¹ ۱۔ وَل میں ہک بئیا نشان آسمان تے ڈِٹھا، جیہڑا سب توں وڈا حیران کرن آلا ہا: اُتھاں سَت فرشتے سَت آفتاں دے نال ہَن جنہاں وِچوں آخری آفت ایہہ ہِے۔ (جیندے نال خدا دا سارا غضب ختم تھی گیا ہا)۔ ² ۔ وَل میں شیشے دا ہک سمندر ڈِٹھا جیندے وِچ اَگ ملی ہوئی ہا، اَتے سمندر دے ہک پاسے اُنہاں لوگاں کوُ کھڑے ڈِٹھا جیہڑے حیوان تے اوُندے بت تے اوُندے ناں تے غالب آئے ہَن تے اُنہاں دے کول خدا دیاں بربطاں وی ہَن۔ ³ ۔ اوہ خدا دے خادم تے بّرہ دا گیت گاندے پئے ہَن: ''تیڈے کم عظیم تے حیران کرن آلے ہِن، خداوند تُو ہی ساریاں تے حکومت کرن آلا ہئیں، تیڈیاں راہاں ٹھیک تےسچیاں ہِن، قوماں دے بادشاہ!''۔ ⁴ ۔ ''خداوند تیڈے کولوں کون نہ ڈرسی، تے تیڈے ناں کوُ جلال نہ ڈیسی؟ تُوں ہکو پاک ہئیں۔ ساریاں قوماں آسن تے تیڈی عبادت کریسن، کیوں جو تیڈی راستبازی دے کم ظاہر تھی سن۔'' ⁵ ۔اِنہاں گالہیں دے بعد میں گواہاں دا خیمہ ڈِٹھا جو آسمان تے کھولیا گیا ہا۔ ⁶ ۔ اوہ سَت فرشتے جنہاں کول سَت آفتاں ہَن، شفاف تے چمکدار سوتی (چٹے) کپڑے قیمتی پتھراں نال سجائے ہوئے تے اپنے سینیاں تے سنہری بند بدھے ہوئے پاک مقام اِچوں نکلے۔ ⁷ ۔ اُنہاں چاراں جانداراں نے سَت سونے دے پیالے جو زندہ تے ہمیشہ راہون آلے خدا دے غصے نال بھرے ہَن اُنہاں سَت فرشتیاں کوُ ڈِتے۔ ⁸ ۔ ہیکل جو خدا دے جلال تے اوُندی قدرت دے پاک دھوُں دے نال بھرگئی۔ کوُئی وی اوُندے وِچ وڑ نہ سگدا ہا اِتھوں تائیں کہ اوہ سَت فرشتے وی نئیں جڈاں تائیں کہ سَت آفتاں پوریاں نہ تھی ونجن۔