1
۱۔ ول آسمان دی بادشاہی اُنہاں ڈاہ کنواریاں دی کار ہِے جیہڑیاں اپنیاں مثعلاں گھِن کے گھوٹ دے استقبال کوُ نکلیاں۔
2
۲۔ اُنہاں دے وچوں پنج کملیاں ہَن۔ تے پنج سیانیاں ہَن۔
3
۳۔ جیہڑیاں کملیاں ہَن اُنہاں نے اپنیاں مثعلاں تا گھِن گدیاں پر اپنے نال تیل نہ گِدا۔
4
۴۔ پرجیہڑیاں سیانیاں ہَن اُنہاں نے اپنیاں مشعلاں دے نال تیل کُپیاں وِچ تیل وی گھِن گِدا۔
5
۵۔جیہڑے ویلے گھوٹ دے آؤن کوُ دیر تھی گئی تا اوہ اُنہاں کوُ نیندر آ گئ ۔
6
۶۔ اَدھی رات کوُ ڈَنڈ پے گئی کہ گھوٹ آ گئیے! اوُن دے استقبال کوُ نکلوُں۔
7
۷۔ اوُں ویلے اوہ ساریاں کنواریاں اُٹھی کے اپنی اپنی مثلاں کوُ ٹھیک کرن لگ پئیاں ۔
8
۸۔ اتے کملیاں نے وی سیانیاں کوُ آکھیا ول اپنے تیل وِچوں ساکوُں وی کجھ تیل ڈیوو کیوں جو ساڈیاں مثعلاں بجھن آلیاں ہِن۔
9
۹۔ سیانیاں نے جواب ڈِتے کہ شاید ساڈے کول اساں ڈوہاں کیتے پورا نہ تھی وے۔ چنگا تاں ایہہ ہِے جو کہ ویچن آلیاں کولوں وَنج کے اپنے کیتے مُل گھِن آو۔
10
۱۰۔ جیہڑے ویلے اوہ مُل گھنن کیتے ویندیاں پئیاں ہَن کہ گھوٹ آ گئیے اَتے جیہڑیاں تیار ہَن اوہ اوُں دے نال شادی دے جشن اِچ اندر لگیاں گئیاں اَتے بوہا بند تھی گئے۔
11
۱۱۔ وَل اوہ ڈوجھیاں کنواریاں آیاں تے آکھن لگیاں اَے خداوند! اے خداوند! ساڈے کیتے بوہا کھول ڈے۔
12
۱۲۔ اوُں نے جواب وِچ آکھیا میں تُہاکوُ سچ آدھا ہاں بئی میں تُہاکوُ نئیں سُنجھاندا۔
13
۱۳۔ ایں پاروُں تُساں جاگدے راہوائے کیوں جو تُساں نہ اوُں ڈیں کوُ جان دے ہیوے نہ اوُں ویلے کوُ ۔
14
۱۴۔ کیونکہ ایہہ اوُں بندے جیہا حال ہِےجئیں نے ڈوجھے مُلک اِچ وَیندے ویلے اپنے گھر دے نوکراں کوُ سڈایا تے اپنا مال اُنہاں دے حوالے کیتا۔
15
۱۵۔ اَتے ہِک کوُ پنج توڑے ڈِتے۔ ڈوجھے کوُ ڈوُ تے تریجھے کوُ ہِک یعنی ہر ہِک کوُ اوُں دی لیاقت دے مطابق ڈِتا تے اوہ اپنے سفر تے لگا گیا۔
16
۱۶۔ جیکوں پنج توڑے ملے ہَن اوُں نے جلدی ونج کے لین دین کیتا اَتے پنج توڑے بئے کمائے۔
17
۱۷۔ ایں ویں ہی جئیں کوُ ڈوُ ملے ہَن اوُں نے وی وُو بئے کمائے۔
18
۱۸۔ پر جئیں کوُ ہِک مِلا ہا اوُں نے ونج کے ٹویا کحڈیا تے اوُندے وِچ اپنے مالک دا روپیہ لُکا ڈِتا۔
19
