¹ Sing wektu kue kraton suargo seumpanka perawan sepuluh, seng jike sentire, lan lunga metuk penganten lahang. ² Seng lima menawane bodho lan lima wieaksanak. ³ Prawan-prawan seng bodho kuwe nggawa sentir, wektu kuwe ora gawan lenga. ⁴ Sakjane prawan-prawan seng wilaksanan kuwe gawa sentri lan karo lenga nang jero gendul-gendul deweke. ⁵ Naning wektu penganten kuwe suwe ora teka-teka bae padha ngantuk njur padha turu. ⁶ Wayah tengah wengi krungu wong melung-melung: penganten teka! Petuko deweke! ⁷ Prawan-prawan kuwe mau tangi sekabehe njur matani sentri sekabean. ⁸ Prawan-prawan bodho ngomong karo prawan-prawan seng wie aksanan: mbakaku di wei lenga setitik bae wis arep sirep. ⁹ Jawabe prawan-prawan seng wie laksana kae: aja mengko ora eukup nggi aku karo kae. luwih pelik kowe lunga maring seng dodol lenga lan tuku nengkono. ¹⁰ Baliko lagi, lunga tuku lenga, pengantene tekanjuh kabeh seng wis siap padha mlebu bareng-bareng karo deweke maling panggonan acara nikahan, banjur lawange di kunci. ¹¹ Sawise teka nga prawan-prawan liane lan mgomong: tuan-tuan bukatna deweke lawang! ¹² Ning deweke semaur: aku ngomong karo kowe semestime aku ora weruh kowe. ¹³ Mulane kuwe padha melek, merga kowe ora weruh dina lan karo wektune. ¹⁴ Awit wektu kae nang suargo kaya dene wong seng arep winga maring luar negri, seng nyeluki batur-bature e padha di pasrai barang maring kae. ¹⁵ Wong siji di wei limang talenta, sijine wang maning loro tahta, lan sing wong ligne siji talenta, dewek-dewek manut tanggung jawabe terus mangkat. ¹⁶ Cepet lunga batur sing nampa limang talenta kuwe, deweke ngelakokng duwit kuwe banjur olih untung limang talenta. ¹⁷ Batur seng diwei rong talenta kuwe ngelakok na padha bae lan untung rong talenta. ¹⁸ Nanging batur seng nampa siji talenta kuwe lunga lan nduduki lua ngan nang jero lemah njur nyumpetna duite tuane. ¹⁹ Lawas seuwise kuwe baline taan batur-batur kuwi njur nganakna etungan karo deweke. ²⁰ Batur sing nampa sing linaang talenta kuwe teka lan deweke nggawa untung limang talenta, jarene; tuan limang talenta tuan pasrahna maring akui; deleng aku wis untung limang talenta. ²¹ Mula jere tuane kuwe maring deweke: napik bunget kelakukanmu kuwe, he baturku seng apik lan nurut; kowe wis manut nang jero perkara cilik, aku arep aweh na maring kowe tanggung jawab jero perkarane singgede, mkebua lan manuto njero kamu lan tuan mu. ²² Njur teka o batur seng mompa rong talenta kuwe omonge tuan rong talenta tuan pasrahna maring kowe; deleng, aku wis oleh untung rong talenta. ²³ Mulane omonge tuanne kuwe maring deweke; apik banget kelakuannu kuwe, he baturku seng apik lan manut, kowe wis manut manggul tanggung jawab prekara seng cilik, aku arep aweh maring kowe tanggungjawab njero perkara seng gede, mlebua lan maruto njero kemulanan tuanmu. ²⁴ Siki teka maning batur sing nrima lamonan tuan kuwe wong seng kejem seng ora krasa mandur ning ngrasakna ngunduh. ²⁵ Merga kuwe aku wedi, njur lunga mgumpetna talenta tuan kuwe nang jero lemah; ki tampa nono duwekmu tuan. ²⁶ Njur tuane semaur, he kowe, batur