آگو گویّئے جوگی بنی قورح دا زبور، مشکیل ¹ ۱۔ ائے رب! اسی آپنے کناں نال سُنیا۔ ساڈے پیؤ دادا نے سانوں دسیا پئی توں اوہناں دے دیہاڑاں وچ پرانے ویلے وچ کیہ کیہ کم کیتے ² ۲۔ توں قوماں نوں آپنے ہتھاں نال کڈیا اتے ایہناں نوں وسایا توں امتاں نوں ناس کیتا اتے ایہناں نوں چواں پاسے کھلاریا ³ ۳۔ کیوں جو نا تاں ایہہ آپنی تلوار نال ایس دیس دے مالک بنے اتے نا ای ایہناں دی بانھ دے زور نے ایہناں نوں بچایا سگوں تیرے سجے ہتھ اتے تیری بانھ اتے تیرے مکھ دے چانن نے ایہناں نوں فتح بخشی کیوں جو توں ایہناں تھوں خوش سیں ⁴ ۴۔ ائے رب! توں میرا بادشاہ ایں یعقوب دے حق وچ نجات دا حکم گھل ⁵ ۵۔ تیرے پاروں اسی آپنے ویریاں نوں ٹاہ لؤاں گے تیرے ناں پاروں اسی آپنے اگے کھلؤن والیاں نوں لتاڑاں گے ⁶ ۶۔ کیوں جو نا تاں میں آپنی کمان اُتے بھروسا کراں گا اتے نا میری تلوار مینوں بچاؤے گی ⁷ ۷۔ پر توں سانوں ساڈے ویریاں تھوں بچایا اے اتے ساڈے نال ویر رکھن والیاں نوں شرمندا کیتا اے ⁸ ۸۔ اسی پورا دِن رب اُتے مان کردے رہئے ہاں اتے ہمیشاں اسی تیرے ای ناں دا شکر کردے رہاں گے (سِلاہ) ⁹ ۹۔ پر توں تاں ہون سانوں چھڈ دِتا اتے سانوں بدنام کیتا اتے ساڈے لشکراں دے نال نئیں جاندا ¹⁰ ۱۰۔ توں سانوں ویری دے اگے ہراؤندا ایں اتے ساڈے نال ویر رکھن والے لُٹ مار کردے نیں ¹¹ ۱۱۔ توں سانوں ذبح ہون والی بھیڈاں وانگ کر دِتا اتے قوماں وچ سانوں کھلار دِتا ¹² ۱۲۔ توں آپنے لوکاں نوں ان مُلا ویچ دِتا اے اتے اوہناں دے مُل نال تیری دولت نئیں ودھدی ¹³ ۱۳۔ توں سانوں ساڈے گوانڈیاں دے طعنے دا نشانا اتے ساڈے آل دوالے دے لوکاں دے ہاسےدا سبب بناؤنا ایں ¹⁴ ۱۴۔ توں سانوں قوماں دے وچ "اکھان" اتے امتاں وچ سِر ہلاؤن دا سبب مِتھنا ایں ¹⁵ ۱۵۔ میری بدنامی دِنے راتیں میرے اگے رہندی اے اتے میرے مونھ اُتے شرمندگی چڑھ گئی ¹⁶ ۱۶۔ طعنے دین اتے کفر بکن والے دِیاں گلاں پاروں اتے ویر اتے بدلا لین والے پاروں ¹⁷ ۱۷۔ ایہہ سبھے کجھ ساڈے نال ہویا، تاں وی اسی تینوں نا بھُلایا نا تیرے عہد نال بے وفائی کیتی ¹⁸ ۱۸۔ نا ساڈے دل پھرے نا ای ساڈے پیر تیری راہ تھوں مُڑے ¹⁹ ۱۹۔ جہیا توں سانوں گِدڑاں دی تھاں چنگا مِدیا اتے موت دے پرچھانویں وچ سانوں لُکا دِتا ²⁰ ۲۰۔ جیکر اسی آپنے رب دے ناں نوں بھُلے یاں اسی کسے پرائے معبود اگے ہتھ کھلارے ہون ²¹ ۲۱۔ تاں کیہ رب ایس گل دی کھوج نا لاؤے گا؟ کیوں جو اوہ دلاں دے بھید جان دا اے ²² ۲۲۔ سگوں اسی تاں دنے راتیں تیرے جوگی ای مارے جاندے ہاں اتے آکھن نوں ذبح ہون والِیاں بھیڈاں سیانھے جاندے ہاں ²³ ۲۳۔ ائے خداوند! جاگ، توں کیوں سُتا ایں؟ اُٹھ! ہمیشاں جوگی سانوں چھڈ نا دے ²⁴ ۲۴۔ توں آپنا مکھ کیوں لکاؤنا ایں اتے ساڈی مصیبت اتے مظلومی نوں بھُلاؤنا ایں؟ ²⁵ ۲۵۔ کیوں جو ساڈی جان مِٹی وچ رُل گئی ساڈا جُسا مِٹی ہو گئیا ²⁶ ۲۶۔ ساڈی مدد جوگی اُٹھ اتے آپنی شفقت جوگی ساڈا فِدیا دے