۱۹۔ ہِک بہوں لمبے عرصے دے بعد اُنہاں نوکراں دا مالک وَلیا اَتے اوہ حساب گھنن لگے۔
20
۲۰۔جئیں کوُ پنج توڑے مِلے ہَن اوہ پنج توڑے بئے گھِن آیا اَتے آکھن لگیا اَے خداوند! تُساں پنج توڑے میکوُ ڈِتے ہَن۔ ڈیکھ میں پنج توڑے بئے کمائے ہِن۔
21
۲۱۔ اوُں دے مالک نے اوُں کوُ آکھیا شاباش چنگا تے وفادار نوکر توں تاں تھوڑے دے وچ دیانتدار ریہا ہئیں رہیا ھیں۔میں تیکوں بہوں ساریاں شئیاں دا مختار بنیساں۔ اپنے مالک دی خوشی وِچ شریک تھی۔
22
۲۲۔ اَتے جینکوُ ڈوُ توڑے مِلے ہَن اوُں نے وی کول آ کے آکھیا اَے خداند تُو میکوُ ڈوُ توڑے ڈِتے ہَن۔ ڈیکھ میں اوُندے نال ڈوُ توڑے بئے کمائے ہِن۔
23
۲۳۔اوُں دے مالک نے اوُں کوُ آکھیا تے شاباش ڈِتی تُوں گھٹ وِچ دیانتدار ہاویں۔ میں تیکوُ بہوں ساریا شئیاں دا مُختار بنیساں۔ اپنے مالک خوشی وِچ شریک تھی۔
24
۲۴۔ اَتے جینکوُ ہِک توڑا ملیا ہا اوہ وی کول آ کے آکھن لگا اَے خداوند میں تیکوُ جان دا ہاں کہ توُں بہوں سخت بندہ ہئیں اَتے جتھاں نئیں وہایا تُوں اٗتھوں وی کٹ گھِندیں اَتے جِتھاں نئیں سَٹیا تُوں اُتھوں وی جمع کر گھِندیں۔
25
۲۵۔ میں ڈر گیا ہامی اَتے ونج کے تیڈا توڑا زمین اِچ لُکا ڈِتا ہا۔ ڈیکھ جو تیڈا ہِے اوہ ایہہ ہِے۔
26
۲۶۔ اوُں دے مالک نے جواب وِچ اوُں کوُ آکھیا اَے مکار تے سُست نوکر! تُوں جان دا ہاویں کہ میں جتھاں نئیں وہایا اُتھوں کٹیندا ہاں اَتے جتھاں میں نئیں سٹیا اُتھوں جمع کریندا ہاں۔
27
۲۷۔ ایں پاروں تیڈے تے لازم ہا کہ میڈا روپیہ سا کئیں مالدار کوُ ڈیندا تاں میں آ کے سُود سمیت اوندے کولوں واپس گھِن گھِندا۔
28
۲۸۔ ایں وجہ تھوں ایدے کولوں اوہ توڑا گھن گھنو ا اَتے اوُں کوُ ڈے چھوڑو جیندے کول جیندے کول ڈاہ ہِن۔
29
۲۹۔ کیوں جو جیندے کول ہِے اوُں کوُ ڈِتا ویسی اَتے اوندے کول ڈھیر تھی ویسی پر جیندے کول نئیں اوُندے کولوں اوہ وی جو اوُندئے کول ہِے گھِن گِدا ویسی۔
30
۳۰۔ اِیں نکمے نوکر کوُں باہر اَندھارے وِچ سَٹ ڈِتا ونجے۔ اُتھاں روونا تے ڈنداں دا پیسنا ہوسی۔
31
۳۱۔ جڈاں ابنِ آدم اپنے سارے فرشتیاں دےنال جلال دے وچ آسی تاں اوہ اپنے جلال دے تخت تے بیہہ ویسی۔
32
