¹ ۱۔ وَل میں ڈِٹھا کہ بّرہ نے ستاں مُہراں وِچوں ہِک مُہر کھولی اَتے چاراں جانداراں وِچوں ہِک کوُ گرجدار آواز اِچ آدھے ہوئے سُنا، "آؤ!"۔ ² ۔ میں ڈِٹھا کہ ہِک چِٹا گھوڑا ہِا! اوُندے سوار دے کول ہِک کمان ہائی اَتے اوُں کوُ ہِک تاج ڈِتا گیا ہا اوہ ہِک جِت کے آون آلے دی کار فتح کرنے نکلا۔ ³ ۔ جڈاں بّرے نے ڈوجھی مُہر کھولی، میں ڈوجھے جاندار کوُ ایہہ آدھے ہوئے سُنا، "آؤ!" ⁴ ۔ وَل ہَک بئیا گھوڑا جیندا رنگ بہوں زیادہ رَتا ہا باہر نکلا اوُں گھوڑے دے سوار کوُ اختیار ڈِتا گیا ہا کہ اوہ زمین تے صلح چا گھنے تاں جو زمین دے راہون آلے ہِک ڈوجھے دا قتل کرن اَتے گھوڑے دے سوار کوُ ہِک وڈی تلوار ڈِتی گئی۔ ⁵ ۔ جڈاں بّرے نے تریجی مُہر کھولی، میں تریجے جاندار کوُ ایہہ آدھے ہوئے سُنا "آؤ!" میں ہِک کالا گھوڑا ڈِٹھا، اَتے اِیں گھڑ سوار دے ہتھ اِچ ہِک تکڑی ہائی۔ ⁶ ۔ میں چاراں جانداراں وِچوں، " گویا ایہہ آدھے ہوئے سُنا" کنک دینار دے سیر بھر تے جَو دینار دے ترئے سیر تے تیل تے مَے دا نقصان نہ کر۔ ⁷ ۔ جڈاں بّرے نے چوتھی مُہر کھولی۔ میں چوتھے جاندار کوُ ایہہ آدھے ہوئے سُنا، "آؤ!"۔ ⁸ ۔ وَل میں پیلا گھوڑا ڈِٹھا، اِیں گُھڑ سوار دا ناں موت ہا، اَتے علم ارواح اوُندے پچھوں ہَن اَتے اوُں کوُ زمین دے چوتھے حصے تے اختیار ڈِتا گیا جو اوہ زمین دے راہون آلیاں کوُ تلوار، بُھک، بیماری تے جنگلی جانوراں نال ہلاک کرے۔ ⁹ ۹۔ جڈاں بّرے نے پنجویں مُہر کھولی، میں قربان گاہ دے تھلے اُنہاں روُحاں کوُ ڈِٹھا جو خدا دے کلام تے اوُں گواہی تے مضبوط راہون دے پاروں قتل کیتے گئے ہَن۔ ¹⁰ ۱۰۔ اوہ بڑی اُچی آواز نال آدھیاں ہَن، تُوں جو ساریاں تے حاکم ہئیں، قُدوس تے سچا ہئیں کڈاں تک زمین تے راہون آلیاں دا انصاف نہ کریسیں اَتے کڈاں تک تُوں ساڈے خون دا بدلہ نہ گھن سیں۔ ¹¹ ۱۱۔ اِنہاں ساریاں کوُ ہک چٹا جامہ ڈِتا گیا اَتے اُنہاں کوُ ڈسایا گیا جو اُنہاں کوُ تھوڑا انتظار کرنا ہِے جڈاں تائیں تُہاڈے ہم خدمت تے تُہاڈے بھِرا، تے تُہاڈی بھیناں دا شمار پورا نہ تھی ونجے جِنہاں کوُ تُہاڈی کار قتل تھیونا ہِے۔ ¹² ۔ جڈاں بّرے نے چھیویں مُہر کھولی میں ڈِٹھے کہ ہک وڈا زلزلہ آیا۔ اَتے سورج کالے کپڑے دی کار کالا تھی گیا، اَتے پورا چن خون تھی گیا۔ ¹³ ۔ اَتے آسمان دے تارے زمین تے ڈھے پئے جیویں انجیر دے کچے پھل سردیاں اِچ اِنجیر دے درخت توں زور دار ہنیری دی وجہ تھوں ڈھے پوندے ہِن۔ ¹⁴ ۱۴۔ آسمان غائب تھی گیا جیویں پَتر کوُ لپیٹ ڈِتا ویندے اَتے ہر ہک پہاڑ تے ٹاپو اپنی جاہ تھوں ہِل گیا۔ ¹⁵ ۱۵۔ وَل زمین دے بادشاہ، تے اہم شخصیات تے جرنیل، امیر، طاقتور اَتے ایندے علاوہ بئے، غلام تے آزاد، ساریاں نے پہاڑاں دی غاراں اِچ اپنے آپ کوُ لُکا گِدے۔ ¹⁶ ۱۶۔ اُنہاں نے پہاڑاں تے چٹاناں کوُ آکھے، "ساڈے تے ڈھے پَو" اَتے ساکوُ ایندے کولوں جیہڑا تخت تے بیٹھا ہِے تے بّرے دے غضب کولوں لُکا گھنو۔ ¹⁷ ۱۷۔ کیوں جو اوُندے قہر دا ڈِیں آ پہنچے اَتے ہُن کون اوُندے سامنے کھڑا رہِ سگ سی؟۔