¹ ۱۔ آؤاَسیں رَب لئی گائیے ۔ اپنی نجات دی چٹان لئی خوشی نال بُلائیے۔ ² ۲۔ اوہدے حضُور شُکر کردیاں ہویاں آئیے ۔ تے گیت گاؤندیاں ہویاں اوہدے اَگے خوشی دے نعرے ماریئے۔ ³ ۳۔ کیوں جو رَب عظیم اے۔ اوہ کُل معبوداں اُتے بُزرگ بادشاہ اے۔ ⁴ ۴۔ اوہدے ای ہتھ وچ دھرتی دیاں گہرائیاں نیں ۔ تے پہاڑاں دیاں چوٹیاں وی اوہدیاں نیں ۔ ⁵ ۵۔ سمندر اوسے دا اےکیوں جو اوسے نیں ایہنوں بنایا اے ۔ تے خشکی وی ۔جیہڑی اوہدے ہتھاں دی بَنت اے۔ ⁶ ۶۔ آؤ اسیں جھُکیئے تے سجدہ کرئیے۔ تے اپنے خالق رَب دےاَگے گوڈیاں بھار ہوئیے۔ ⁷ ۷۔ کیوں جو اوہو ای ساڈا رَب اے۔ تے اسیں اوہدی نگہبابی دی اُمت ۔ سگوں اوہدی رہنمائی دا دا گَلہ نیں ۔ کاش پئی اَج تُسی اوہدی آوازسُنو۔ ⁸ ۸۔ "تُسی اپنے دل نُوں سخت ناں کرو جیویں مریبہؔ وچ ۔ یاں جیویں مسّہ ؔ دے دِن اُجاڑ وچ کیتا سی۔ ⁹ ۹۔ جتھے تہاڈے پیو دادے نیں میرا اِمتحان لیا ۔ تے میرے کماں نُوں ویکھ کے وی مینوں اَزمایا ۔ ¹⁰ ۱۰۔ چالیھ ورھے تیک میں اوس پیڑھی تَوں ناخوش رہیا سی۔ تے میں آکھیا پئی ایہہ باغی دل قوم اے۔ تےاوہ میراں راہواں تَوں انجان نیں ۔ ¹¹ ۱۱۔ ایس لئی میں اپنے غضب وچ سَوں کھادی اے۔ پئی ایہہ میرے چین وچ کدی وی ناں وڑن گے ۔"