¹ पाछी ईशुही तो जागो सोडाीन आने यहुदीया देशाम यार्देन खाडी तिवेला गियो. लोक एकजागे आविन तिईयाई आले आने तियाई तियाहा चालीरितीकी तियाहान हीकवे. ² थोडा परुशी ईशुही आल तियाई तियाल पुच्यो “ माटीही थेयील सोडनु ही कायदाकी हारो हाय का ? ईते तियाई तिया पोरीक्षाला खातोर फुच्यो, ³ ईशुही तियान आख्यो, ‘ मोशेही तुम्हाल काय आज्ञा देलीही.’ ⁴ तिईयाई आख्यो, ‘मोशेही माट्याल फारगुती दा ओन आपु थेईल सोडणु आख्यो हाय.’ ⁵ ईशुय आख्यो, ‘ तुमाहा मोन खुप कठीण हाय तिया केअतो मोशेही ई आज्ञा तुमाखातोर लिखी थोव्या. ⁶ पेन जुग बोनाव्यो तिहणे देवाय तियान माहु आन थेय अहेडे बोनावे हाय. ⁷ इयाकातोर माआवु आपो याहाकी बाहकान सोडाीन आपो थेई आरी जोडाय रीई. आने ते बेनी एकुज वी जाय. ⁸ तिआल इहीने आगला ते बेन नाहा एकुच हाय. ⁹ ईयाखातोर देवाय जोड्यो हाय, तो माआहाई तोडुलु नाहा हाय. ¹⁰ पाछी ईशु आने तिया चेला कोमे आथा ताहा चेलाही ति गोठील फाछी फुच्यो. ¹¹ तिआई तियान आख्यो, ‘जो केडो आपो थेईल सोडाी इेहे ओने बिहरी थेय राखेहे तो आपो थेइ्रविरुध्दा सिनालो केहे. ¹² आने थेबी आपो माट्याल सोडी देहे आने बिहराल राखेहे ते तीबी सिानालो केहे. ¹³ पाछी तिआई हाना पोयराव आथ थोवा जोजे आने तिआन आशिर्वाद हा जोजे तिया खातोर लोकाही पोयराहान तीयापाही लिआले. पेन चेलाही लावणारान गाय देदो. ¹⁴ ईशुय ई वेअयो ताहा तियाल रोग आली आने तियान आख्यो, ‘हाना पोयरान माही आवा द्या. तियान नाय आखा नाहा काहाकी देवा राज ईया होस हाय अेहडाच हाय.’ ¹⁵ माआयु तुमाहल खेऱ्यो आखु जो कडो हानापोयरा होस देवा राज्याम नाहा मानतो तिया आवनु तियाम हायुच नाहा. ¹⁶ ताहा तियाई हानापोयराल उखलीन पाही लेदो, आपो आथ तियाप थोवीन आने तियाल आशिर्वाद देदो. ¹⁷ ईशु बिहरुस जा निग्यो ताहा एक माआवु तिया पाही दोवडुतो आलो आने तिया आगला गुडगाप आविन आख्यो “हारा मास्तुऱ्या, सार्वकालिक जीवन मिला खातोर काय केरा पोडी ?” ¹⁸ ईशु तियाल आख्यो, ‘ तु माल हारो काह आखतोहो ?’ बाहका शिवाय केडोच हारो नाहा. ¹⁹ तुल आज्ञा मालुमुच हाय ने, खुने नाहा पाडो, सिानालो नाहा केअवो, चारी नाहा केअवो, कडो विरुध्द खोटो नाहा गागो, ठोगावो नाहा, आपो बाहका-याहाकी आरी हारी हिती राखनु. ²⁰ त्यामाआहाई आखे “मास्तुऱ्या, आय जुवानोपणे ई गोठ्यापालणी केअतो आल्लो हाय.” ²¹ ईशुय तिया होवे विईन तियाआप माया केअठ्र तियाई तियाल आख्यो, तोअम एक गोठी कोमी हाच जो तोप जो काय वेरी तो होग्गो वेचेदे आने गरीब लोकान दि दे. ताहा तुल होरगा संपत्ती मिली जाय आने मा पाठला आव. ²² ही होग्ग्या गोठ्या उनाईन तो मांहु खुबे दुखी वी गियो आने निराश विअन निगी गियो काहाका तियाआप खुप संपत्ती आथी. ²³ ईशुय आपो होमकी सोमकी वेअयो तियाअय आपो चेलाल आख्यो, ‘देवा राजाम आवनु पोयसावाला लोकाहाल कोतो कठीण होय.’ ²⁴ तियाय गोठ्या उनाईन ठाकला वि गिया पेन फाची ईशुय तियान फाची आख्यो, ‘मांआ पोयरा, देवा राजुम जावणु खुप कठीन होय.’ ²⁵ पौसावाला लोकाहान होरगा राजाम जावनु देयासने सोपे उटडाल हुई नाकलाम जावनु कठीण नाह हाय. ²⁶ ते लोक जाहका चोमकाय गिया, आने एक बिजाल आखाल लाग्या, ‘हाती केडो तारण वेअनु शक्य हाय ?’ ²⁷ तियाई विईन ईसुही आख्यो, ‘माआहाल ही गोठ अशक्य हाय पेन देवाल नाहा काहाका देवाल होग्ग्या गोठ्या शक्य हाय.’ ²⁸ पेत्राम तियान आखे वेरा आमाही होग्ग्या सोडी देदो आने तो पाचला आले हाय. ²⁹ ईशुय आख्यो, ‘मायु तुमाण खेरो आखु, जियाई जियाई माखातुन आने सुवार्तेखातुर कोंबा, पाऊ, बोही, याहकी-बाहको, पोयरे खोती – वाडी सोडली हाय. ³⁰ हेहडा होग्गान सेल्लो वेले वोखोवेरी होवपटीने को बाही, पाऊ, याहकी, पोयरे खेते आने आवणारा जुगाम सार्वकालीक जीवन मिल्याशिवाय रेवाय नाय. ³¹ तेबी आगले जे ते सेल्ले आने सल्ले जे ते आगला, अहकी खुबुज जा वेअरी. ³² पाछी ते उठे यरुशलेम गावा वाटीईने जातुला ताहा ईशु तियाआल आगला चालतुलो.. तियाआ कोला वि गिला आने तिईयाफाछला आवणारे बी गिईले आथे. फाचे येशुई बारा चेलाहान एककाई लिईन आपुबद्दल काय वेअणारो हाय इ आखा लाग्यो.

