¹ ईसु हीा त्या लोकाहान आख्यो, आय तुम्हाल खोरो आखु इही उभे रिाहीले जे बाकी अेहडे होय जिआल देवा राज्या सामर्थाकी आवनु देखाय तावलुग तियान मोअनु अनुभव नाय आवे. ² फाची खोब दिहानंतर इसुही पेत्र, याकोब आने योहान याहान लिन तो डोगाप गियो तियाहा हुबूर तिया रुपांतर वियो. ³ तिया पोतडे खुब चोमकुनारे आने उजले आथे, आते उजले आथे पोगाम केल्लाज गाठील नाय की शकी ऐहेडे बी गिहले. ⁴ ताहा माशे आने एलिओ तिइया आरी प्रोगाट विइओ, बेनी येशू आरी गाठ्या केतुला. ⁵ पेत्राय येशूल आख्यो देवा तुमाहा इही हाय इ हारो हाय आपु तिय माडवा बोनवु एक तुमा वाटो, एक मोशे वाटो आने एक एलिया वाटो. ⁶ पेत्र ऐहकी गोठ्या तियाल काय गोगनु तो होमजालो नाय, काहाका ते बी गिइले आथे. ⁷ ताहा एक वादलो तिइआऊचे आलो आन तियाआन सावली केअेई. पासी वादलामाने आवाज आलो “ओ मा मेरालो पोयरो हाय इया तुमा उनाया”. ⁸ अचानक तियाई सोमकी वेयो ताहा तियान येशु सिवाय केडोच नाय देखायो ⁹ ते डोगापने अेठा उततुला ताहा येशू तियान आज्ञा केयी तुमाही जो वेअलो हाय तो येशू मोलामेने उठे ताव लुग कडालुज मा आखाहा. ¹⁰ तिआला ती गोठ तियाही तियाआमुज थोवी, पेन ते मोअलामाने उठनु अर्थ काय हाय तियाआरी एक बिजाआरी गोठ्या केअतला. ¹¹ येशुय तियाल फुच्यो ‘पेहलादाव एलीयाआवा जोजे ऐहकी नियमशास्त्रामने मास्तुर काहा आखता. ¹² तो तियान आखे हो एलिओ पेहलादाव आवीन होग्या गोठ्या हारी रीती कहे, पेन माआहा पोयरा कहेता तियाआय खुवे त्रारास केरा पोडी, आने तियाल नाकाराम आवी ऐहेकी पवित्र शास्त्राम लिखला हाय ? ¹³ आय तुमाहान आखे एलीओ आलोच हाय आने तियाआबाराम लिखाबाराम तिआन जेहकी जोजे तेहकी तियाई तिया केअयो. ¹⁴ फासी ते लोक शिष्यांपाही आले ताहा तीयाहाने तिया सोमकी खुब लोक हाय आने नियमशास्त्रा हिकवीना तिआ आरी वाद केहतो हाय ऐहकी तियान देखायो. ¹⁵ होग्गा लोक येशुल विन चामकाय गिया आने ते तिया स्वागत केरा केअता दोवडी गिया

¹⁶ येशू ही शिष्यान फुच्यो तुम्हा तिया आरी काहा वाद केअता बोहता ? ¹⁷ ताहा ओलामने एकाही तियाल उत्तर देदो, गुरुजी मा याहाकीय पोयराल तोही लिइ आलेा तियाआम पुथडो होकाय गियो होय आने तिआन गोगता नाहा आवतो. ¹⁸ आने जाहा तो तिआल तेहे ताहा तो इसीन आसाटी देहे, आने मुयाल फबदे लावी टाकेहे. दात किकडावे फासी लाबो सोडाक विही जाहे. मायु तो शिष्याल काडा आख्यो पेन तियान काडता नाहा आलो. ¹⁹ येशूय तियान आख्यो, “तुमा कोमी विश्वास केअनारा पिठी मायु तुमहआरी कोते लुगू रेणारो ? तुमाआरी कोतेलुगू सहन केअेवु ? पोयराल इही ली आवा.” ²⁰ फासी तियायी पोयराल येशू पाही लि आले, आने पुथडाई येशू होवे वेअयो ताहा तरुतूज त्या पोयराल मोहडो देदो, आने तो पोयराी तारतीवे उडला लाग्यो तिया तुयामने फवदे तिगा लागे. ²¹ फाचे येशूय तियल बाहकाल फुच्यो, “ कोते काळ ओ अेहडो होय ?” बाहकाय तियाल आख्यो, “हानापने आ अहकीच हाय ?”