میِر مغنی دے لئی ۔ داؤدؔ وَلوں ۔ زبُور ۔ گیِت ¹ ۱۔ رَبّ اُٹھدا اے ۔ اوہدے ویری تِتر بِتر ہو جاندے نیں ۔ تے اوہدے توں نَفرت کردے نیں ۔ اوہ اوہدے اَگیوں نَس جاندے نیں ۔ ² ۲۔ جِیویں دُھواں اُڈ جاندا اے ۔ اوہ اونج ای اُڈ جاندے نیں ۔ جیِویں موم اَگ دے اَگے پِگھر جاندا اے ۔ اونج ای بدکار رَبّ دے اَگے فنا ہو جاندے نیں ۔ ³ ۳۔ پَر سچے لوک خُوشی منادے نیں ۔تے رَبّ دے اَگے خُوشی مناندے نیں ۔ تے اوہ خُوشی نال بھَر جا ندے نیں ۔ ⁴ ۴۔ رَبّ لئی گاؤ ۔ اوہدے ناں دی تعریف کرو۔ اُجاڑ دے اوس سوار دے لئی راہ وڈے کرو جِہدا ناں خُداوند اے ۔ تے اوہدے اَگے خُوشی مناؤ ۔ ⁵ ۵۔ رَبّ اَپنے پاک مَسِکن چہ ۔ میٹراں دا پیو تے رنڈیاں دا رکھوالا اے ۔ ⁶ ۶۔ رَبّ غُلاماں نُوں گھر دیندا اے اوہ قیدیاں نُوں اوچیائی وَل کڈھ لیاندا اے کلے باغی لوکی بلدی دھرتی تے رہندے نیں ۔ ⁷ ۷۔ یا رباّ ً! جِہدوں توں اَپنی قوم دے اِگے اَگے ٹُریا ۔ جَہدوں تُوں اُجاڑ چوں نِکلیا ۔(سِلاہ) ⁸ ۸۔ تد دھرتی کمب گئی ۔ تے خُدا دے اَگے اسمان گڑکے سیِنا ؔ خُدا جیویں اسرائیلؔ دے خُدا دے اَگے ہِؔلیا ۔ ⁹ ۹۔ یا ربا! تُوں اَپنی وِرثے چہ بوہتا مینہہ پایا ۔ تے جِہدوں ایہہ کلا رئے سی تے تُوں اوہنوں سجریا ں کیِتا ۔ ¹⁰ ۱۰۔ تیراایجِڑ اوہدے وسن لگا یا ربّا ۔ تُوں اَپنی مَہر نال اوہنوں متھاج دے لئی تیار کیِتا ¹¹ ۱۱۔ رب ایہہ گلاں دسدا اے چنگی سوُہ دین والیاں دی اِک فوج اے ¹² ۱۲۔ لشکراں دے بادشاہ نِسدے نیں ۔ اوہ نَسدے نیں ۔ تے گھر دیاں زِنانیاں لُٹیا ہوئیا مال وَنڈیاں نیں ¹³ ۱۳۔ جِہدوں تُسیں بھیڈاں دے واڑے چہ ارام کردے سی تے فاختہ دے موہڈے چاندی وانگوں ۔ تے اوہدے پَر چمیِلے سونے وانگوں چمکدے سَن ۔ ¹⁴ ۱۴۔ جِہدوں زور آور ربّ اوتھوں بادشاہواں نُوں تِتر بِتر کردا سی ۔ تَد صلمونؔ اُتے برف ڈِگدی سی ۔ ¹⁵ ۱۵۔ باشانؔ دے پہاڑ بوپت وَڈے پہاڑ سَن باشان ؔ دے پہار بوہت وَڈاُچے پہاڑ نیں ۔ ¹⁶ ۱۶۔ اے اُچیو پہاڑو ۔ تُسیں کیوں اوس پہار نُوں ویکھ کے سَڑ دے او ۔ جِہنوں رَبّ نے اَپنے رہن لئی پَسند کیِتا ۔ سگوں جِہدے چہ خُداوند سدا تیِکر رہوے گا ۔ ¹⁷ ۱۷۔ ربّ دیاں شاہی بگھیاں بوہت نئیں سگوں ہزاراں نیں ۔ خُداوند سیناؔ توں مَقدِس وَل چڑھدا اے ¹⁸ ۱۸۔ تُوں اُچیائی تے چڑھ کے غُلاماں نُوں نال لے گیا تُوں بندیاں نُوں ہدیے وانگوں لیا ۔ سگوں اوہناں نُوں وی خُداوند خُدا نال رہنا نئیں چاہندے ¹⁹ ۱۹۔ سدا تیِکر خُداوند بھلا ہووے ۔ رَبّ جیہڑا ساڈی رہائی دین والا خُدا اے ۔ خُدا جیہڑا ساڈی رہائی اے تے ساڈے بھار چُکدا اے ۔ ²⁰ ۲۰۔ ساڈا رَبّ رہائی دین والا اے ۔ تے موت تے بچنا ، خُداوند خُدا توں ای اے ۔ ²¹ ۲۱۔ سچ اے ۔ رَبّ اپنے ویریاں دے سِراں نُوں ملیدا کردا اے ۔ سگوں اوہناں دی والاں والی کھوپڑی نُوں وی جیہڑے اَپنے پاپاں چہ ٹُردے نیں ۔ ²² ۲۲۔ خُداوند نے آکھیا پئی میں باشانؔ چون کڈھ لیاواں گا ۔ سگوں سمُندر دی تہہ چوں کڈھ لیاواں گا ²³ ۲۳۔ تاں جو اَپنے پیر رَت نال بھر لویں ۔ تے تیرے کُتیاں دیا جیِبھاں ویریاں چوں حِصہ لین ²⁴ ۲۴۔ یا ربّا۔ اوہ تیریاں راہواں اُڈیکدے نیں جِسراں میرے خُدا تے میرے بادشاہ دی مَقدِس چہ آنا ۔ ²⁵ ۲۵۔ گان والے اَگے اَگے تے وجان والے مگر مگر ٹُردے نیں ۔ تے وِچکار کواریاں ڈفلی وجاندیاں نیں ²⁶ ۲۶۔ جیہڑا اسرائیلؔ دے سوتیاں چوں اے ۔ تُسیں ۔ رَبّ نُوں ۔ تُسیں رَب نُوں مجمیاں چہ بھلا آکھو ۔ ²⁷ ۲۷۔ اوتھے ساریوں توں نِکا بنیامینؔ اے ۔ جیہڑا اوہناں دے اَگے اَگے ٹُردا اے یہوداہؔ دے امیِر اَپنیاں ٹولیاں سنھے زِبلُونؔ دے امِیر تے نفتالیؔ دے امیِر نیں ۔ ²⁸ ۲۸۔ یا ربّا ۔ اپنا زور وکھا ۔ جِسراں اوہ زور جِہدے توں تُوں ۔ یا ربّا ۔ ساڈی مدد کیِتے اے ۔ ²⁹ ۲۹۔ تیری اوس ہیکل دے سببوں جیہڑی یروشلیمؔ چہ اے ۔ بادشاہ تیرے لئی ہدیے لیاؤن ³⁰ ۳۰۔ تُوں کانیاں دی پیلی دے خو فناک جنوراں نُوں سنڈیاں دے وَگ تے قوماں دے وچھیاں نُوں ڈرا دِتا ۔ ³¹ ۳۱۔ نیک مِصرؔ چوں آن تے کُوشؔ اپنے ہَتھ ربّ وَل ودھائے ³² ۳۲۔ اَے دھرتی دے دیسو ۔ رَبّ لئی گاؤ خُداوند دی تعریف کرو ۔ ³³ ۳۳۔ جیہڑا بدلاں جسراں پئی پُرانے بدلاں تے چڑھیا اے ویکھو۔ اوہ واج جِسراں پئی زورآور اَپنی واج اُچی کردا اے ³⁴ ۳۴۔ تُسیں ( زور) رَبّ دی عِزت کرو اوہناں دی وڈیائی اسرائیلؔ اُتے تے اوہدا زور بدلاں تے اے۔ ³⁵ ۳۵۔ رَبّ اسرائیلؔ دا رَبّاپنے مَقدِس چہ عِز ت والا اے ۔ اوہ ای اَپنی قوم نُوں زور تے طاقت دیندا دیندا اے ۔ رَبّ بھلا ہووے ۔