داؤد وَلوں مَوت لَبینؔ دی دھن تے آگو گوئیے لئی ¹ ۱۔ (الف)یا ربا میں اپنے سارے دل نال تیرا شکر کراں گا میں تیرے سارے عجیب کام دساں گا ² ۲۔ میں تیتھوں خوش تے شاد رہواں گا سچیاں رَبا میں تیرا ناں جپا ں گا ³ ۳۔ (ب)کیوں جو میرے ویری پِشاں ہو گئے نیں اوہ ڈِگ پئے تے تیرے اَگے مر گئے نیں ⁴ ۴۔ کیوں جو توں میرا حق تے میرا مقدمہ سنبھالیااے سرپنچ تے نیائیں ہوندیاں تے تخت بیٹھا ایں ⁵ ۵۔ (ج) توں اوپریاں قوماں نوں ہیکیا اے تے شیرنوں مار مُکایا اے اوہناں دا ناں سدا لئی مِٹا دِتا اے ⁶ ۶۔ ویری مُک گئے نیں اوہ سدا دی موت مر گئے نیں تے توں شہراں نوں اُجاڑ دِتا اے اوہناں دا ناں وی مِٹ گیا اے ⁷ ۷۔ (د)پر رَب سدا تخت تے بیٹھا اے اوہنے اپنا تخت نیاں لئی لایا اے ⁸ ۸۔ تے اوہ جگ تے سچائی نال نیاں کرے گا تے اوہ راستی نال قوماں دا نیاں کرے گا ⁹ ۹۔ (و)تے خداوند مہاتڑ دی لُکن دی تھاں ہووے گا تنگی دے دن پناہ ¹⁰ ۱۰۔ ہن جیہڑے تیرا ناں جاندے نیں تیرے تے بھروسہ کرن گے کیوں جو خداند توں اپنےطالباں چھڈ دا نئیں ¹¹ ۱۱۔ (ز) رَب دی وڈیائی کرو جیہڑا صیہون وچ رہندا اے تے قوماں نوں اوہدا ناں دسو ¹² ۱۲۔ کیوں جو لہو دی پوچھ پرتیت کرن والا اوہنا ں نوں یاد رکھدا اے اوہنے مہاتڑاں دی فریاد بھُلائی نئیں ¹³ ۱۳۔ (ح)یا رَبا میرے تے رحم کر ۔ میرے ایس دکھ وَل ویکھ جیہڑا مین اپنے دُشمناں کولوں سہہ رہیا آں۔ ¹⁴ ۱۴۔ تاں جو میں تیری ہر ستائش صیہون ؔدی دھی دیاں برونہاں تے کراں تے تیری مدد دے سببوں خوشیاں مناواں ¹⁵ ۱۵۔ (ط)اوپریاں قوماں اوسے ٹوئے وچ ڈِگیاں نیں جیہڑا اوہناں آپ پُٹیا سی تے نالے اوہناں نیں جیہڑی پھاہی آپ لائی سی اوہدے وچ اپناای سِر پھسا بیٹھے نیں ¹⁶ ۱۶۔ رَب نیں اپنے آپ نوں وکھایا اے تے اوس نیاں کیتی اے تے شریراپنے ہتھ دے کماں وچ پھس گیا اے ¹⁷ ۱۷۔ (ی)شریرقبرآں وَل گھلے جان گے یعنی رَب نوں بھلن والیاں قوماں ¹⁸ ۱۸۔ (ک)کیوں جو مہاتڑ سدا لئی چُپ نہ کرایاجائے گا مہاتڑاں دی آس کدی نہ تروڑی جائے گی۔ ¹⁹ ۱۹۔ یا رَبا اُٹھ بندہ غالب نہ آوے تیرے اَگے اوپریاں قوماں دی کچیری لائی جائے ²⁰ ۲۰۔ یا ربااپنا ڈر اوہناں تے پا تے اوپریاں قوماںاپنے آپ نوں بندےای سجھن