میر مُغنی لئی یدو تون آصف دا زبور۔ ¹ ۱۔ میری واج خداوند دے حضور ایہہ تےمیں فریاد کرنا ہاں ۔میریواج خدا دے حضور ای اے تاں جو اوہ میری سُنے۔ ² ۲۔ میں اپنے دُکھاں دے دیہاڑے خُدا نُوں لبھدا ہاں۔رات نُوںمیرا ہتھ پھیلیا رہندا اے۔تے تھکدا نئیں ۔میری جان تسلی قبول نئیں۔ ³ ۳۔ جدوں میں خدا نُوں یاد کرنا آں تے ہاہ بھر نا آں۔جدوں دھیان کرنا آں تے میں بہوش ہو جانا آں۔ ⁴ ۴۔ تُوں میریاں اَکھاں چمکن تَوں روک دینا ایں۔میں گھبرا جانا ہاں تے بول نئیں سکدا ۔ ⁵ ۵۔ میں پچھلے دیہاڑ یاں تے غور کرنا ہاں ۔میں پہلے دور دے ورھیاں نُوں یاد کرنا آں۔ ⁶ ۶۔ میں رات نُوں ای اپنے وچ سوچنا آں۔میں فکر کرنا آں تے میری روح پرکھدی اے ۔ ⁷ ۷۔ پئی کیہ خُدا ہمیشاں لئی دگادیوےگا ۔تے فیر کدی مہر بان نہ ہووے گا ۔ ⁸ ۸۔ کیہ اوہدی پہر بانی ہمشاں لئی ٹر گئی اے۔تے اوہدا وعدہ ہر پیڑھی لئی ختم ہو گیا اے۔ ⁹ ۹۔ کیہ خدا رحم کرنا بھُل گیا اے۔کیہ اوہ قہر وچ آکے تے اپنی رحمت نُوں روک دیندا اے۔ ¹⁰ ۱۰۔ تے میں ایہہ آکھنا آں پئی اے میرے دُکھ دا سبب اے ۔پئی کیہ خُدا دا سچا ہتھ بدل گیا اے۔ ¹¹ ۱۱۔ میں خُدا دے کمآں نُوں یاد کرنا آں ۔ہاں میں تیرے پر انے ویلیاں دے مُعجزیاں نُوں یاد کرنا آں۔ ¹² ۱۲۔ میں تیرے سارے کماں نُوں یاد کرنا آں ۔میں تیرے سارے کماں نُوں سوچدا واں۔ ¹³ ۱۳۔ اے خداوند تیری راہ پاک اے ۔اوہ کیہڑا دیوتا ساڈے خدا وانگر اے۔ ¹⁴ ۱۴۔ تُوں اوہ خدا ایں جیہڑاوڈے وڈے کم کرنا ایں ۔تُوں قوماں وچ اپنی قدرت ظاہر کیتی اے ۔ ¹⁵ ۱۵۔ تُوں اپنی بانہہ نال اپنی قوم نُوں یعنی یعقوبؔ تے یُوسفؔ دی اولاد چھڈایااے ۔ ¹⁶ ۱۶۔ اے خُدا سمندراں تے تینوں ویکھیا ۔سمندراں نےتینوں ویکھیا تے اوہ بے چین ہوئے تے گِراؤ وی کمنب اُٹھے ۔ ¹⁷ ۱۷۔ بدلیاں نے پانی بہایا۔بدلاں تَوں واج آئی ۔تیرے تِر ہر پاسے چلے۔ ¹⁸ ۱۸۔ تیری گجن دی واج واورولے وچ سی۔بجلی نے جاگ نُوں روشن کیتا ۔دھرتی کمبی تے ہِلن لگ پئی ۔ ¹⁹ ۱۹۔ تیری راہ سمندر دے وچوں ستے بھت پانی وچوں جاندا اے۔سگوں تیرے پیراں دے نشان ظاہر ہوئے نے۔ ²⁰ ۲۰۔ تُوں موسیٰؔ تے ہارونؔ دے ویلے جھُنڈ دے وانگر اپنی قوم دی رہنمائی کیتی۔