¹ ۱۔ رَب سلطنت کردا اے۔دھرتی خوشی مناوے۔ جزیریاں دی بہتات خوشی مناوے ۔ ² ۲۔ بدل تے ہنیرا اوہدے آلے دوالے نیں ۔ نیاں تے انصاف اوہدے تخت دا قیام نیں ۔ ³ ۳۔ اَگ اوہدے اَگے اَگے چلدی اے ۔ تے اوہدے مخالفاں نُوں چاراں پاسیاںوَلوں ساڑ دیندی اے ۔ ⁴ ۴۔ اوہدیاں بجلیاں جہان نُوں روشن کر دیاں نیں ۔ دھرتی ویکھ کے ہِل گئی اے۔ ⁵ ۵۔ رَب یعنی کُل دنیا دے حکمران دے حضُور۔ پہاڑ موم وانگ پگھل جاندے نیں ۔ ⁶ ۶۔ اَسمان اوہدی سچائی بیان کردے نیں ۔ ساریاں قوماں اوہدا جلال ویکھدیاں نیں۔ ⁷ ۷۔ جیہڑے تراشیاں ہوئیاں شیواں دی پوجا کر دے نیں ۔ اوہ جیہڑے بُتاں اُتے گھمنڈکر دے نیں ۔ اوہ سارے شرمندہ ہو جاندے نیں ۔ سارے معبود اوہدے اَگے سجدہ کر دے نیں ۔ ⁸ ۸۔ یا رَب تیری فرماناں دے سببوں۔ صیہونؔ سُن کے خوش ہوندا اے۔ تے یہوداہ ؔ دے شہر خوشی مناؤندے نیں۔ ⁹ ۹۔ کیوں جو تُوں یا رَب کُل دھرتی اُتے عالیٰ ایں۔ تُوں سارے معبوداں دی نسبت بوہت بُلند اے۔ ¹⁰ ۱۰۔ جیہڑے بدی تَوں نفرت رکھدے نیں اوہ رَب دے پیارے نیں ۔ اوہ اپنے چُنیاں دیاں جاناں دی حفاظت کر دا اے۔ اوہ اوہناں نُوں شریر دے ہتھوں چُھڈاندا اے۔ ¹¹ ۱۱۔ صادق اُتے لَو۔ تے راست دِلاں اُتے خوشی دا ظاہر ہوندی اے ¹² ۱۲۔ اے صادقوں! رَب وچ خوش ہوؤ۔ تےا وہدے قدوس ناں دا شکر کرو۔