آگو گویّئے جوگی بنی قورح دا مزمور ¹ ۱۔ ائے سبھے امتو! ایہہ سُنو ائے لوکائی دے سبھے واسیو! کن لاؤ ² ۲۔ کیہ نِکا کیہ وڈا کیہ ساہو کار کیہ کنگال ³ ۳۔ میرے مونہوں دانائی دِیاں گلاں نکلن گِیاں اتے میرے دل دا خیال حکمت نال بھریا ہؤے گا ⁴ ۴۔ میں بات ولے کن لاؤاں گا میں آپنی پہیلی ستار تے بیان کراں گا ⁵ ۵۔ میں تنگی دے دیہاڑے کیوں ڈراں جد میرا پچھا کرن والی بدی مینوں ویہر لؤے؟ ⁶ ۶۔ جہڑے آپنی دولت اُتے بھروسا کردے نیں اتے آپنے مال دی چوکھائی اُتے گھمنڈ کردے نیں ⁷ ۷۔ اوہناں وچوں کوئی کیویں وی آپنے بھرا دا فدیا نئیں دے سکدا نا خدا نون اوہدا مُل دے سکدا اے ⁸ ۸۔ (کیوں جو اوہناں دی جان دا فدیا انمُل اے اوہ ہمیشاں تیکر نئیں دِتا جانا) ⁹ ۹۔ تاں جو اوہ ہمیشاں تیکر جیوندا رہؤے اتے قبر نوں نا ویکھے ¹⁰ ۱۰۔ کیوں جو اوہ ویکھدا اے پئی دانا مر جاندے نیں بیقوف اتے ڈنگر خصلت کٹھے مردے نیں اتے آپنی دولت ہورناں جوگی چھڈ جاندے نیں ¹¹ ۱۱۔ اوہناں دا دلی خیال ایہہ ہے پئی اوہناں دے گھر ہمیشاں تیکر اتے اوہناں دے مسکن پیڑھی تھوں پیڑھی تیکر بنے رہن گے اوہ آپنی زمین آپنے ای ناں تھوں مِتھدے نیں ¹² ۱۲۔ پر بشر عزت دے حال وچ اکو جہیا نئیں رہندا اوہ ڈنگراں وانگ اے، جہڑے فنا ہو جاؤندے نیں ¹³ ۱۳۔ اوہناں دا یہہ طریقا بے عقلی اے تاں وی اوہناں دے مگروں لوک اوہناں دِیاں گلاں نوں چنگا جان دے نیں (سِلاہ) ¹⁴ ۱۴۔ اوہ آکھن نوں پاتال دا ریوڑ مِتھے گئے نیں موت اوہناں دی راکھی ہؤے گی دیانت دار سویرے اوہناں اُتے حاکم ہؤے گا اتے اوہناں دا حسن پاتال دی بُرکی ہو کے مِٹ جاؤے گا ¹⁵ ۱۵۔ پر رب میری جان نوں پاتال وچوں چھڈا لؤے گا کیوں جو اوہو ای مینوں قبولے گا (سِلاہ) ¹⁶ ۱۶۔ جد کوئی ساہو کار ہو جاؤے جد اوہدے گھر دی شان ودھے تاں توں نا ڈرِیں ¹⁷ ۱۷۔ کیوں جو اوہ مر کے کجھ وی نال نا لیجاؤے گا اوہدی شان اوہدے نال نا جاؤے گی ¹⁸ ۱۸۔ بھانویں جیوندے جی اوہ آپنی جان نوں دھن آکھدا رہیا ہؤے (اتے جد توں آپنی بھلیائی کرنا ایں تاں لوک تیری وڈیائی کردے نیں) ¹⁹ ۱۹۔ تاں وی اوہ آپنے پیؤ دادا دی منڈلی نال جا رلے گا اوہ چانن نوں کدی وی نا ویکھن گے ²⁰ ۲۰۔ بندہ جہڑا عزت دے حال وچ رہندا اے، پر عقل نئیں رکھدا ڈنگراں وانگ اے، جہڑے فنا ہو جاؤندے نیں