seng kejem lan males, dadi kowe wis ngerti, lamonan aku manen gen seng ora tak tanduri lan ora njukut nanggan seng endi aku ora nanduri? ²⁷ Merga kue wislah semestine duitku kuwe mbok wehna maring wong seng mgelakokna duit, supaya sebaline aku nampanine sisan karo bungane. ²⁸ Merga kuwe njukuto talenta kuwe sekang deweke wenehra maring wong seng duwe talenta kuwe. ²⁹ Sebabe saben wong seng durni sapa bae arcpdi wei supaya deweke keluberan, nanging sapa bae sing ora due, apa bae sing ara nang kowe arep di jikat sakng deweke. ³⁰ Lan guang batur ora kanggo kuwe meng jero kepetengan seng paling peteng nang karo arep ara tangis lan gemletek untu. ³¹ "Menawan anak menungsa teka nang jero kemulyaane lan kabeh malaikat bareng-bareng deweke, mulane kuwe arep manggon (bersemayam) neng duwur tahta kemulyanan. ³² Njur sekabeh bangsa arep di kumpulna neng ngarepe lan kae arep misahna wong-wong, padha karo wong angona seng misahna wedus karo domba, ³³ Lan seng angon arep manggona domba-domba sebelah tengane, lan wedus-wedus di panggonna nang sebelah kiwene. ³⁴ Lan raja kuwe arep ngomong karo sekabeeh sengana sebelah tengenne; ayo he kowe seng diberkati nang ramaku, tampanono kerajaane seng wis di sediakna sepet dunia di dadekna, ³⁵ Sepet waktu kuwe aka ngelih kowe aweh aku mangan; njur wektu aku ngelak, kowe aweh aku nginum; wektu aku dadi wong seng ora dikenal kowe aweh aku panggonan; ³⁶ Waktu aku wuda, kowe awuh aku klambi; wektu aku lara kowe tilik aku; waktu aku di kurung, kowe tilik aku. ³⁷ Mulane wong-wong bener kae arep sauri deweke, jarene Gusti, umpamare aku weruh jenengan ngelih lan sekabehe aweh jenengan mangan, menawa ngelok njur sekabehe aweh jenengan nginum? ³⁸ Merawane kabeh weruh jenengan, koyo wong seje, lan sekabehe aweh jenengan panggonan, menawa wuda lan kabeh aweh jenengan klambi? ³⁹ Nenawane kabeh weruh jenengan lara lan rengjero penjara lan kabeh tilik jenengan? ⁴⁰ Lan raja kuwe arep semaur sekabehe: Aku ngomong karo kowe, semestine kabeh kuwe sing lakokna go salah sijine wong seka sedulurku sing paling gina iki, kowe njur ngelakoknane go aku. ⁴¹ Lan kowe arep ngomong bae karo sekabehe sing nang sisih kiwene: lungoo sekang ngarepku, he kowe wong-wong laknat, lungoo maring genini sing langgeng sing wis disediakna go iblis can malaikat malaikate. ⁴² Mulane kuwe aku ngelih, kowe ora aweh Aku mangan; seuketku Aku ngelak, kowe ara aweh Aku nginum; ⁴³ Sewektu Aku dadi wong seje: kowe ora awehak panggonan, sewektu Aku wuda, kowe ora aweh Aku klambi sewektu Aku lara lan nang jero penjara, kowe ora tilit Aku. ⁴⁴ Njur kabeane arep nye mauri piyannbake nek kayo kuwi dewek kabeh weruh jenengan ngelih, utawa lara, utawa dadi wong sejen, utawa muda, lan lara, utawa nang jero penjara, lan kowe kabeh ora ngeladeni rjenengan. ⁴⁵ Mula kuwi arep nyemauri sekabehe: Aku ngomong karo kowe sukjane kuwe mau sing ora kowe lakokna dudu sawong seka sing paling ngina ikih, kowe ora ngelak okna ikih go Aku. ⁴⁶ Lan kabeh iki arep mlebu nang gon siksanan sing langgeng, mung wong becik sing mlebu penguripan sing langgeng.