Capítulo 4

1 E o home coñeceu a Eva, a súa muller, e ela concibiu e deu a luz a Caín e dixo: -Adquirín un varón coa axuda de Iahveh. 2 Despois deu a luz ao seu irmán Abel. E Abel foi ovelleiro e Caín foi labrego. 3 E aconteceu que co transcorrer do tempo, Caín trouxo a Iahveh unha ofrenda do froito da terra. 4 Tamén Abel, pola súa banda, trouxo dos primoxénitos das súas ovellas e da graxa dos mesmos. E Iahveh mirou con agrado a Abel e á súa ofrenda, 5 pero a Caín coa súa ofrenda non mirou con agrado. E Caín alporizouse moito e mudoulle a cara. 6 Entón Iahveh díxolle a Caín: -Por que estás alporizado, e por que che cambiou a cara? 7 Se fas ben, non serás aceptado? E se non fas ben, o pecado axexa na porta e cobízate, pero ti debes dominalo. 8 E Caín díxolle ao seu irmán Abel: -Vaiamos ao monte. E aconteceu que cando estaban no monte, Caín ergueuse contra o seu irmán e matouno. 9 Entón Iahveh díxolle a Caín: -U-lo teu irmán Abel? E el respondeulle: -Non o sei, son eu por un acaso o gardián do meu irmán? 10 E El díxolle: -Que fixeches? A voz do sangue de teu irmán bérrame dende a terra. 11 Agora pois, maldito es da terra, que abriu a súa boca para recibir da túa man o sangue de teu irmán. 12 Cando labres o chan, non che dará máis o seu rixo; vagabundo e itinerante serás na terra. 13 E Caín díxolle a Iahveh: -O meu castigo é demasiado grande para o soportar. 14 Velaí, arroxáchesme hoxe da face da terra, e da túa presenza escondereime, e serei vagabundo e itinerante na terra; e sucederá que calquera que me atope hame matar. 15 Entón Iahveh díxolle: -Non será así; pois calquera que mate a Caín, sete veces sufrirá vinganza. E puxo Iahveh un sinal sobre Caín, para que calquera que o atopase non o matase. 16 E saíu Caín da presenza de Iahveh e estableceuse na terra de Nod, ao oriente do Edén. 17 E coñeceu Caín a súa muller, e ela concibiu e deu a luz a Enoc; e edificou unha cidade e chamouna Enoc, coma o nome do seu fillo. 18 A Enoc naceulle Irad, Irad xerou a Mehuxael, Mehuxael xerou a Metusael, e Metusael xerou a Lamec. 19 Lamec tomou para si dúas mulleres; o nome dunha era Ada, e o nome da outra era Zila. 20 E Ada deu a luz a Iabal, o cal foi pai dos que habitan en tendas e teñen gando. 21 O seu irmán chamábase Iubal, o cal foi pai de todos os que tocan a lira e a frauta. 22 E Zila á súa vez deu a luz a Tubal-caín, forxador de todo utensilio de bronce e ferro; e a irmá de Tubal-caín era Naama. 23 E Lamec díxolles a súas mulleres: -Ada e Zila, ouvide a miña voz; mulleres de LAmec, prestade ouvido ás miñas palabras, pois dei morte a un home por me ferir, e a un mozo por me pegar . 24 Se sete veces vínganse a Caín, entón Lamec vingarase setenta veces sete. 25 E coñeceu Adam outra vez a súa muller; e ela deu a luz un fillo e púxolle por nome Set, porque, dixo ela: Deus deume outro fillo no lugar de Abel, pois caín matouno. 26 A Set naceulle tamén un fillo e púxolle por nome Enós. Por este tempo comezaron os homes invocaren o nome de Iahveh.