³³ “वेरा ! आपु उच्चे यरुशलेम गावाम जाय रिया हाय आने माआहा पोयराल तिइ्रन मुख्य याजक लोक आने नियमशास्त्रा हिकवुनारा ईया आथम देवाम आवी. ते तियाल मारुनु शिक्षा दी आने तियाल बिहरा जाती लोका हाथाम दी. ³⁴ ते तिया माजाक केअेरी, तिइयाउपे थुपी, तियाल ठोकी, माआई टाकी, आने तिन दिहाम तो फाची उठी. ³⁵ याकोब आने याहान जेा जोब्दी पोयरा तियाआजागे आला आने तियाल आख्यो, “मास्तु:या, आम्हा तोही जो मागणारा हाय तु आमाहाकेता कअेजे अेहकी आमा इच्छा हाय.” ³⁶ इशुही तियान आख्यो, “माआयु तुमाहा खातुर काय किईव अेहकी तुमाहा इच्छा हाय?” ³⁷ तियाठ आख्यो, “तो वैभवाम आमाहा बेन्यामने एकाल तो हुदी होवे आन बिहीराल उलटी होव बोहणु अधिकार देजे. ³⁸ ईशुही तियान आख्यो, “तुमाहा काय माबता आजी तुमाल होमजातो नाहा. मायु जो प्यालो पिणारो हाय, तो तुमाहाकी पिवनु शक्य हाय का ? मायु जो बाप्तिस्मो लेणारो हाय तो तुमाहाकी लेवाणु शक्य हाय का ?” ³⁹ तियाई आख्यो , “आमाहान शक्य हाय.” हाती ईशुही तियान आख्यो, मायु जो प्यालो पिणारो हाय तो तुमाहा पिया आने जो बाप्तिस्मो मायु लेहे तो तुमाहा लेणारा, ⁴⁰ पेन माआ हुदीवेल आने उलटीहोवे बोहा देवणु माआ आथाम नाहा. जिईया खातुर तो जागो तियार केअलो हाय, तिईया खातुरुज ते राखी थोवल्या हाय. ⁴¹ दाहो चेलाई ई विनंती उनाया ताहा याकोबाय आने याहानाय खुप रोग केअई. ⁴² ईशुय तियान पाही हाद्यो आने आख्यो, “तुमान मालुम हाय बिहरादेशा जे पुढारी तिया उपे अधिकार चालवा होदता. ⁴³ पेन तुमाहाबाबतीम तेहकी नाहा, तुमामने जो केडो मोडो बेरा हेदि तियाई तुमहा नोकर (सेवक) वेरा जोजे. ⁴⁴ आने जो केडो पेहलो वेऊन इच्छा होय तिआई होग्गा सेवोक वेरा जोजे. ⁴⁵ काहाका माआहा पोयरा सोवा की लाआ खातोर नाहा ता सेवा केअरो आलो हाय, खुप लोका पांपा खंडणी केअेरो आपो जीव दा केअता आल्लो हाय. ⁴⁶ फाची ते यरीहो गावाम आले ईशु तिईया चेला आने ठोलाहा आरी यरीयोह सोडीन जातुलो ताहा तीमया पोयरो बार्तीमय ओ ऐक आंदलो भिकारी वाटीही बोठलो आथो. ⁴⁷ जाहा तो उनायो, नासोरी ईशु जाय रिईयो हाय ताहा तो मोडाकी बोंबला लाग्यो, “ईशु, दाविदा पोयरो माप दया के.” ⁴⁸ ताहा तियाई ठाको राआ जोजे तियाल ठाको राहा खातोर धेमकाव्यो. पेन तो आजी जोर मे बोंबला लाग्यो, “ईशु, दाविदा पोयरो माप दया के.” ⁴⁹ पाछी ईशु उबी रेईओ आने आख्यो, “तियाल हाद्यो, ताहा तियाई आंदला माहाल हादिन आख्यो इशु तुल हादी रेयो हाय. ⁵⁰ आंदला माहाय आपु पोतडे एठा टाकी देदे, कुदीन तो ईशु पाही आलो. ⁵¹ ईशुय तियाल आख्यो, “ माआय तो खातोर काय किव एहकी तो इच्छा हाय ?” आला माहाइ तिया आख्यो, “मास्तुऱ्या, माल पाठी देखाया लागी जा जोजे.” ⁵² पाछी ईशुय तियाल आख्यो, “जो, तो विश्वासाई तुल हारो केअयो हाय.” तुरुत तो वेरा लाग्यो तियाल देखाया लाग्यो आने उठीन ईशु पासला तो चाला लाग्यो.