اک گیت۔ بنی قورح دا مزمور ¹ ۱۔ ساڈے رب دے شہر وچ۔ آپنے پاک پہاڑ اُتے خداوند بزرگ اتے ودھیری وڈیائی دے لائق اے ² ۲۔ شمال ولے صیون دا پہاڑ جہڑا بادشاہ دا شہر اے اوہ اُچیائی وچ سوہنا اتے سبھے دھرتی دا مان اے ³ ۳۔ اوہدے محلاں وچ رب لُکنے دی تھاں منیا جاندا اے ⁴ ۴۔ کیوں جو ویکھو! بادشاہ کٹھے ہوئے اوہ رل کے لنگھ گئے ⁵ ۵۔ اوہ ویکھ کے حیران ہوئے اوہ گھابر کے نسے ⁶ ۶۔ اوتھے کنبنی نے اوہنوں نوں آ نپیا اتے اجہی پیڑ نے، جہی جمن دی پیڑ ⁷ ۷۔ توں پوربی واء نال ترسیس دے جھازاں نوں بھن دینا ایں ⁸ ۸۔ لشکراں دے خداوند دے شہر وچ مطلب آپنے رب دے شہر وچ جیویں اسی سُنیا سی، تیویں ای اسی ویکھیا خدا اوہنوں ہمیشاں کھلاہری رکھے گا ⁹ ۹۔ ائے رب ! تیری ہیکل دے اندر اسی تیری شفقت اُتے دھیان کیتا اے ¹⁰ ۱۰۔ ائے رب! جہیا تیرے ناں اے تہی تیری وڈیائی دھرتی دے انت تیکر اے تیرا سجا ہتھ سچیائی نال بھریا اے ¹¹ ۱۱۔ تیرے حکماں پاروں صیون دا پہاڑ خوش ہؤے یہوداہ دِیاں دِھیاں خوشی مناؤن ¹² ۱۲۔ صیون دے آل دوالے پھرو اوہدے برجاں دی گِنتری کرو ¹³ ۱۳۔ اوہدی پناہ دی کندھ نوں دھیان نال ویکھو اوہدے محلاں اُتے نگاہ کرو تاں جو تسی اگلی پیڑھیاں نوں اوہدی خبر دے سکو ¹⁴ ۱۴۔ کیوں جو ایہو ای رب ہمیشاں تیکر ساڈا رب اے ایہو ای موت ویلے تیکر سانوں ہدایت دین والا رہئے گا