۳۲۔ اَتے ساریاں قوماں اُندے سامنے جمع کیتیاں ویسن اَتے اوہ ہِک کو ڈوجھے تھوں اَنج کریسی جیویں آجڑی اپنیاں بھڈاں کوُں بکریاں تھوں اَنج کریندے۔
33
۳۳۔ اَتے بھیڈاں کوُ اپنے سجے پاسے تے بکریاں کوُ اپنے کھبے پاسے کھڑا کریسی ۔
34
۳۴۔ اوُں ویلے بادشاہ اپنے سجے پاسے آلیاں کو آکھسی آؤ میڈے باپ دے چنگے بھاکاں والے لوگو بادشاہی کوں وراثت دے وِچ گِھن گھِنو جیہڑی دنیا دے شروع تھوں ہی تُہاڈے کیتے تیار کیتی گئی ہِے۔
35
۳۵۔ جڈاں میں بُھکا حامی تُساں میکوُں ٹُکر کھوائے۔ میں پیاسا حامی تُساں میکوُں پانی پلاے۔ میں پردیسی حامی۔ تُساں میکوُں اپنے گھر اِچ جاہ ڈِتی۔
36
۳۶۔ ننگا حامی تُساں میکوُں کپڑے پوائے۔ بیمار حامی تُساں میڈا خیال کیتا۔ قید اِچ حامی۔ تُساں میڈے کول آئے۔
37
۳۷۔ وَل راستباز جواب وِچ اوُں کوُ آکھسن اَے خداوند! اَساں تیکوُ کڈاں بھُکا ڈیکھ کے ٹُکر کھوائے یا پیاسا ڈیکھ کے پانی پلائے؟۔
38
۳۸۔ اَساں کڈاں تیکوُ پردیسی ڈیکھ کے اپنے گھر اِچ گھِن گئے ہاسے؟ یا ننگا ڈیکھ کے تیکوُ کپڑے پوائے؟۔
39
۳۹۔اَساں کڈاں تیکوُ بیمار یا قید اِچ ڈیکھ کے تیکوُ مِلن آئے؟۔
40
۴۰۔ بادشاہ جواب وِچ اُنہاں کوُ آکھسی میں تُہاکوُ سچ آدھا ہاں کہ جڈاں تُساں میڈے اِنہاں نِکے بھِراواں وِچوں کئیں نال ایہہ سلوُک کیتے تاں میڈے ہی نال کیتے۔
41
۴۱۔ وَل اوہ کھبے پاسے آلیاں کوُ آکھسی اِے لعنتیو میڈے سامنے تھوں اوُں ہمیشہ دی بھا وِچ لگے ونجو جیہڑی شیطان تے اوُں دے فرشتیاں کیتے تیار کیتی گئی ہِے۔
42
۴۲۔ کیونکہ میں بھُکا حامی۔ تُساں میکوُ ٹُکر نہ کھوائے۔ پیاسا حامی۔ تُساں میکوُ پانی نہ پلائے۔
43
۴۳۔ پردیسی حامی تُساں میکوُ گھر اِچ نہ آؤن ڈِتے۔ننگا حامی۔ تُساں میکوُ کپڑے نہ پوائے۔ بیمار تے قید اِچ حامی۔ تُساں میڈے کول نہ آئے تے میڈی فکر نہ کیتی۔
44
۴۴۔ تاں اوہ جواب اِچ آکھسن اَے خداوند! اَساں کڈاں تیکوُ بھُکا یا پیاسا یا پردیسی یا ننگا یا بیمار یا قید وِچ ڈیکھ کے تیڈی خدمت نہ کیتی؟۔
45
۴۵۔ اوُں ویلے اوہ اُنہاں کوُ جواب اِچ آکھسی میں تُہاکوُ سچ آدھا ہاں کہ جڈاں تُساں ساریاں وِچوں نِکیاں نال کئیں دے نال ایہہ سلوک نہ کیتا تاں میڈے نال نہ کیتا۔
46
۴۶۔ اَتے ایہہ ہمیشہ دی سزا پاسن پر راستباز ہمیشہ دی زندگی۔