्त्राम लेखलो नाहा काय ? पेन तुमा तियाल लुटमार कनारा कोअवो बोनाव्याहो. ¹⁹ तिज राती येशू आने तिया चेला शेहरु बारे गिया, ²⁰ वेगऱ्या येशू आने तिया चेला जातला ताहा तियाय तो अंजिरा चाडवो मुलाम नो हुकालो तियाय वेयो. ²¹ पेत्राल ईत आलो तो येशुल आख्यो, “रब्बी, वेरा जिया अंजिरा चाडवाल आपुय साराप देदुलो तो हेकाय गियोहो. ²² येशुये तियाल आख्यो, “देवाप विश्वास थोव. ²³ माय तुमाल खेरो आखुका जो केडो या डोंगाल उपडीन समुद्राम टाकाय, ऐहकी तो यिा मनाम शंका तेनारो नाहा आपु जो आखु तेहकी तिजाय ऐहकी विश्वास तेराहा ताहा तिया शब्दा प्रमाणे वेनारो.” ²⁴ तियाहाल माय तुहाल आखु तो जोकावी तुमा प्रार्थनाम मागहा तो मिली ऐहकी विश्वास तेरा आन तो तमहान मिली. ²⁵ जाहा तुमा प्रार्थना केअता उभा रेताहा ताहा तुमा मनाम जर केला विरुध्द कावी वेरी तर तिया क्षमा केरा इया खातुर का तुमा स्वर्गाम बाहा काय तुमा पापा क्षमा की, ²⁶ काहाका तुमा जर क्षमा केनारा नाहा तर तुमा स्वर्गाम जो बाहको तुमा अपराध क्षमा केनारा नाहा. ²⁷ ते फाचे यरुशलेम शेहराम आला आन येशु पेरमेश्वरा भोवनाम फिरतुला ताहा मुख्य याजक लोक नियमशास्त्र शिक्षक आन बाहको तियाय आला. ²⁸ आन तियाल आख्यो, आपु केलाल अधिकारुकी गोठ्या केताहा, तो केरा केडाय अधिकार आपुल केडाय देदो. ²⁹ येशुय तियाहान आख्यो, “माय बी तुमान एक प्रश्न फुचूहु आन जर तुमाय माल तिया उत्तर देदो ता माय गोठ केल्ला अधिकाराकी कीहु तो तुमहाल आखेहे. ³⁰ याहाना बाप्तिस्मो स्वर्गामनो माहा सारखो आथो तिया उत्तर दे. ³¹ तिया विषया तियाय एक जागे टोलवान विाचार केयो आन आखा लाग्या “आपु तो स्वर्गामनो हाय ऐहकी आखाताहा तो आखी ताहा तियाय तुम्हा विश्वास काह थोव्यो नाहा. ³² काहाका जाहा आपु तो माहाप नो हाय ऐहकी जर लोक आपुप रोगवाली तिया लोकांहाल बितुला काहका आखा लोकांहा विश्वास आथो का योहान खेरो सेवक आथो. ³³ फाचे तियाहाय येशुल उत्तर देदो, “आमाल मालुन नाहा” ताहा येशुय तियाहाल आख्यो, “फाचे माय ए गोठ्या केल्ला अधिकारुकी केतुलो इ तुमाल आखतो नाहा.”