(میر مُغنی لئی ۔بنی قورح وَلوں ۔مزمور) ¹ ۱۔ یا رَبا تُوں اپنی دھرتی اُتے رحم کیتااے۔ تُوں یعقوب ؔ دی قسمت نُوں بدل دِتا اے ۔ ² ۲۔ تُوں اپنی اُمت دی بدی نُوں بخش دِتا اے ۔ تُوں اوہناں دِیاں ساریاں خطاواں نُوں لُکا دِتا اے۔(سلاہ ³ ۳۔ تُوں اپنے غضب نُوں اُکا روک لیا اے۔ تُوں اپنے ڈاہڈے قہر تَوں باز آگیا ایں ۔ ⁴ ۴۔ اے ساڈے مُخلص رَب سانوں واپس لیا ۔ تے اپنی رَوسا ساڈے تَوں دُور کر ۔ ⁵ ۵۔ کیہ تُوں ہمیشاں تیک ساڈے تَوں رُوسیا رہویں گا ؟ کیہ تُوں پیڑھیوں پیڑھی اپنا غجب ودھاندا جاویں گا ؟ ⁶ ۶۔ کیہ ایہدی بجائےتُوں سانوں جیوندا نئیں کریں گا ؟ کیہ تیری اُمت تیرے وچ خوش نئیں ہووے گی ؟ ⁷ ۷۔ یا رَبا اپنی شفقت سانوں وَکھا ۔ تے اپنی نجا ت سانوں بخش۔ ⁸ ۸۔ میں سُناں گا پئی رَب خُداوند کی فرماؤندا اے۔ کیوں جو اوہ اپنی اُمت تے اپنے چُنے ہویاں نال ۔ تے اوہناں نال وی سلامتی دا کلام کرے گا ۔ جیہڑے دل نال اوہدے وَل دھیان کر دے نیں ۔ ⁹ ۹۔ یقیناً اوہدے تَوں ڈرن والیاں لئی اوہدی نجات نیڑے وے۔ تاں جو جلال ساڈی زمین اُتے وسے۔ ¹⁰ ۱۰۔ شفقت تے سچائی اِک دوجے نال مِلن گِیاں ۔ نیاں تے صُلح اِک دوجے نُوں چُمن گے ۔ ¹¹ ۱۱۔ دھرتی تَوں سچیائی اُگے گی ۔ تے نیاں اَسمان اُتوں نظر کرے گا ۔ ¹² ۱۲۔ رَب ای نیکی بخشے گا ۔ تے ساڈی دھرتی اپنا پھَل دیوے گی۔ ¹³ ۱۳۔ نیاں اوہدے اَگے اَگے چلے گا ۔ تے نجات اوہدے قدماں دی راہ وچ چلے گی۔