. ²² खुपच दाव तियाल मारा खातुर आगीम नाय ते पायाम तियाल टाक्यो हाय, तुमाहाकी काय वेअतो वेरी ते आमाप दया केरा आने आमा मोदत केरा.” ²³ येशुय तियान आख्यो “शक्य वेरी ते एहकी काहा आखतोहा ? जिआल विश्वास हाय तिया खातोर होगो वि शकेहे.” ²⁴ येशुय वेअयो की माआहा टोलो तिया होवे दोवडुतलो आवी रीयेहे हाय ताहा येशुय पुथडाल बिथालीन आख्यो “ऐ पोयरामेने पुथडा आय तुल आज्ञा की रीयोहो इयामेने बारे निगी जो आने कोदीच इयाम विओ मा.” ²⁵ फाचो तो बोबलीन तिआल मोअलीन बारे निग्यो आने तो पायरो मोअला होस वी गियो, आन माहान लाग्यो तो मोय गियो हाय. ²⁶ फासी यतो बोबलीन तियाल पीअलीन बारे निग्यो आने तो पोयरो मोअला होस वि गीयो आन माहान लाग्यो का तो मोइय गीयो. ²⁷ पेन येशुय तियाय तिया हातुल तिइन तिआल उठव्यो आने तो अभी री गीयो. ²⁸ पासी येशू कोमे गियो ताहा शिष्याय तिया चेलाही ऐखालाम तियाल पुच्यो, आमाही तिया पुथडाल काहा नाहा काडी शक्या ? ²⁹ इशुही आखे “मायु तुमान खेरो आखु, जियाई जियाई माखातुर आज सुवार्तेखातुर कोंबा, पाऊ-बोही, याहकी-बाहको, पोयरे खेतीवाडी सोडली हाय ³⁰ 30. तिहीने निगीन ते गालीलाने जातुला ह केडालु नाय मालु पोडा जोजे इ ईशु इच्छा आथी. ³¹ काहाका तो तिया चेलाल हिकवुतलो तियाई तियान आख्यो “माआहा पोयऱ्यो विश्र्वासघात केअनारा माआहा हातीकी तेराम आवी ते तिआल माय टाकी पेन मारणामने तो तिसरे दिही तो जिवी उठी. ³² पेन इया गोगणु अर्थ तियान होमजायो नाहा आने ति गोठ पुछाखातोर ते बितला. ³³ फाचे ते कफर्णहुमाम आले इशु कोमे आथो ताहा तियइ्र तियाल फुच्यो वाटीप तुम्हा केहडा गोठी आखा आथे. ³⁴ पेन ते ठाकेच रयिा काहाका वाटीम ते गोगतलाकी होग्गाम मोडो केडो हाय. ³⁵ फाची ईशु एठा बोठो तियाई बारा चेलान हादन आख्यो, “जियाल केअडाल पेअलो बेअरा वेरी तियाई होग्गा पाठला वेअनु हाय आने होग्गा नौकर वेरा जोजे.” ³⁶ फाची ईशुइ एक हाना पोयराल हादीन तिया माजमे उबी केअयो आने तिआन आख्यो. ³⁷ जा केडो मा नावकी इ पोयराल मानीला ले माल मानीली आने जो कडो माल माने तो मालुच नाय ते जिआई माल मोकल्या तियाल् बी मानी ली. ³⁸ योहानाही ईशुल आख्यो, “मास्तुऱ्या, आमाहाई एकाल तो नावाकी पुथडे काडता देख्यो, आने आमाही तियाल नाहा केरा देदो, काहाका तो आपोमने नाय आथो.” ³⁹ पेन ईशुय आख्यो, “तियाल नाहा केरा ऐहकी नाहा आखा, काहाका जो केडो मां नावे की चोमत्कार केअरी फाची तो मांविरुध्द माठ्या गोठ्या गोगी नाय शकी. ⁴⁰ आपुविरुध्द जो नाहा तो आपोकेअता हारो हाय. ⁴¹ माय तुमाल खेरो आखु, ‘तुमा ईयु होय ऐहकी आखन जो कडो तुमाल पाई पिया दिई तो खेरोज आपो हारा कामाल सोडी नाय. ⁴² माआप विश्वास थोवणारा केडा हाताल जो केडो इेवाईन दुर केरी तिया बोचीम मोडो दोगडो बादन दोऱ्याम टाकी देवाम आवी इ हारो हाय. ^{43 44} तुल तो हुदो हाय पाप केरा खातोर आखे ते तो तु तोटी टाक. बेन हाथ रिन नरका आगिम जाऊलो तिठयाकेअता हारो एक हाथ नय रिअन होरगाम जाऊला होरो. ^{45 46} आने तुल तो पाग पाप केरा लागवेहे ते ता काडाी टाक बेन पाग रिअन तुल नरकाम फेकीदि तिईयासन हारो तु लोगडो बिन होरगाम जाऊलो हारो. ^{47 48} तुल तो हुदा डावे पाप केरा लागवे ते तु तियाल काडी टाक बेन डोवा रिअन तियान मोअते नाहा अहके किडो खाई आने आग आलति नाहा अेहडा नरकाम फेकी दिई. इयामने तुल एकुच डोवो रिअन देवाराज्याम जावनु हारो ⁴⁹ काहाका होग्गा पोरिक्षा आगी की वेनाआरो हाय

⁵⁰ खारो हारो हाय, आने खराही तिया खाऱ्योरेअनु पारवाय गिअयो ते तो पाछी केहकी खारो केरा तुमा एकबजा आरी प्रमाकी ऱ्या आने एकबिजाआरी शांतीकी ऱ्या.