آگو گویّئے جوگی شونیم دے سُر تے بنی قورح دا مزبور۔ مشکیل عروسی سرود ¹ ۱۔ میرے دل وچ اک چجا مضمون جوش ماردا اے میں اوہو ای مضمون سناؤاں گا، جہڑے میں بادشاہ دے حق وچ بنھے نیں میری زبان پکے لکھاری دا قلم اے ² ۲۔ توں بنی آدم وچوں سبھناں نالوں سوہنا ایں تیرے بُلھاں وچ لوچ بھری اے ایس پاروں رب نے مینوں ہمیشاں جوگی دھن کیتا ³ ۳۔ ائے گھبرو! توں آپنی تلوار نوں جہڑی تیری شان اے۔ آپنے لک نال لویٹ ⁴ ۴۔ اتے سچیائی اتے نرمی جوگی آپنی شان وچ اُچیچ نال سواری کر اتے تیرا سجا ہتھ تینوں رعب دار کم وکھاؤے گا ⁵ ۵۔ تیرے تیر تِکھے نیں اوہ بادشاہ دے ویریاں دے سینے وچ لگے نیں امتاں تیرے اگے ڈِگ جاندیاں نیں ⁶ ۶۔ ائے رب! تیرا تخت ہمیشاں تیکر اے تیری شاہی دی لٹھ راستی دی لٹھ اے ⁷ ۷۔ توں سچیائی نال محبت رکھی اتے بریائی نال کریچ ایس پارون رب، تیرے رب نے خوشی دے تیل نال تینوں تیرے سبھناں جوڑ دیاں نالوں چوکھا مسح کیتا ⁸ ۸۔ تیرے ہر لباس وچوں مُر اتے عود اتے تج دی خشبو آؤندی اے ہاتھ دند دے محلاں وچوں تار والے سازاں نے تینوں خوش کیتا اے ⁹ ۹۔ تیری عزت والی بیبیاں وچ شہزادیاں نیں سگوں اک تیرے سجے ہتھ اوفیر دے سونے نال سجی کھلوتی اے ¹⁰ ۱۰۔ ائے دھی! سن۔ گوء کر اتے کن لاء آپنی قوم اتے آپنے پیؤ دے گھر نوں بھُلا دے ¹¹ ۱۱۔ اتے بادشاہ تیرے حسن دا چاہؤن والا ہؤے گا کیوں جو اوہ تیرا خداوند اے، توں اوہنوں سجدہ کر ¹² ۱۲۔ اتے صور دی دھی ہدیا لے کے آؤے گی قوم دے ساہو کار تیری مرضی بھالن گے ¹³ ۱۳۔ بادشاہ دی دھی محل وچ سِر تھوں پیر تیکر آپنا حسن کھلاری بیٹھی اے اوہدا لباس زربفت دا اے ¹⁴ ۱۴۔ اوہ پھُل بوٹے والے لباس وچ بادشاہ دے حضور لئیائی جاؤے گی اوہدی کواری سہیلیاں جہڑیاں اوہدے پچھے پچھے ٹردیاں نیں تیرے اگے لیائیاں جان گِیاں ¹⁵ ۱۵۔ اوہ اہنوں خوش نال لیاؤن گے اوہ بادشاہ دے محل اندر وڑے گی ¹⁶ ۱۶۔ تیرے پُتر تیرے پیؤ دا تھاں ملّن گے جنہاں نوں توں سبھے دھرتی اُتے سردار مِتھیں گا ¹⁷ ۱۷۔ میں تیرے ناں دا چیتا، پیڑھی تھوں پیڑھی تیکر بنھاں گا ایس لئی امتاں ہمیشاں تیری شکر گزاری کرن گِیاں