¹ ۱۔ تے یوناہ نے ݙوجھی واری خداوند دا کلام گھیدا۔ ہوں آکھیے کہ ² ۲۔ اٹھ نینوا دے وڈے شہر کوں ونج تے ہنیں کوں ڳال ݙس جیندا مائیں تیکوں آکھینداں۔ ³ ۳۔تاں یوناہ خداوند دے آکھنڑ تے اٹھ تے نینوا دُو ڳیا۔ نینوا ہک ٻہوں وݙا شہر ہا۔ ہوندا پندھ ترائے دی راہ ہائی۔ ⁴ ۴۔تے یوناہ شہر وچ داخل تھی تے ہک ڈیں کیتے ڳیا۔ تے او سفر کریندیں ہوئے آکھیا ہا۔کہ چالیں ڈیں دے بعد نینوا ختم تھی ویسی۔ ⁵ ۵۔تے نینوا دے لوگ خدا تے ایمان ڳھن آئے۔ تے روزے دا اعلان کر تے سارے دے سارے کیا ماڑے کیا چنگے ٹاٹ تے شامل تھی ڳئے ۔ ⁶ ۶۔ تے اے ڳالھ شاہ نینوا کوں وی پُج گئی تے ہوں تخت کنوں اٹھ تے شاہی کپڑے لہا ڈیتے ۔ ٹاٹ پا تے راکھ تے ٻہہ ڳیا ⁷ ۷۔ولا حکم جاری کیتے بادشاہ دولت آلے بندے توں نینوا وچ اے اعلان تھے۔ جے کوئی بندا یا جانور یا ڳائو یا ݙاند یا بھیڈ یا بکری کوئی وی شے نہ کھاوے نہ چکھے نہ پانڑیں پیوے۔ ⁸ ۸۔ٻیا ہوندے بندے تے جانور ٹاٹ پاوین ۔ تے خداوند دے سامنڑیں واویلا کرن ولا ہر ہک آپنڑیں برے کم تے آپنڑیں ہتھوں ظلم کنوں توبہ کرو۔ ⁹ ۹۔ شاید خدا آپنڑاں ارادہ بدلے تے پچھتاوےتے آپنڑیں ظلم کنوں ہٹ ونجے۔ تے اساں پریشان نہ تھیووں۔ ¹⁰ ۱۰۔ جہیڑے ویلے خدا ہنیں دی اے حالت ݙھیٹی۔ تے او آپنڑیں گندے کمیں تو بچ ڳئے ۔ تے خدا ہوں عذاب تو پچھتایا جیہڑا ہنیں تے بھیجنڑ دا آکھیا ہس۔ تے ولا ہونکوں کائنی ڳھن آیا۔