Capítulo 11

1 Toda a terra falaba a mesma lingua e as mesmas palabras. 2 E aconteceu que segundo ían cara o oriente, toparon unha chaira na terra de Sinar, e establecéronse alí. 3 E dixéronse uns a outros: "Vamos, fabriquemos ladrillos e cozámolos ben". E empregaron ladrillo no lugar da pedra, e asfalto no lugar de mistura. 4 E dixéronse: "Vamos, edifiquémonos unha cidade e unha torre cuxo cumio chegue ata os ceos, e fagámonos un nome famoso, para que non sexamos espallados sobre a face de toda a terra". 5 E Iahveh descendeu para ver a cidade e a torre que edificaran os fillos dos homes. 6 E dixo Iahveh: "Velaí, son un so pobo e todos eles teñen a mesma lingua. E isto é o que comezaron facer, e agora nada do que se propoñan facer lles será imposible. 7 Vamos, baixemos e confundamos alí a súa lingua, para que ninguén entenda a linguaxe do outro". 8 Así dispersounos Iahveh dende alí sobre a face de toda a terra, e deixaron de edificar a cidade. 9 Por iso foi chamada Babel, porque alí confundiu Iahveh a lingua de toda a terra; e de alí espallounos Iahveh sobre a face de toda a terra. 10 Estas son as xeracións de Sem: Sem tiña cen anos, e xerou a Arfaxad dous anos despois do diluvio. 11 E viviu sem cincocentos anos despois de xerar a Arfaxad, e xerou fillos e fillas. 12 Arfaxad viviu trinta e cinco anos, e xerou a Sala. 13 E viviu Arfaxad catrocentos tres anos despois de xerar a sala, e xerou fillos e fillas. 14 Sala viviu trinta anos, e xerou a Heber. 15 E viviu Sala catrocentos tres anos despois de xerar a Heber, e xerou fillos e fillas. 16 Heber viviu trinta e catro anos, e xerou a Peleg. 17 E viviu Heber catrocentos trinta anos despois de xerar a Peleg, e xerou fillos e fillas. 18 Peleg viviu trinta anos, e xerou a Reu. 19 E viviu Peleg douscentos nove anos despois de xerar a Reu, e xerou fillos e fillas. 20 Reu viviu trinta e dous anos, e xerou a Serug. 21 E viviu Reu douscentos sete anos despois de xerar a Serug, e xerou fillos e fillas. 22 Serug viviu trinta anos, e xerou a Nacor. 23 E viviu Serug douscentos anos despois de xerar a Nacor, e xerou fillos e fillas. 24 Nacor viviu vinte e nove anos, e xerou a Taré. 25 E viviu Nacor cento dezanove anos despois de xerar a Taré, e xerou fillos e fillas. 26 Taré viviu setenta anos, e xerou a Abram, a Nacor e a Harán. 27 Estas son as xeracións de Taré: Taré xerou a Abram, a Nacor e a Harán; e Harán xerou a Lot. 28 E morreu Harán en presenza do seu pai Taré na terra onde naceu, en Ur dos caldeos. 29 E Abram e Nacor tomaron mulleres para si. O nome da muller de Abram era Sarai, e o nome da muller de Nacor, Milca, filla de Harán, pai de Milca e de Isca. 30 E Sarai era estéril; non tiña fillo. 31 E Taré colleu a Abram o seu fillo, ao seu neto Lot, fillo de Harán, e a Sarai a súa nora, muller do seu fillo Abram; e saíron xuntos de Ur dos caldeos, en dirección á terra de Canaán; e chegaron ata Harán, e establecéronse alí. 32 Os días de Taré foron douscentos cinco anos; e morreu Taré en Harán.