¹ ۱۔ صادقو! خُداوند وِچ بوہت خُوش ہوو ۔ حمد سُنانا راستبازاں نُوں پھببدا اے ۔ ² ۲۔ بربط نال رب دا شُکر کرو ۔ دستاراں والے ساز نال اوہدی حمد گاؤ ۔ ³ ۳۔ اوہدی شان وِچ اِک نواں گیت گاؤ تے اُچی واج وِچ چنگی طراں وجاؤ ۔ ⁴ ۴۔ کیوں جو رب دا کلام سچا اے ۔ تے اوہدے کُل کم وفاداری دے نیں ۔ ⁵ ۵۔ سچ تے نیاں اوہنوں پیارے نیں ۔ دھرتی رب دی رحمت نال بھری ہوئی اے ۔ ⁶ ۶۔ عرشاں دے رب دے کلام نال اوہدا کُل لشکر اوہدے مُو نہہ دے دَم نال بنیا اے۔ ⁷ ۷۔ سمنُدر دے پانی نُوں اوہ جیویں پئی مشک وِچ اکٹھا کردا اے ۔ اوہ سمُندراں نُوں خزانیاں وِچ رکھدا اے ۔ ⁸ ۸۔ کُل دھرتی رب توں ڈرے ۔ جَگ دے کُل واسی اوہدا ڈر رکھن ۔ ⁹ ۹۔ کیوں جو اوہنے آکھیا ۔ تے خَلق ہویا ۔ اوہنے حُکم کیتا تے قائم ہویا ۔ ¹⁰ ۱۰۔ رب قوماں دی صلاح نُوں جھُٹلاندا اے ۔ اوہ اُمتاں دے منصوُبیاں نُوں رددا اے ۔ ¹¹ ۱۱۔ رب دی صلاح سدا تیِک قائم رہندی اے ۔ تے اوہدے دِل دی تدبیر پیڑی او پیڑی ۔ ¹² ۱۲۔ دھن اے اوہ قوم جیہدا رَبّ خُداوند اے ۔ تے اوہ اُمت جیہنوں اوہنے اَپنی میراث ہون لئی وکھرا کیتا اے ۔ ¹³ ۱۳۔ رَب عرشاں توں ویکھدا اے ۔ کُل بشر تے اوہدی اَکھ اے ۔ ¹⁴ ۱۴۔ اوہ اَپنے آرام دی تھاں توں کُل وسنیکاں تے اَکھ رکھدا اے ۔ ¹⁵ ۱۵۔ اوہ جیہنے سب دے دِل بنائے نیں ۔ تے اوہناں دے کُل کماں تے دھیان کردا اے ۔ ¹⁶ ۱۶۔ وڈی فوج نال کوئی بادشاہ جِت نئیں سکدا ۔ اَپنے بوہتے ٹِل نال کوئی نجات نئیں پاندا ۔ ¹⁷ ۱۷۔ جِت لئی گھوڑا کِسے کَم دا نئیں ۔ جیہناں وی زوراں وِچ ہووے اوہ بچا نئیں سکدا ۔ ¹⁸ ۱۸۔ ویکھو رَب دی اَکھ اوہناں تے وے جیہڑے اوہدے توں ڈردے نیں ۔ جیہناں دی آس اوہدی رحمت تے وے ۔ ¹⁹ ۱۹۔ تاں جو اوہناں دی جِند موت توں چھُڈاوے تے کال وِچ اوہناں نُوں سلامت رکھے ۔ ²⁰ ۲۰۔ سا ڈی جان نُوں رَب دی اُڈیک اے ۔ اوہو ای ساڈی ڈھال تے مدد اے ۔ ²¹ ۲۱۔ تے ساڈا جی اوہدے وِچ خُوش اے ۔ تے ساڈا بھروسہ اوہدے پاک ناں تے وے۔ ²² ۲۲۔ یا ربا ! جیہی تیرے تے ساڈی آس اے تیہی ساڈے تیری رحمت ہووے ۔