1
۱۔ وَل میں ہیکل توں ہک وڈی آواز سُنی جیہڑی اُنہاں سَت فرشتیاں کوُں ایویں آدھی ہائی۔ ''ونجو تے خدا دے غصے دے سَتے پیالے زمین تے سَٹ ڈیوو۔''
2
۔ پہلا فرشتہ گیا تے اوُں نے اپنا پیالہ زمین تے کلٹی کر چھوڑے، بہوں بُرا تے تکلیف نال بھریا ہویا ناسور اُنہاں تے آیا جنہاں نے حیوان تے اوُندے بت دی عبادت کیتی تے اوُندا نشان لوایا۔
3
۔ ڈوجھے فرشتے نے اپنا پیالہ سمندر ا،چ سٹیا، ایہہ مرے ہوئے آدمی دے خون جیہا تھی گیا، تے ہر جاندار اوُندے وِچ مر گیا۔
4
۔ تریجھے فرشتے نے اپنا پیالہ دریا تے چشمیان تے سَٹیا تے اوہ خون بن گیا۔
5
۔ میں پانی دے فرشتے کوُ ایہہ آدھے ہوئے سُنیا، تُو عادل ہِے تُو جو ہِے، جو ہاویں، پاک ہئیں، کیوں جو تُوں عدالت گھن آیا ہئیں۔
6
۔ کیوں جو اُنہاں نے مقدساں تے نبیاں دا خون وہایا ہِے، تُوں اُنہاں کوُ پیون کیتے خون ڈِتا، اوہ اِیں دے مستحق ہَن۔
7
۔ میں قربان گاہ توں جواب سُنیا، ''ہاں خداوند خدا، جو ساری دُنیا تے حکومت کریندا ہئیں، تیڈی عدالت سِدھی تے سچی ہِے۔''
8
۔ چوتھے فرشتے نے اپنا پیالہ سورج تے سَٹیا، اَتے اجازت ڈِتی گئی کہ لوگاں کوُ اَگ دے نال ساڑ چھوڑے۔
9
۹۔ اَتے لوگ گرمی دی وجہ توں سڑ گئے، تے اُنہاں نے خدا دے ناں تے الزام تراشی کیتی، ایویں جو اِنہاں ساریاں آفتاں تے اختیار رکھیندا ہا، اُنہاں نے توبہ نہ کیتی جو اوُں دے ناں نوں جلال ڈیندے۔
10
۱۰۔ پنجویں فرشتے نے اپنا پیالہ حیوان دے تخت تے سٹیا، اَتے اندھارے نے اوُندی بادشاہت کو کج گدے، درد دے مارے لوگ اپنیاں زباناں کٹن لگ پئے۔
11
۱۱۔ اُنہاں نے اپنے درد تے وگڑے ہوئے زخماں دی وجہ توں آسمان دے خدا دی تکفیر کیتی۔ اُنہاں نے جو کجھ ہُن تائیں کیتا ہا توبہ نہ کیتی۔
12
۔ چھیویں فرشتے نے اپنا پیالہ وڈے دریا اِچ یعنی فرات اِچ سٹیا، اَتے اوُندا پانی سُک گیا تاں جو مشرق توں آون آلے بادشاہاں کیتے جاہ رستہ تیار کرے۔
13
۔ میں ترئے گندیاں روحاں ڈیکھیاں میں نگاہ کیتی تاں اوہ ڈِڈھ دی طرح ہَن جو اژدہا، حیوان تے کوُڑے نبیاں دے مُنہاں وِچوں نکلدیاں پیاں ہَن۔
14
۱۴۔ ایہہ شیطان دیاں روحاں ہَن۔ جو معجزات تے نشان ڈِکھاندیاں ہَن۔ ساری دُنیا دے بادشاہاں دے کول گیاں تاں جو اُنہاں کو جمع کرے کیونکہ خدا جو ساریاں تے حاکم ہِے اوُندے وڈے ڈِیں اِچ لڑائی کیتے تیار کرے۔
15
۱۵۔ ڈیکھو! میں چور دی مانند آندا پیا ہاں! مبارک ہِے اوہ جیہڑا جاگدا ہِے اَتے اپنے کپڑیاں دی حفاظت کریندا ہِے تاں جو اوہ ننگا نہ راہسی۔
16
۱۶۔ اوہ اُنہاں کوُ ہک جاہ تے جمع کریندے پئے ہَن جیندا ناں عبرانی اِچ ہرمجدون ہِے۔
17
۱۷۔ ستویں فرشتے نے اپنا پیالہ ہوا اِچ سٹیا، وِل ہک وڈی آواز پاک مقام توں تے تخت توں آئی۔ ''اے تھی گیا''۔
18
۱۸۔ وَل بجلیاں، آوازاں تے گرجاں پیدا تھیاں اَتے ایہو جیہا وڈا زلزلہ آیا جیویں زمین دے شروع تھوں کڈائیں نہ آیا ہا۔
19
۱۹۔ وڈا شہر ترئے حصیاں وِچ ونڈیج گیا، تے طاقتاں دے شہر تباہ تھی گئے، تے وڈے شہر بابل دی یاد خدا دے ہاں تھئی تاں جو اوُں کوُ غصے دی مَے پلاوے۔
20
۲۰۔ ہر جزیرہ غائب تھی گیا اَتے پہاڑ وَل دوبارہ نہ ملے۔
21
۲۱۔ آسمان تھوں من من بھر دے گڑے لوگاں تے ڈھٹے، اِنہاں گڑیاں دی آفت دی وجہ تھوں لوگاں نے خدا دی تکفیر کیتی کیوں جو آفت بہوں خطرناک ہا۔