(مُناجات۔موسیٰ وَلوں خُدا دا بندہ) ¹ ۱۔ یا رَب تُوں ای پیڑھیوں پیڑھی ۔ ساڈی لُکن دی تھاں ایں۔ ² ۲۔ ایس تَوں پیلاں پئی پہاڑ پیدا ہوئے ۔ تے دھرتی تے دنیابنائی گئی ۔ شروع تَوں اخیر تیک تُوں ای رَب ایں ۔ ³ ۳۔ تُوں انسان نُوں مِٹی وچ مَوڑ دیناں ایں ۔ تے آکھدا ایں پئی اے بنی آدم پَرت جاؤ۔ ⁴ ۴۔ کیوں جو تیری نظر وچ ہزار ورھے ۔ کَل دے لنگھے ہوئے دِن وانگ نیں ۔ یاں رات دے اِک پہر وانگ نیں ۔ ⁵ ۵۔ تُوں اوہناں نُوں ڈبو دیناں ویں ۔ اوہ اینج جیوں سویر دا سُفنا تے بدلن والی گھاہ بن جاندے نیں۔ ⁶ ۶۔ اوہ سویر دی لہلہاندی تے ہری ہو جاندی اے ۔ تے شام نُوں مُرجھاندی تے سُک جاندی اے۔ ⁷ ۷۔ یقیناً اَسیں تیرے غضب نال مِٹ گئے آں۔ تے تیرے غُصے نال پریشان ہو گئے آں۔ ⁸ ۸۔ تُوں ساڈیاں بدیاں اپنے سامنے ۔ تے ساڈے لُکے گناہ اپنی اَکھ دی لَو وچ رکھے نیں۔ ⁹ ۹۔ کیوں جو ساڈے سب دِن تیرے غصے وچ کَٹے نیں ۔ اَسیں اپنے دیہاڑے آہ وانگ لنگھائے نیں۔ ¹⁰ ۱۰۔ ساڈے وَرھیاں دی گِنتی ستر ورھے دی اے۔ یاں جے اَسیں مضبوط آں تے اَسی دی۔ تےا یہہ کدی کدائیں تکلیف دےتے بے کار نیں ۔ کیوں جو ایہہ چھیتی لَنگھ جاندے نیں تے اَسیں اُڈ جاندے آں۔ ¹¹ ۱۱۔ تیرے غَضب دی شِدت نُوں کون جاندا اے۔ یاں تیرے غُصے نُوں جَدوں تیرا جیز ڈر نارَکھیا جاوے۔ ¹² ۱۲۔ سانُوں سکھا پئی کسطراں اپنے دِن گِن لئیے۔ تاں جو اَندرلی حِکمت حاصل کرئیے۔ ¹³ ۱۳۔ یا رَب پَرت، کَدوں تیک؟ اپنے بندیاں اُتے رحم کر۔ ¹⁴ ۱۴۔ چھیتی سانُوں اپنی رحمت نال بھر دے۔ تاں جو اَسیں اپنے سب دِناں وچ خوشی منائیے تے خوش ہوئیے۔ ¹⁵ ۱۵۔ جنیے دیہاڑے تُوں سانوں دُکھ دِتا اے ۔ تے جینے وَرھے اَسیں مصیبت وچ رہے آں۔ اوہنی ہی خوشی سانُوں بخش دے۔ ¹⁶ ۱۶۔ تیرا کام تیرے بندیاں اُتے ۔ تے تیرا جلال اوہناں دی اولاد اُتے ظاہر ہووے۔ تے رَب ساڈے خُدا دی شفقت ساڈے اُتے ہووے۔ ¹⁷ ۱۷۔ تے ساڈے ہتھ دا کام ساڈے لئی کامیاب ہووے۔ تے ساڈے ہتھ دا کام کامیاب ہووے۔